به گزارش خبرنگار ایمنا، در اینکه نبود قانون مدون و ساز و کار مشخص سبب تخریب بسیاری از منابع طبیعی و اتلاف بسیاری از سرمایه‌های ملی شده است، تردیدی نیست. هر چند قانون‌گذاران در ادوار مختلف کوشیده‌اند خلأهای موجود در این زمینه را رفع کنند، اما همچنان نارسایی‌های زیادی در این زمینه وجود دارد. این مسئله در عمل نه تنها اتلاف سرمایه‌های ملی را همراه دارد، سبب چندگانگی در مدیریت و مشخص نبودن مرجع تصمیم‌گیری هم می‌شود.
یکی از مصادیق اتلاف سرمایه‌های ملی و فضای سبز شهری، از بین رفتن درختان ضلع شرقی دانشگاه شهرکرد است. در سالیان گذشته در این بخش طرح جنگل‌کاری اجرا شد، اما از چند سال قبل ۸۰ هکتار از درختان آن خشک شده و در معرض نابودی است.
شهرداری به تعهدات خود عمل نکرده است
مسعود قاسمی، مسئول فضای سبز دانشگاه شهرکرد در گفت و گو با خبرنگار ایمنا با بیان اینکه ۸۰ هکتار از درختان ضلع شرقی دانشگاه شهرکرد خشک شده و همچنان در وضعیت سابق قرار دارند و تغییری برای آنان ایجاد نشده است، می‌گوید: قرار بود شهرداری در زمینه تأمین آب آبیاری به دانشگاه کمک کند که قول‌های همکاری دادند، اما ضمنی بوده و عملی نشد.
وی ادامه داد: شهرداری ادعا می‌کند چاه تأمین آب مورد نیاز این درختان خشک شده است، تا جایی که بنده اطلاع دارم این چاه باید هنگام تحویل این اراضی، به دانشگاه شهرکرد تحویل می‌شد، اما این اقدام نشده و اکنون شهرداری ادعا دارد که این چاه آب ندارد.
مسئول فضای سبز دانشگاه شهرکرد تصریح کرد: ما به مسئولان شهرداری گفتیم چاه را تحویل دهید و کمک کنید به آب برسد که در این خصوص صحبت‌هایی هم شد، اما متأسفانه عملی نشد.
قاسمی یادآور می‌شود: چاه‌های دیگر تأمین آب دانشگاه شهرکرد نیز کم آب شده است، در سال ۹۷ هم خبرنگار یکی از رسانه‌ها موضوع خشکیدگی درختان قسمت شرقی دانشگاه شهرکرد را پیگیری کرد، اما همچنان تغییری در وضعیت آن‌ها و در راستای بهبود وضع موجود ایجاد نشده است؛ حتی یک چاه دیگر در دانشگاه خشک شد.
او با بیان اینکه آب منطقه‌ای می‌تواند مجوز بدهد که وضعیت چاه‌ها را اصلاح کنیم، می‌افزاید: اگر این روند فعلی ادامه یابد متأسفانه فضای سبز دانشگاه آسیب جدی می‌بیند.
مسئول فضای سبز دانشگاه شهرکرد خاطرنشان می‌کند: امسال از نظر تأمین آب مورد نیاز فضای سبز دانشگاه سال بدی را پشت سر گذاشتیم.
این مسئول پیش از این در اوایل بهمن‌ماه سال ۹۷ در گفت و گو با یکی از رسانه‌ها عنوان کرده بود که دانشگاه پیگیر اجرای برنامه‌هایی است تا در بازه‌های زمانی کوتاه‌مدت و درازمدت، وضعیت فضای سبز دانشگاه مدیریت شود. او همچنین گفته بود همکاری میان بخشی دستگاه‌های متولی می‌تواند از خشک شدن این جنگل جلوگیری کند؛ اما این مسئول اکنون می‌گوید هیچ تغییری در وضعیت درختان ایجاد نشده است.
از سوی دیگر محسن کوهیان، مدیر طرح و برنامه دانشگاه شهرکرد می‌گوید: در حال حاضر دانشگاه پنج حلقه چاه آب در اختیار دارد که سه حلقه از آن‌ها کاملاً خشک شده و ظرفیت دو حلقه دیگر نیز از ۱۸ لیتر بر ثانیه به پنج لیتر بر ثانیه کاهش یافته است.
او ادامه می‌دهد: اگر این پنج حلقه چاه آب‌دهی داشت نیازی به خرید آب از اداره آب منطقه‌ای نداشتیم.
مدیر طرح و برنامه دانشگاه شهرکرد تاکید می‌کند: اکنون از منبع آب "تهلیجان" ۱۰ لیتر بر ثانیه برای مشروب کردن فضای سبز دانشگاه آب تأمین شده است، اما غیر از جنگل شرقی دانشگاه، بیشتر درختان دانشگاه به دلیل خشکسالی و کمبود آب خشک شدند.
کوهیان خاطرنشان می‌کند: حتی مزرعه انگور دانشگاه که حالت مزرعه آموزشی داشت خشک شده است.
او تصریح می‌کند: راهکارهایی که ما پیش گرفتیم این است که در ضلع شمال شرقی دانشگاه به سمت مجموعه ورزشی المپیک یک لاگون به ظرفیت ۵۰ هزار متر مکعب احداث کنیم تا بتوانیم به وسیله آن و لاگون دیگری که قبلاً به همین ظرفیت در این محل ایجاد شده است، آب‌های سطحی حاصل از بارش‌ها را جمع آوری کنیم.
مدیر طرح و برنامه دانشگاه شهرکرد ادامه می‌دهد: علاوه بر این مطالعات احداث تصفیه خانه فاضلاب دانشگاه هم شده است؛ این در حالی است که اکنون روزانه ۳۰۰ تا ۴۰۰ مترمکعب فاضلاب خاکستری از دانشگاه خارج می‌شود و به "تصفیه خانه بهرام‌آباد" می‌رود که اگر در منبع‌هایی در دانشگاه ذخیره و تصفیه شود به طور قطع کمک می‌کند تا در تابستان مشکلی نداشته باشیم و با استفاده از پساب تصفیه خانه فاضلاب فضای سبز آبیاری استفاده شود.
به گفته کوهیان این آب تصفیه‌خانه با ضریب cod زیر هشت برای فضای سبز استاندارد است، فاضلاب دانشگاه هم صنعتی نیست و از همین جهت قابل استفاده است.
وی عنوان می‌کند: از طریق وزارت علوم و بخش مدیریت فضای سبز، پیگیر جذب اعتبارات در این زمینه هستیم، اما احداث تصفیه‌خانه هزینه بالایی دارد، بنابراین علاوه بر اعتبارات وزارتخانه‌ای باید از اعتبارات استانی نیز استفاده شود؛ برای احداث تصفیه خانه حدود ۱۰ میلیارد تومان اعتبار نیاز است، اگر از محل اعتبارات استان به ما کمک شود، بخشی از اختصاص اعتبار را هم دانشگاه تقبل می‌کند و ظرف دو سال آینده آب فضای سبز دانشگاه تأمین می‌شود.
مدیر طرح و برنامه دانشگاه شهرکرد با بیان اینکه در حال حاضر عملیات عمرانی احداث یک لاگون جدید را دنبال می‌کنیم، در پاسخ به این سوال که تا زمان به نتیجه رسیدن طرح‌های دانشگاه، آب فضای سبز دانشگاه چگونه تأمین می‌شود؟ می‌گوید: تا آن زمان آب مورد نیاز به طرق مختلف مانند افزایش عمق چاه‌های موجود، تأمین می‌شود.
کوهیان همچنین با اشاره به ضرورت همکاری اداره مدیریت منابع آب با دانشگاه شهرکرد، عنوان می‌کند: اداره امور آب می‌تواند در زمینه افزایش بهره‌وری چاه‌ها و لایروبی آن‌ها کمک کند؛ البته مسئولان آن اعلام کرده‌اند که حق‌النظاره برای هر چاه ۲۰۰ تا ۳۰۰ میلیون تومان است که باید از طرف دانشگاه پرداخت شود.
تکلیف جنگل ضلع شرقی دانشگاه چیست؟
او اضافه می‌کند: اگر تصفیه‌خانه درست شود به طور قطع نیازی به منبع جدید آب نیست، اما این درختان تاکنون چندسال است آبیاری نشده و اگر ۱۰ میلیارد تومان اعتبار به این پروژه تخصیص داده شود، تا دو سال آینده آب مورد نیاز تأمین می‌شود، اما در این شرایط و تا رفع همه نیازها این سوال مطرح می‌شود که تکلیف این درختان چیست؟
مدیر طرح و برنامه دانشگاه شهرکرد ادامه می‌دهد: درختان ضلع شرقی دانشگاه از گونه زبان گنجشک است که در طول سالیان گذشته با شرایط کم‌آبی دوام آورده و مطمئن هستیم فعلاً خشک نمی‌شوند.
مدیر طرح و برنامه دانشگاه شهرکرد تصریح می‌کند: سال قبل بارندگی خوب بود، اگر امسال هم خوب باشد فکر می‌کنم دیگر مشکلی نخواهیم داشت.
دانشگاه می‌تواند آب مورد نیاز فضای سبز خود را تأمین کند
اما سیدرضا هاشمی، سرپرست سازمان سیما، منظر و فضای سبز شهرداری شهرکرد می‌گوید: زمانی که این درختان قسمتی از فضای سبز شهر بود، بهترین وضعیت را داشتند.
او اضافه می‌کند: ذخیره چاه‌های آب شهرداری برای آبیاری فضای سبز تحت نظارت مدیریت شهری نیز کفایت نمی‌کند، اما دانشگاه چاه و آب در اختیار دارد و می‌تواند از درختان نگهداری کند، اما نمی‌خواهند هزینه کنند و می‌خواهند نگهداری را بر عهده شهرداری بگذارد.
سرپرست سازمان سیما منظر و فضای سبز شهرداری شهرکرد اظهار می‌کند: اگر زمین را تحویل شهرداری بدهند، حصارهایش را حذف کرده و محل را آباد می‌کنیم؛ متولی کلیه متعلقات دانشگاه شامل اراضی و درختان دستگاه مالک است و سازمان سیما، منظر و فضای سبز شهرداری وظیفه نگهداری فضاهای عام‌المنفعه را بر عهده دارد.
هاشمی اضافه می‌کند: مسئولیتی در قبال تأمین آب و نگهداری فضای چمن تمام دستگاه‌های اجرایی نداریم، اما موضوع درختان ضلع شرقی دانشگاه شهرکرد متفاوت است و گستردگی آن نیز زیاد است و گونه جنگل کاری خوبی می‌توان انجام داد که خودشان باید انجام دهند.
سوء‌مدیریت علت خشکی درختان دانشگاه!
این سخنان در حالی مطرح می‌شود که بیت‌الله محمودی، دکترای جنگل‌داری و عضو هیئت علمی دانشگاه شهرکرد می‌گوید: جنگل کاری ضلع شرقی دانشگاه شهرکرد سال‌ها است که کاملاً رها شده است و مدیریت خاصی از جمله آبیاری در آن انجام نمی‌شود و این موضوع سبب خشک شدن تعدادی از درختان و ضعف فیزیولوژیک و از بین رفتن شادابی آن‌ها شده است.
او می‌افزاید: دانشگاه شهرکرد در خصوص تأمین و مدیریت آب برای مصارف گوناگون از جمله فضای سبز دچار مشکلات عدیده ای است.
محمودی تاکید کرد: مهم‌ترین نکته در این رابطه این است که با وجود بیش از ۱۰ سال رویارویی دانشگاه با مشکل کم آبی، برای سازگاری مدیریتی با این وضعیت اقدام جدی و مستمری نشده است؛ به خصوص بعد از سال ۹۶ با اینکه دستورالعمل مدیریت سبز دانشگاه الزام برای بهینه کردن مصرف آب را مورد تأکید قرار داده است، اما توجه خاصی به این امر نشد و حتی اقدامات کنترلی و ستادها و کمیته‌های نظارتی در این خصوص به طور کلی تعطیل و به فراموشی سپرده شد.
او ادامه می‌دهد: مطالعات طرح راه‌اندازی تصفیه‌خانه دانشگاه سال ۹۶ پایان یافته است و تاکنون اقدام مؤثری در این خصوص نشده است؛ این در حالی است که مطابق مصوبات هیئت امنا از سال ۹۶ تا کنون دانشگاه موظف بوده است سالانه حدود یک میلیارد تومان برای مدیریت سبز دانشگاه و بهینه سازی مصرف آب و انرژی هزینه کند.
طرح جامعی برای مدیریت فضای سبز دانشگاه وجود ندارد
عضو هیئت علمی دانشگاه شهرکرد تصریح می‌کند: نکته‌ای بسیار عجیب در خصوص فضای سبز دانشگاه، نبود طرح مدیریت برای آن است؛ از دانشگاه به عنوان یک محیط علمی انتظار داریم مسائل و دغدغه‌های درون سازمانی خود را از طریق مطالعه و تدوین طرح‌های مدیریتی رفع کند.
محمودی تاکید می‌کند: بارها از مسئولان دانشگاه تقاضا شد شایسته دانشگاه نیست فضای سبز آن از طریق پیمانکار مدیریت شود، زیرا با این روش علاوه بر کاهش کیفیت فضای سبز دانشگاه، با اتلاف منابع آبی هم روبرو هستیم.
او تصریح می‌کند: حذف چمن و استقرار پوشش‌های جایگزین از راهکارهایی است که می‌تواند صرفه جویی محسوسی در مصرف آب ایجاد کند؛ برنامه راهبردی دانشگاه که سال ۹۶ به تصویب رسید، مدیران دانشگاهی را موظف کرده است تا در حوزه ایجاد دانشگاه سبز اقدامات جدی و مؤثری را انجام دهند که البته تاکنون اتفاق محسوسی نیفتاده است.
نظر شما