به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، در بسیاری از شهرهای جهان، مردم باید مسافت‌هایی طولانی را سپری کنند تا بتوانند به امکانات یا وسایل مورد نیاز خود دسترسی پیدا کنند. حتی کودکان نیز از این امر مستثنی نیستند و برای رسیدن به مدارس خود، باید روزانه مدت زمانی طولانی را در وسایل حمل و نقل به سر برند. حتی در بعضی از نقاط دنیا، دسترسی به فروشگاه‌های ضروری نظیر سوپرمارکت‌ها و خرده‌فروشی‌ها به راحتی امکان‌پذیر نیست و مردم برای تهیه ملزومات خود باید حتماً از وسایل حمل و نقل عمومی یا شخصی بهره برند. کمبود فضاهای سبز در نزدیکی محل زندگی اغلب مردم از دیگر فجایعی است که بشر امروز در اثر طراحی نادرست شهری با آن دست و پنجه نرم می‌کند.
البته در این بین نیز شهرهایی وجود دارد که در طراحی آن‌ها، مردم اولویت اصلی به شمار رفته‌اند و دسترسی به تمام امکانات از طریق پیاده‌روی، یا دست کم دوچرخه‌سواری امکان‌پذیر است. این شهرها اغلب از مناطقی معروف به شهرک‌های خودکفا یا ۱۵ دقیقه‌ای تشکیل شده است چرا که ساکنان آن‌ها تنها با ۱۵ دقیقه پیاده‌روی می‌توانند به تمام خدمات شهری، امکانات رفاهی، مدارس، مراکز اداری، فضاهای سبز و فروشگاه‌ها دسترسی پیدا کنند.
کارلوس مورینو، از دانشمندان فرانسوی-کلمبیایی با الهام از دیدگاه جین جیکوبز روزنامه‌نگار، نویسنده و طراح شهری کانادایی-آمریکایی مبنی بر اینکه مناطق شهری باید به عنوان مراکزی برای افزایش پیوند بین انسان‌ها طراحی شوند، ایده شهرهای ۱۵ دقیقه‌ای را برای اولین بار مطرح کرد. از نظر مورینو، اگر شهرها به گونه‌ای طراحی شود که ساکنان آن‌ها در مسافتی حدود ۱۵ دقیقه به تمام خدمات، مشاغل، خدمات دولتی، فضاهای سبز، مراکز خرید و سایر مکان‌ها تنها از طریق پیاده‌روی و دوچرخه‌سواری دسترسی داشته باشند، آنگاه پیوند بین شهروندان افزایش می‌یابد و زیست‌پذیری مناطق چند برابر می‌شود.
بدیهی است که ایجاد شهرک‌های خودکفا مزایای بسیاری در پی دارد؛ مردم در چنین مناطقی حس مالکیت بیشتری به مکان‌های عمومی پیدا می‌کنند، اقتصاد در آن‌ها رونق قابل توجهی می‌یابد، تعامل اجتماعی بین مردم افزایش پیدا می‌کند و آلودگی و اثرات جزایر گرمایی به حداقل می‌رسد. علاوه بر این، از آنجا که در شهرهای دوستدار عابر پیاده، خودروها جای زیادی در تردد مردم ندارند، بنابراین سوانح خیابانی به ندرت اتفاق می‌افتد و کمتر کسی جان خود را بر اثر تصادف از دست می‌دهد.
اگرچه برای بسیاری از مقامات ارشد سراسر دنیا، ایجاد شهرهای ۱۵ دقیقه‌ای یک رؤیا به نظر می‌رسد چرا که ممکن است هزینه و زمان زیادی را در بر گیرد، با این حال، بسیاری از برنامه‌ریزان نیز در تلاشند تا در آینده‌ای نه چندان دور، طراحی شهرهای خود را به طور کامل تغییر دهند و شهرک‌های مردم-محور به وجود آورند. این افراد ابتدا بسیاری از خیابان‌ها را کاملاً به روی خوردوها می‌بندند و پیاده‌روی را جایگزین تردد وسایل حمل و نقل می‌کنند. البته این کار به راحتی صورت نمی‌گیرد و مشمول هزینه و زمان است چرا که زیرساخت‌های جدید باید سازگار با نیاز عابران پیاده طراحی شود.
از معروف‌ترین شهرهای جهان با مناطق ۱۵ دقیقه‌ای می‌توان به بارسلونای اسپانیا و پاریس در فرانسه اشاره کرد. البته در بارسلونا، شهرک‌های خودکفا از دیرباز وجود داشته و پیاده‌روی و دوچرخه‌سواری در میان مردم، امری رایج و عادی بوده است. اما اخیراً، آنه ایلداگو شهردار پایتخت فرانسه قول داده است مردم سراسر شهر را به طور برابر از تمام امکانات در نزدیکی محل خود برخوردار و به اصطلاح "شهرک‌هایی ۱۵ دقیقه‌ای" ایجاد کند. این ایده جالب، باعث افزایش محبوبیت ایلداگو در میان پاریسی‌ها و انتخاب وی به عنوان شهردار برای دور دوم شد. ایلداگو از پیاده‌سازی طرح بلندپروزانه خود برای ایجاد زودهنگام شهرک‌های خودکفا در پایتخت خبر داده و اعلام کرده است، به زودی برابری در میان شهروندان پاریسی به طور قابل توجهی افزایش خواهد یافت.
نظر شما