به گزارش خبرنگار ایمنا، دختر قمه‌کش در یک پارک به جان دختران دیگر افتاد، این دختر قمه بزرگی در لباسش پنهان کرده بود و زمان درگیری دسته جمعی با دوستانش از این قمه رونمایی می‌کند! کلیپ منتشر شده واکنش‌های مختلف و زیادی داشته آن طور که بسیاری از کاربران در انتقاد به این کلیپ موضوعات مختلفی مطرح کردند، تعدادی از کاربران گفتند با انتشار این نوع کلیپ‌ها، برای نوجوانان دیگر هم الگوسازی می‌شود و این افراد کم سن وسال هم پا در مسیر " هلیا" گذاشته و هزاران هلیای قمه‌کش ساخته خواهد شد.
عده‌ای از فعالان اجتماعی هم در فضای مجازی خواستار پاک کردن ویدئوی وایرال شده از این دختر هستند. این دسته کاربران معتقدند که" هلیا" در سنی با روحیه‌ای شکننده قرار دارد که با دست به دست شدن کلیپ این نزاع ممکن است به آینده و افکار او لطمه وارد شود. این در حالی عوامل این نزاع از سوی دادستان و پلیس شناسایی و فراخوانده شدند.
صدور دستور برای شناسایی خاطیان
در این رابطه علی اصفهانی، دادستان عمومی و انقلاب اصفهان از صدور دستور شناسایی و تشکیل پرونده برای خاطیان در پرونده کلیپ درگیری دختران در اصفهان خبر داد. باید بدانند عواقب ناشی از عدم نظارت و تقلید برخی حرکات یا دسترسی به سلاح سرد می‌تواند جبران ناپذیر باشد و خشونت و حتی قتل را به کانون خانواده‌ها بکشاند.
همچنین سرهنگ جهانگیر کریمی، معاون اجتماعی فرماندهی انتظامی استان اصفهان در خصوص ماجرای قمه کشی دختر اصفهانی، اظهار می‌کند: پس از انتشار کلیپ درگیری چند دختر در فضای مجازی و نمایش قمه توسط یکی از آنها به لحاظ حساسیت موضوع و بازنشر گسترده آن در فضای مجازی موضوع به صورت ویژه در دستور کار پلیس قرار گرفت. پس از رصد اطلاعاتی انجام شده عوامل انتشار دهنده این کلیپ و دختر نوجوان که اقدام به درگیری کرده بودند شناسایی و ضمن هماهنگی قضائی احضار شدند.
معاون اجتماعی فرماندهی انتظامی استان اصفهان ادامه می‌دهد: بررسی‌های اولیه نشان دهنده این است که افراد خاطی در فضای مجازی با یکدیگر ارتباط برقرار کرده و دوست شده بودند و تحت تأثیر القائات منفی دوستان ناباب خود دست به اینگونه رفتارها زدند. در واقع بروز این گونه رفتارهای هنجارشکنانه در جامعه زنگ خطری برای خانواده‌ها است که نظارت بیشتری بر دوستان و فعالیت فرزندان در فضای مجازی داشته باشند.
خانواده، مهمترین عامل بروز بزهکاری در نوجوانان
فرشته جلیلی، روانشناس و خانواده درمانگر در خصوص ماجرای قمه‌کشی نوجوانان اصفهانی به خبرنگار ایمنا، می‌گوید: بزهکاری اصطلاحی برای رفتار مجرمانه نوجوانان است و بزه به عملی گفته می‌شود که خلاف قانون و مقررات اجتماعی باشد، اما مهم است این مورد به صورت دقیق بررسی شود تا علل انجام کار دختر اصفهانی مشخص شود، زیرا بدون بررسی علل نمی‌توان به طور دقیق گفت چرا این فعل ناهنجار از این نوجوان سرزده است و قطعاً جمعی از مشکلات او را به این سمت سوق داده است.
وی با اشاره به علل بروز بزهکاری در نوجوانان، ادامه می‌دهد: عوامل اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی از عوامل مؤثر در بزهکاری اطفال و نوجوانان است، البته نظارت والدین اصلی‌ترین رابطه را با بزهکاری نوجوانان دارا است و هر چه رابطه والدین با نوجوانان نزدیک‌تر و عمیق‌تر باشد، بزهکاری در آنها کمتر است، پس نقش والدین در این میان یک عامل محوری و پررنگ است.
این روانشناس با اشاره به اینکه بروز یک رفتار ناهنجار و یا بزه از نوجوان به نوع تربیت و رفتار خانواده ربط دارد، تصریح می‌کند: خانواده تأثیر بسیار زیادی بر گرایش دختران به ارتکاب بزه دارد و در واقع، می‌توان یکی از مهمترین فاکتورهای بروز بزهکاری دختران را خانواده و شرایط آن دانست، زیرا خانواده و نوع مدیریت والدین در پرورش نوجوانان و نظارت صحیح بر رفتار آنها یکی از مهمترین عواملی است که سهم زیادی در بروز بزهکاری نوجوانان خواهد داشت.
پیامدهای بزهکاری نوجوانان
وی با اشاره به پیامدهای بزهکاری نوجوانان، اظهار می‌کند: بزهکاری، نتایج ناخوشایندی برای خانواده و جامعه دارد، احساس بی‌اعتمادی، انحراف و آسیب‌پذیری را برای نوجوان به همراه خواهد داشت، البته این نتایج و پیامدها تنها به نوجوان و خانواده او منتهی و محدود نمی‌شود و در سطح اجتماعی نیز پیامدهای نامیمونی مانند نابسامانی اجتماعی، ارتقا جرم و جنایت، افزایش زندانیان و گسترش کانون‌های اصلاح و تربیت، افزایش پرونده‌های کیفری را رقم و بر صعودی شدن روند بروز معضلات اجتماعی دامن می‌زند.
جلیلی با تاکید بر اینکه کوتاهی والدین در زمینه مدیریت مؤثر فرزندان، زمینه‌ساز بروز بزهکاری و در نهایت مجرم شدن آنها در جوانی است، می‌افزاید: بزهکاری نوجوانان هم برای جامعه و هم برای فرد، خطرات و چالش‌هایی را به دنبال دارد، میزان بروز بزهکاری به شرایط و دوره زمانی خاص، سن و جنسیت فرد بستگی دارد و گاهی بروز یک مشکل برای نوجوان و بهره‌گیری از راه حل‌های نادرست برای حل آن، بیشتر نوجوان را درگیر می‌کند و به جای حل مشکل، نوجوان را دچار معضلات بزرگی همچون دست به سلاح شدن و قدرت‌نمایی در عین عدم اعتماد به نفس و عدم تسلط بر رفتار می‌کند.
وی با بیان اینکه بزهکاری در نوجوانی احتمال رفتار مجرمانه را در بزرگسالی افزایش می‌دهد، تاکید می‌کند: میزان دقیق و واقعی بزهکاری نوجوانان حتی از آمارهای مربوط به دستگیری‌های رسمی و مشاهده آن در فضای مجازی بسیار بیشتر است، رفتارهای ناهنجاری که سبب تضییع حقوق دیگران و جامعه شود، مانند دزدی، استفاده از مواد مخدر، فروش مواد مخدر، قتل اذیت و آزار دیگران رفتارهایی بزهکارانه است که در نوجوانان بروز می‌کند.
نقش مادر در بزهکاری نوجوانان
این روانشناس خاطرنشان می‌کند: مدیریت والدین به احساس و درک نوجوان از زندگی برای جهت دهی به رفتار و فراهم کردن شرایط مناسب زندگی برای رشد آنها، ارتباط دارد و قطعاً بروز رفتار ناهنجار و بزه در نوجوانان با اهداف، انتظارات و دغدغه‌های والدین نیز مرتبط است و علاوه بر اهمیت نظارت صحیح خانواده، تأثیر نوع رفتار والدین بر عملکرد نوجوان در جهت صحیح و یا نادرست به شدت حائز اهمیت است.
وی در خصوص تأثیر مادران در بزهکاری نوجوانان به ویژه دختران، می‌گوید: مادران بیش از پدران در سوق دادن و گرایش نوجوان به سمت بزهکاری نقش دارند و در بزهکار شدن و یا بزه‌دیدگی دختران نقش مادران پررنگ‌تر است، مادران و دختران جزئیات بیشتری از مسائل فردی را برای یکدیگر بازگو می‌کنند و اصطلاحاً از اسرار یکدیگر بیشتر اطلاع دارند، پس رفتار و عملکرد مادر، میزان ارتباط او با نوجوان، مصرف مواد مخدر مادر، مشکلات روحی و روانی مادر، خشونت، وسواس فکری، محکومیت و افسردگی مادر و … بزهکاری نوجوان به خصوص دختران را از دل خانواده به جامعه می‌کشاند.
جلیلی می‌گوید: بررسی علل بزهکار شدن نوجوان دامنه وسیعی دارد و پرداختن به آن بسته به هر نوجوان متفاوت است، آموزش، فرهنگسازی، مدیریت خانواده و تربیت صحیح فرزندان از دوران کودکی، پایبند بودن به مسائل اعتقادی، طرز تفکر درست والدین، برخورد و ارتباط صحیح والدین، جمع دوستان و … در کاهش بزهکاری نوجوانان تأثیر بسزایی دارد.
افزایش آمار بزهکاری بین زنان و دختران
مرتضی پدریان، جامعه‌شناس با اشاره به انتشار کلیپ دختری به نام " هلیا" که در درگیری و نزاع دسته جمعی اقدام به قمه کشی کرده بود، در خصوص افزایش آمار بزهکاری دختران و زنان به خبرنگار ایمنا، می‌گوید: اصل افزایش بزهکاری و آثار اجتماعی آن حائز اهمیت است، متأسفانه موارد این نوع بزهکاری در جامعه ما فراوانی بسیاری پیدا کرده است.
وی با بیان اینکه آسیب‌های اجتماعی و از آن جمله ناهنجاری‌های زنان و دختران در حال افزایش است، تصریح می‌کند: بر اساس مطالعات علمی آسیب‌زایی یک زن معادل ۲۷۰ مرد است، یعنی میزان وزن و تأثیرگذاری بزهکاری زنان در جامعه بیشتر است.
این جامعه‌شناس با بیان اینکه امروز شاهد ورود زنان به نزاع‌های دسته جمعی و حمل سلاح توسط آنها هستیم، ادامه می‌دهد: گویا زنان با انجام این حرکات علاقمند به خودنمایی در جامعه هستند.
فاصله گرفتن خانواده از کارکرد اصلی خود
وی اضافه می‌کند: برخوردها و نبود امید اجتماعی، جامعه را پر از خشونت و دچار یک نوع سرخوردگی اجتماعی کرده که این سرخوردگی در قالب پرخاشگری و خشم خود را نشان می‌دهد. این پدیده‌ای است که ما در آینده شکل‌های وحشتناک‌تر و وقیح‌تری از آن را خواهیم دید.
پدریان با انتقاد به خانواده و کارکردهای این نهاد اجتماعی، می‌گوید: خانه‌های ما به خوابگاه و خانواده‌های ما به هم‌خانه تبدیل شده است. یعنی ما در یک فرایندی قرار گرفته‌ایم که خانه‌های ما از کارکرد اصلی خود دور شده است.
این استاد دانشگاه اظهار می‌کند: محبت، دوست داشتن، باهم بودن، درک یکدیگر، همدلی کردن پدیده‌هایی است که محل سکونت را به خانه تبدیل می‌کند و اگر این آیتم‌ها وجود نداشته باشد، خانه تبدیل به خوابگاه می‌شود. اگر این آیتم‌ها وجود نداشته باشد افراد یک خانواده هم خوابگاهی هستند و وقتی این اتفاق افتاد میزان کنترل والدین روی رفتار فرزندان کاهش می‌یابد و یک نوع حالت ذره‌ای شدن در خانواده شکل می‌گیرد که نتیجه آن رشد رفتارهای نابهنجار در بین اعضای جامعه است.
عدم تخلیه هیجان دختران و زنان را به سمت انتقام گیری سوق می‌دهد
وی تصریح می‌کند: اگر این مسائل را با مسائل اقتصادی پیوند بزنیم که سرپرست خانه به هر دلیلی قادر به تأمین نیازهای اعضای خانواده نباشد، یک نوع حالت رهاشدگی از طرف والدین اتفاق می‌افتد و این باعث می‌شود افراد به سمت گروه‌های هم‌سال خود گرایش پیدا کنند که در دل آنها رفتارهای نابهنجار شکل می‌گیرد.
پدریان با بیان اینکه در نظام آموزشی ما موضوعی به نام آموزش، سبک زندگی و رفتارهای مبتنی بر هنر زیستن وجود ندارد، اظهار می‌کند: به طور کلی نظام آموزشی ما، نظامی است که می‌خواهد برخی داده‌های به اصطلاح علمی را به دانش‌آموز منتقل کند، وقتی ما هنر زیستن را در سیستم آموزشی نمی‌آموزیم و در رسانه‌های جمعی هم هنر زیستن آموزش داده نشود، خود به خود به دسته‌ای داده‌های خشک علمی می‌رسیم و اینکه چطور زندگی کنیم و انسانیت را در خودمان تقویت کنیم، مفقود می‌ماند.
وی خاطرنشان می‌کند: انگار در جامعه ما کسی به فکر حل مسائل و آسیب‌های اجتماعی نیست، راهکارهایی برای حل مسائل اجتماعی وجود دارد اما اگر به دنبال راهکار کوتاه مدت و آنی باشیم نتایج معکوس می‌شود.
نظر شما