به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، طبق گزارشات، کلانشهرهای لندن، پاریس، بوگاتا و هنگ‌کنگ به عنوان پیاده‌محورترین شهرهای جهان شناخته شده‌اند که در این بین، پایتخت انگلستان از نظر نزدیکی به مدارس، مراکز درمانی و سایر مکان‌های عمومی بر هزار شهر دنیا برتری دارد. محققان مؤسسه سیاست حمل و نقل و توسعه بر این باورند که ایجاد شهرهایی با قابلیت پیاده‌روی از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است چرا که نه تنها به بهبود سلامت جسمی و روانی مردم کمک می‌کند، در کاهش آلودگی هوا، ایجاد جوامعی منسجم‌تر و رونق بیشتر اقتصادی نیز سهیم است.
با وجود این، تنها در تعداد کمی از شهرهای جهان، پیاده‌روی بر استفاده از وسایل حمل و نقل برتری دارد و خودروها سراسر خیابان‌ها را از آن خود کرده‌اند. شهرهای ایالات متحده آمریکا از جمله نقاطی در جهان با کمترین قابلیت پیاده‌روی هستند که در آن‌ها مردم اغلب از وسایل حمل و نقل برای تردد خود بهره می‌برند.
بوگاتا، پایتخت کشور کلمبیا، در میان شهرهای جهان با بیش از پنج میلیون جمعیت، با سه معیار مهم به عنوان یکی از پیاده‌روترین شهرهای جهان شناخته شده است. اول اینکه تمام مردم این شهر در فاصله حداکثر ۱۰۰ متری از منازل خود به مکان‌های بدون خودرو نظیر پارک‌ها، خیابان‌های پیاده‌محور و میدان‌ها دسترسی دارند. گزارشات حاکی است که همین امر باعث سلامت جسمی و روحی بیشتر مردم، انسجام اجتماعی و افزایش امنیت پیاده‌روی در پایتخت کلمبیا شده است. این در حالی است که در کلان‌شهرهایی نظیر هنگ‌کنگ، پاریس، مسکو و لندن تنها ۸۵ درصد مردم به مکان‌های پیاده‌محور در ۱۰۰ متری خود دسترسی دارند.
دومین معیار، نزدیکی محل سکونت شهرنشینان در فاصله حداکثر یک کیلومتری مراکز آموزشی و درمانی بود که در بین شهرهای جهان، پاریس به عنوان شهر اول و پس از آن لیما در پرو، لندن، سانتیاگو در شیلی و بوگاتا شهرهای برتر جهان در این زمینه شناخته شدند.
معیار سوم مربوط به اندازه بلوک‌های شهری بود که هرچه اندازه آن‌ها کوچک‌تر باشد، پیاده‌روی مستقیم برای مردم در مسیر خود، بدون وجود بیراهه‌های اطراف ساختمان‌ها، آسان‌تر خواهد بود. در این زمینه، خرطوم پایتخت سودان بالاترین جایگاه را به خود اختصاص داد و پس از آن، بوگاتا، لیما، کراچی در پاکستان و توکیوی ژاپن، جایگاه‌های بعدی را از آن خود کردند.
شواهد حاکی است که مکان‌هایی با بیشترین قابلیت پیاده‌روی از نظر آلودگی هوا، اثرات جزایر گرمایی، اضافه وزن کمتر، زمان بازی بیشتر کودکان، مرگ‌های ناشی از سوانح جاده‌ای و رونق کسب و کار بر سایر شهرهای جهان برتری دارند. علاوه بر این، نابرابری در چنین شهرهایی بسیار کمتر از نقاط خودرو محور جهان است چرا که در آن‌ها اغلب مردم مانند یکدیگر از طریق پیاده‌روی یا دوچرخه‌سواری تردد می‌کنند، حال آنکه در شهرهای خودرو محور برخی از شهروندان از خودروهای گران‌قیمت و برخی نیز از پیاده‌روی برای عبور و مرور بهره می‌گیرند.
بسیاری از برنامه‌ریزان شهری بر این باورند که به منظور ایجاد شهرهای پیاده‌محور، ابتدا باید زیرساخت‌های شهری بهبود پیدا کند. به خصوص در دوران کرونا که مردم از سوار شدن بر وسایل حمل و نقل عمومی گریزان هستند، باید مقامات شهری تمام توان خود را به کار گیرند تا زمینه را برای دوچرخه‌سواری و پیاده‌روی ایمن شهروندان خود فراهم آورند. البته از همان زمان شیوع بیماری کووید -۱۹ در اغلب شهرهای جهان، تحولات بسیاری برای ترویج پیاده‌روی و دوچرخه‌سواری ایجاد شده است. به عنوان مثال، در بسیاری از شهرهای جهان، خیابان‌های زیادی روی تردد خودروها بسته شده است و عابران پیاده و دوچرخه‌سواران با ایمنی کامل به تردد در این مکان‌های عمومی پرداخته‌اند. از سوی دیگر، مقامات رسمی در بسیاری از نقاط جهان، مسیرهایی دائمی برای پیاده‌روی و دوچرخه‌سواری ایجاد کرده‌اند تا این نوع ترددهای سالم را به رویکردهایی همیشگی در میان شهروندان خود تبدیل کنند.
نظر شما