به گزارش خبرنگار ایمنا، انریکو فرمی فیزیکدان آمریکایی ایتالیایی بود که در ۲۹ سپتامبر ۱۹۰۱ در رم ایتالیا به دنیا آمد و در ۲۸ نوامبر ۱۹۵۴ در شیکاگو، ایالات متحده در گذشت. وی برای کارهایی که در زمینه واپاشی بتا، طراحی اولین راکتور هسته‌ای و همچنین گسترش نظریه کوانتومی انجام داد، مشهور شده است.
در سال ۱۹۳۸ انریکو فرمی به دلیل تلاش در زمینه رادیواکتیو، جایزه نوبل دریافت کرد و سپس یکی از بزرگترین فیزیکدانان هسته‌ای قرن بیستم به شمار رفت و بعد از دریافت جایزه نوبل موفق به کسب مدال ماکس پلانک در سال ۱۹۵۴ نیز شد.
زندگینامه انریکه فرمی
فرمی هفده ساله در دانشگاه پیزا به تحصیل فیزیک پرداخت سپس در سال ۱۹۲۲ درباره پراکندگی اشعه ایکس دکترا گرفت. وی در سال‌های ۱۹۳۰ تا ۱۹۴۰ همراه با برونو پونته‌کورو درباره نوترینوها تحقیق می‌کرد. در تابستان ۱۹۴۴ فرمی به همراه خانواده خود به لاس آلاموس، نیومکزیکو رفت و به عنوان مشاور روبرت اوپنهایمر در اختراع و ساخت بمب اتمی نقش به سزایی داشت. همچنین وی تا آخرین روز زندگی خود در ایلینوی زندگی می‌کرد و استاد دانشگاه شیکاگو بود.
گذشته انریکو
انریکو فرمی ۲۹ سپتامبر ۱۹۰۱ در رم ایتالیا به دنیا آمد؛ وی سومین فرزند آلبرتو فرمی رئیس بخش در وزارت راه‌آهن و آیدا دگاتیس، معلم دبستان بود. انریکو صاحب یک خواهر و برادر بود که خواهرش ماریا دو سال از او بزرگ‌تر و برادرش جولیو یک سال از آن بزرگ‌تر بود. انریکو در طول زندگی بزرگسالی خود شخصی عرفانی بود و در کودکی مشابه علایق برادرش جولیو، ساخت موتورهای الکتریکی و بازی با اسباب بازی‌های الکتریکی و مکانیکی را دوست داشت. برادر وی جولیو در طی عملیاتی بر روی آبسه گلو و در سال ۱۹۱۵ درگذشت همچنین ماریا خواهر انریکو در سال ۱۹۵۹ طی یک سانحه هواپیمایی نزدیک میلان درگذشت.
تحصیلات انریکه فرمی
فرمی در ژوئیه ۱۹۱۸ از دبیرستان فارغ‌التحصیل و با اصرار آمیدی به Scuola Normale Superiore در میلان مراجعه کرد. پدر و مادر انریکو که یکی از پسران خود را از دست داده بودند با اکراه به آن اجازه چهار سال زندگی در اتاق‌های مدرسه را دادند. فرمی در کنکور به دشواری مقام اول را به دست‌آورد که شامل مقاله‌ای با موضوع ویژگی‌های خاص صداها بود؛ وی در ۱۷ سالگی ترجیح داد از تحلیل فوریه برای استخراج و حل معادله دیفرانسیل جزئی برای یک میله لرزشی استفاده کند.
در این مدت فرمی حساب تنسور که یک روش کلیدی در نسبیت عام است را آموخت؛ وی در ابتدا ریاضیات را به عنوان رشته خود انتخاب کرد، اما خیلی زود به فیزیک روی آورد. فرمی در سپتامبر ۱۹۲۰ برای ورود به گروه فیزیک پذیرفته شد، همچنین به دلیل اینکه در این بخش فقط سه دانشجو حضور داشت مدیر آزمایشگاه فیزیک به آنها اجازه داد از آزمایشگاه آزادانه و برای هر هدفی که می‌خواهند، استفاده کنند به همین دلیل فرمی تصمیم گرفت که درباره کریستالوگرافی اشعه ایکس تحقیق کنند و سپس برای تهیه یک عکس اشعه ایکس از یک بلوز تلاش کردند. طی سال ۱۹۲۱ سومین سال حضور در دانشگاه، فرمی اولین کارهای علمی خود را در مجله ایتالیایی Nuovo Cimento منتشر کرد.
مرگ انریکو فرمی
در اکتبر ۱۹۵۴ فرمی تحت عملی قرار گرفت که تحت عنوان اکتشاف در بیمارستان یادبود بیلینگ انجام شد سپس به خانه بازگشت، اما پنجاه روز بعد در اثر سرطان معده در سن ۵۳ سالگی درگذشت. مراسم یادبود وی در کلیسای کوچک دانشگاه شیکاگو برگزار شد، مکانی که همکاران ساموئل ک، آلیسون، امیلیو سگره و هریرت ال اندرسون برای از دست دادن یکی از درخشان‌ترین و سازنده‌ترین فیزیکدان‌های جهان سخنرانی کردند. بدن وی در گورستان اوک وودز به خاک سپرده شد.
میراث انریکو فرمی
فرمی جوایز زیادی در پاداش دستاوردهای خود دریافت کرد، از جایزه‌های وی می‌توان مدال مانوجی، جایزه نوبل فیزیک، مدال هیوز، فرانکلین و… نام برد. باسیلیکا سانتا کروچه فلورانس معروف به معبد افتخارات ایتالیا برای بسیاری از گورهای هنرمندان، دانشمندان و چهره‌های برجسته تاریخ ایتالیا، یک لوح یادبود فرمی دارد؛ همچنین تایم فرم را در لیست ۱۰۰ نفر برتر قرن بیستم قرارداده است. فرمی به طور گسترده به عنوان یک مورد غیر معمول فیزیکدان قرن بیستم شناخته می‌شد که از نظر تئوری و تجربی برتری داشت.
نظر شما