حسن سجادزاده در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا اظهار کرد: اصلاح و طراحی معابر و مسیرهای دسترسی در طرح‌های جامع مدنظر قرار می‌گیرد، اما طرح تفصیلی به صورت جزئی، ابعاد و اندازه معابر را مشخص می‌کند.
وی افزود: در طرح‌های موضوعی مثل طرح جامع حمل و نقل شهری نیز، مشاور روی مسیرهای ترافیکی و مسیرهای دسترسی اعمال نظر می‌کند و در کمیسیون ماده ۵ به عنوان یک اصلاحیه پیشنهاد می‌شود.
این دکترای طراحی شهری تاکید کرد: ممکن است مشاور طرح در مطالعاتی که روی معابر یا ورودی‌های شهر انجام می‌دهد، مقاطع بهتری پیشنهاد دهد که در کمیسیون‌های مربوطه به خصوص ماده ۵ ملاک و معیار قرار می‌گیرد.
وی با بیان این که طرح‌های جامع معمولاً با نقص‌های جدی رو به رو است، خاطرنشان کرد: مشاور طرح جامع در مدت زمان محدود اقدام به تهیه طرح می‌کند و در برخی موارد نیز مشاور طرح غیربومی است، این مسئله در زمان اجرا خودش را بیشتر نشان می‌دهد.
سجادزاده ادامه داد: باید توجه داشت که رفع مسائل ترافیکی با توجه صرف به تعداد خودروها و پیشنهاد ایجاد شریان‌هایی برای آن رفع نمی‌شود زیرا سیاست ساخت خودرو و مصرف بنزین در کشور صحیح نیست و چنانچه حتی هزاران کیلومتر شریان برای شهرها پیشنهاد دهیم، باز هم با مشکل مواجه می‌شویم.
این دکترای طراحی شهری اضافه کرد: قرار نیست که صرفاً تعداد خودروها در شهر سنجیده شده و بر اساس آن ابعاد و اندازه مسیرها تعیین شود بلکه نیاز است سایر مولفه‌ها مثل حمل و نقل عمومی، حمل و نقل سبز، پیاده مداری در شریان‌های داخلی شهر و مسیرهای دوچرخه و مسیرهای انسانی نیز مورد توجه قرار بگیرد.
نظر شما