حسن سجادزاده در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا اظهار کرد: نوع معابر، عرض معابر و هندسه معابر از جمله مولفه‌هایی است که باید در انتخاب نوع وسایل حمل و نقل عمومی و طراحی مسیرها در نظر گرفته شود و چنانچه توجه کافی به این پارامترها نشود، ضمن صرف هزینه بسیار، ساختار شهر نیز دچار آسیب می‌شود.
وی افزود: به منظور طراحی و ایجاد شبکه‌های حمل و نقل درون شهری نیاز است از قبل بسترها و زیرساخت‌های لازم در فضاهای شهری در نظر گرفته شود.
این دکترای طراحی شهری خاطرنشان کرد: تلفیق گونه‌های مختلف حمل و نقل و حرکت ساختار شهر به سمت پیاده مداری از جمله بسترهایی است که قبل از ایجاد و شکل گیری شبکه‌های حمل و نقلی باید مدنظر قرار بگیرد. در این راستا نیاز است خدماتی که صرفاً در مرکز شهر ارائه می‌شود و کاربری‌هایی که در نقاط محدودی از شهر متمرکز هستند، در سطح شهر توزیع و پارکینگ‌هایی مجزا نیز برای ساکنان محلات و عموم شهروندان در لبه‌های شهری ساخته شود.
سجادزاده با بیان این که فضاهایی که برای خطوط حمل و نقل عمومی در نظر گرفته می‌شود، باید انسان محور باشد، تاکید کرد: تکمیل و ایجاد شبکه حمل و نقل همگانی در فضاها و مناطقی که با مسائل ترافیکی دست به گریبان هستند، از جمله بافت‌های فرسوده و تاریخی، زمان‌بر و هزینه‌بر است و نیاز به فراهم کردن زیرساخت‌های مورد نیاز دارد.
این دکترای طراحی شهری گفت: فراهم آوردن زیرساخت‌ها و انتخاب صحیح الگوهای حمل و نقلی برای هر شهر علاوه بر این که ترافیک شهرها را کاهش می‌دهد، زمینه را برای استفاده بیشتر شهروندان از وسایل حمل و نقل همگانی فراهم می‌کند.
نظر شما