به گزارش ایمنا، حبیب بن مظاهر اسدی از جمله یاران امام حسین (ع) در روز عاشورا بود که به همراه ایشان در این روز به شهادت رسید. او از جمله کوفیانی بود که در نامه از امام حسین (ع) خواسته بودند که به کوفه بیایند. این مرد با تقوا در جنگ‌های مختلف همراه امام علی (ع) و امام حسن (ع) نیز بوده است.
بیشتر بخوانید:
- پیام تسلیت تاسوعا ۱۴۰۰ + اس ام اس، متن و عکس شهادت حضرت ابوالفضل العباس (ع)
- اعمال شب و روز تاسوعای حسینی + دعا، نماز و متن زیارت عاشورا
- زندگی نامه حضرت ابوالفضل العباس (ع)، قمر بنی هاشم + نحوه شهادت علمدار کربلا
- زندگی نامه و قیام مختار ثقفی + داستان، خلاصه و بازیگران سریال مختارنامه
- اس ام اس شهادت حضرت علی اصغر (ع) ۱۴۰۰ + عکس، پیامک و شعر ادبی
- اس ام اس شهادت حضرت علی اکبر (ع) ۱۴۰۰ + متن ادبی، شعر و عکس
زندگی نامه حبیب بن مظاهر اسدی
حبیب بن مظاهر اسدی در ۱۴ سال پیش از هجرت پیامبر (ص) در یمن چشم به جهان گشود. کنیه او ابوالقاسم است. پدر حبیب، مظاهر از خاندان بنی اسد است. حبیب بن مظاهر از یاران امام علی (ع)، امام حسن (ع) و امام حسین (ع) بود. این یار باوفا فردی عابد و با تقوا بود و زندگی ساده ای داشت. او حافظ کل قرآن کریم و از راویان و ناقلان حدیث نیز بود.
حبیب بن مظاهر در زمان امام علی (ع) چه کرد؟
حبیب از جمله یاران امام علی (ع) در جنگ‌های مختلف بود که در گروه شرطه الخمیس شمشیر می‌زد و از یاران گوش به فرمان و جان بر کف امام (ع) محسوب می‌شد. او از یاران و شاگردان خاص امام (ع) بود که در دسته حاملان علوم نیز قرار می‌گرفت به طوری که امام علی (ع) حبیب بن مظاهر را به علم منایا و بلایا آگاه کرده بودند. حبیب بن مظاهر در کنار افرادی چون میثم تمار و رشید هجری از یاران برگزیده امام علی (ع) محسوب می‌شدند.
حبیب بن مظاهر در کوفه چه اقداماتی انجام داد؟
حبیب در شهر کوفه در زمانی که کوفیان مشتاق آمدن امام حسین (ع) بودند، به ایشان نامه نوشت و از مسلم بن عقیل حمایت کرد. وی امان نامه دشمن را مبنی بر ترک امام حسین (ع) رد کرد.
نامه حبیب به امام حسین (ع) و حمایت از مسلم بن عقیل
حبیب بن مظاهر از دسته کسانی بود که پس از مرگ معاویه از بیعت با یزید خودداری کرد و در کوفه توسط کوفیان دیگر به امام حسین (ع) نامه نوشتند و از ایشان دعوت کردند تا به کوفه بیایند تا با رهبری ایشان بر ضد امویان قیام کنند. پس از آن که امام حسین (ع)، مسلم را به کوفه فرستادند تا شرایط آن جا را بررسی کند، مختار و حبیب از جمله کسانی بودند که او را همراهی کردند تا از مردم بیعت بگیرد. با حکومت ابن زیاد در کوفه و سخت گیری او نسبت به مردم، بیعت شکست و کوفیان از هم گسستند و در این حین مسلم بن عقیل به شهادت رسید اما قبیله بنی اسد در این زمان بود که با حفاظت پنهانی از مسلم و حبیب کمک زیادی کردند. در نهایت با آگاهی امام حسین (ع) از شهادت مسلم، طی نامه‌ای از حبیب دعوت کردند که ایشان را یاری کند. حبیب بن مظاهر به طوری پنهانی خودش را از کوفه به سوی امام حسین (ع) رساند و در هفتم محرم توانست به کاروان امام حسین (ع) در کربلا بپیوندد.
رد کردن امان نامه دشمن توسط حبیب بن مظاهر
هنگامی که حبیب بن مظاهر به کاروان کربلا پیوست، دشمن به او و دیگر یاران امام حسین (ع) گفت که اگر بخواهند در این مسیر زنده بمانند باید از همراهی امام حسین (ع) کناره گیری کنند و امان نامه بگیرند. حبیب بن مظاهر و چندین تن از یاران امام (ع) از گرفتن امان نامه ممانعت کردند. با افزایش لشکر عمر بن سعد، حبیب بن مظاهر به سمت امام حسین (ع) راهی شد تا با کسب اجازه از ایشان به سوی قبیله بنی اسد برود و از آنها تقاضای یاری کند. در میان سخنرانی‌های حبیب برای قبیله‌اش پاسخ‌های مثبتی آمد که نخستین آنها را عبدالله بن بشر به حبیب بن مظاهر داد. پس از آن حبیب با چند تن قصد اضافه شدن به لشکر امام حسین (ع) را داشتند اما عمر سعد با سپاهیانش مانع پیوستن آنها شدند.
حضور حبیب بن مظاهر در واقعه کربلا
امام حسین (ع) رهبری قلب سپاه را به برادرشان، حضرت ابوالفضل (ع) سپردند. سپس به تقسیم دو جناح چپ و راست پرداختند. ایشان مسئولیت جناح چپ را به زهیر و جناح راست را به حبیب بن مظاهر سپردند. هنگامی که قبل از نماز ظهر عاشورا، سپاه دشمن به رجزخوانی مشغول شده بود و از زهیر و حبیب خواست که به میدان بروند اما امام حسین (ع) به آنها اجازه ندادند. سپس به نماز ظهر عاشورا پرداختند. در این میان امام حسین (ع) خواستند که از دشمن بخواهند صبر کنند تا نماز اقامه کنند اما دشمن با سزا گویی خشم حبیب را برانگیخت. در این میان حبیب با چند تن از دشمن درگیر شد و آنها را کشت.
شهادت حبیب بن مظاهر اسدی
پس از نماز ظهر عاشورا و در حالی که بسیار به نماز امام حسین (ع) تیر اندازی و اهانت شد، حبیب بن مظاهر در میدان رجز های زیادی برای دشمنان خواند. در این میان ۶۲ نفر از نیروهای دشمن به دست او کشته شدند اما در همین حین با وجود جنگ قهرمانانه حبیب، بدیل بن صریم عقفانی یکی از نیروهای دشمن به حبیب بن مظاهر حمله کرد و با شمشیر خود بر فرق او زد. در این میان یکی دیگر از نیروهای دشمن با نیزه به او حمله کرد و بنابراین حبیب از اسب به زمین افتاد. پس از آن بدیل بن صریم سر او را از تن جدا کرد. البته در سال‌های بعد که قاسم، پسر حبیب بن مظاهر بزرگ‌تر شد توانست انتقام پدر خود را بگیرد بنابراین ابن صریم را کشت.
آرامگاه حبیب بن مظاهر اسدی
شهدای کربلا توسط قبیله بنی اسد دفن شدند و هم اکنون در رواق جنونی حرم امام حسین (ع) مرقد این یار وفادار با ضریح نقره‌ای رنگ به چشم می‌خورد. سر حبیب بن مظاهر در کنار سر حضرت عباس (ع) و حضرت علی اکبر (ع) در حرم امام حسین (ع) به خاک سپرده شده است. نام حبیب بن مظاهر در زیارت‌های مختلفی از جمله دو زیارت رجبیه و زیارت ناحیه مقدسه به چشم می‌خورد.
چرا حبیب بن مظاهر جدای از شهدای دیگر دفن شد؟
درباره چرایی جدا بودن قبر حبیب بن مظاهر از سایر شهدا، تحلیل‌ها و گزارش‌هایی بیان شده است؛ مانند این‌که گفته‌اند: از آن‌جایی که وی از سران بنی اسد و مورد احترام آنان بوده است، بدین سبب، قبر او را از سایر شهدا جدا قرار دادند؛ ولی مستند قابل اعتباری برای این تحلیل نیافتیم و شاید این توجیه، تنها به عنوان یک احتمال مطرح شده باشد.
زیارت نامه حبیب بن مظاهر
در هنگام زیارت مزار حبیب بن مظاهر، زیارت نامه‌ای وجود دارد که بهتر است توسط زائر خوانده شود:
«السَّلامُ عَلیْکَ أَیُّهَا العَبْدُ الصَّالِحُ المُطِیعُ للّٰهِ وَلِرَسُولِهِ وَلأَمِیرِ المُؤْمِنِینَ وَلِفاطِمَةَ الزَّهْرَاءِ وَالحَسَنِ وَالحُسَیْنِ عَلَیْهِمُ السَّلامُ الغَرِیبُ المُواسِیٖ، أَشْهَدُ أَنَّکَ جَاهَدْتَ فِیٖ سَبِیلِ اللّٰهِ، وَنَصَرْتَ الحُسَیْنَ بْنَ بِنْتِ رَسُولِ اللّٰهِ، وَوَاسَیْتَ بِنَفْسِکَ، وَبَذَلْتَ مُهْجَتَکَ، فَعَلَیْکَ مِنَ اللّٰهِ السَّلامُ التَّامُّ، السَّلامُ عَلَیْکَ أَیُّهَا القَمَرُ الزَّاهِرُ، السَّلامُ عَلَیْکَ یَا حَبِیبَ بنَ مُظاهِرِ الأَسَدِیٖ وَرَحْمَةُ اللّٰهِ وَبَرَکاتُهُ». «سلام بر تو ای بندۀ درستکار و فرمانبردار خدا و رسول او و امیرمؤمنان و فاطمۀ زهرا و حسن و حسین - که درود خدا بر آنان باد - و ای غریبی که (با حسین) همراهی و همدردی کردی. گواهی می‌دهم که تو در راه خدا جهاد کردی. حسین پسر دختر رسول خدا را یاری دادی و به جان با او همدردی و همراهی کردی و جان باختی. سلام تام خداوند بر تو باد! سلام بر تو ای ماه تابان، سلام بر تو ای حبیب بن مظاهر اسدی. و رحمت و برکات خداوند نیز بر تو باد.»
نبش قبر حبیب بن مظاهر اسدی
ماجرای نبش قبر به اشتباه به حبیب بن مظاهر نسبت داده شده است. این در حالیست که طبق نقلی از سید نعمه الله جزایری در کتاب «انوار نعمانیه»، حر بن یزید ریاحی از دسته شهدایی بود که در واقعه کربلا به شهادت رسید. نقل شده است هنگامی که در واقعه عاشورا سر حر بن یزید ریاحی مورد اصابت قرار گرفت، امام حسین (ع) سر او را با دستمالی بستند و چون شاه اسماعیل در کتاب‌های تاریخی از این واقعه با خبر شد، دستور داد که با نبش قبر به آن دست مال دست یابند اما هنگامی که این کار را کردند، خون مجدداً از سر حر بیرون زد و هنگامی که آن دستمال را بستند، خون بند آمد.
نظر شما