به گزارش ایمنا محمد علی بهمنی شاعری است که آثارش اعم از غزل و ترانه، اشعاری قابل توجه و مورد استقبال خاص و عام است، عشق مهم‌ترین مضمون غزل‌های محمدعلی بهمنی است و اشعار او توسط خوانندگان بسیاری از جمله حبیب محبیان، ناصر عبداللهی، همایون شجریان و علیرضا قربانی خوانده شده و بسیاری از آنها در خاطرات ماندگار شده است.
بیوگرافی محمد علی بهمنی
محمد علی بهمنی متولد ۲۷ فروردین ۱۳۲۱ در قطار در نزدیکی شهر دزفول به دنیا آمد، وی دارای دو خواهر و ۵ برادر بزرگتر از خود است.
بهمنی درباره تولد خود می‌گوید: دو ماه به زمان تولّدم باقی‌مانده بود، که برادرم در دزفول بیمار می‌شود. خانواده هم از این فرصت استفاده می‌کنند تا به عیادتش بروند. این است که در قطار به‌دنیا آمدم و در شناسنامه‌ام درج شد متولد دزفول، چون دایی من در ثبت احوال آن منطقه بود، شناسنامه‌ام را همان زمان می‌گیرد. البتّه زیاد آنجا نبودم، همان زمان ۱۰ روز یا یک‌ماه را در آنجا سپری کردیم، در اصل تهرانی هستیم. پدرم اهل ده ونک و مادرم از اوین است. در اصل ساکن خود بندرعباس بودیم. دوران کودکی را تهران، بخش شمیرانات، شهر ری، کرج و… به‌صورت پراکنده بودیم، چون پدرم شاغل در راه‌آهن بود، مأموریت‌های ایستگاهی داشتند. از سال ۱۳۵۳ به بندرعباس رفتم.
او از هفت سالگی در چاپخانه مشغول به کار شد. به قول خودش شاید چاپخانه مدرسه دیگری برای آموختن بود. محمدعلی در سال‌های کار در چاپخانه به طور اتفاقی با فریدون مشیری که آن روزها مسؤول صفحهٔ شعر و ادب هفت‌تار چنگ مجلۀ روشنفکر بود، آشنا شد و همین آشنایی او را کم کم وارد دنیای شعر کرد، نخستین شعرش در سال ۱۳۳۰، زمانی که تنها ۹ سال داشت، در مجله روشنفکر به چاپ رسید. شعرهای وی از همان زمان تاکنون به‌طور پراکنده در بسیاری از نشریات کشور و مجموعه شعرهای مختلف و جُنگ‌ها، انتشار یافته‌است.
محمد علی بهمنی راجع به کودکی و مادر خویش می‌گوید: مکتب خانه مادر که زن آگاه و تا حدودی آشنا به دو زبان عربی و فرانسه بود به وسیله پدر خشن و متعصب تعطیل شده بود. حقوقی هم که پدر از کار سوزنبانی در راه آهن می‌گرفت کفاف زندگی را نمی-داد و من ناچار به کار تمام وقت با شب کاری‌های پی در پی بودم. مادر را نه فقط به پاس مادر بودن، بلکه به ظلمی که به استعدادش رفته بود، به شیوه‌ای خاص دوست داشتم و اولین شعر قابل چاپ من نیز برای او بود.
بهمنی از سال ۱۳۴۵ همکاری خود را با رادیو آغاز کرد و و برنامه صفحه شعر را با همکاری شبکه استانی خلیج فارس ارائه داده است. بهمنی در سال ۱۳۷۴ همکاری خود را با هفته نامه ندای هرمزگان آغاز می کند و صفحه ای تحت عنوان تنفس در هوای شعر را هر هفته در پیشگاه مشتاقان خود قرار می دهد.
او از سال ۱۳۵۳ ساکن بندرعباس شد و پس از پیروزی انقلاب، به تهران آمد و مجدداً به سال ۱۳۶۳ به بندرعباس عزیمت کرد و در حال حاضر نیز، ساکن همانجاست. محمدعلی بهمنی مسؤول چاپخانه دنیای چاپ بندرعباس و مدیر انتشارات «چی‌چی‌کا» (در گویش بندرعباسی به معنی قصه) در بندرعباس است.
وی یکی از توانمندترین و موثرترین ترانه‌سرایان این دوره است و تا کنون با هنرمندان زیادی در عرصه موسیقی همکاری داشته است که از جمله شاخص‌ترین آنها زنده یاد ناصر عبدالهی است.
سبک محمد علی بهمنی
محمدعلی بهمنی در قالب‌های مختلف از کلاسیک، نیمایی و سپید به سرودن پرداخته است. اما وجه غالب شعرهای او، غزل است.
برای محمدعلی بهمنی شعر چون موجودی جاندار است که شکل و قالب، لباسهای آن را تشکیل و به آن شخصیت می دهند؛ محمدعلی بهمنی شیفته غزل و غزل گفتن و غزل خواندن است و می گوید: چغزل، نه تنها در شعر امروز، بی تردید در شعر تمام فرداها جایگاه ویژهای خواهد داشت. غزل هستی ایرانی است و خواهد بود. آنچه که مهم است، این است که این امانت حساس را به نسلهای آینده تحویل دهیم.
در دیدگاه محمدعلی بهمنی، غزل یک شکل است که می تواند با روزگار خود و با شرایط جدید تغییر کند.
همسر محمد علی بهمنی
محمدعلی بهمنی سالها پیش با صدیقه نیر قره گوزلو ازدواج کرده است.
او می گوید من همه شعرهایم را برای همسرم می گویم چه آنجایی که به او اشاره کردم و چه جایی که نه. خانومم مدیر انتشارات چی چی کا و ناشر بیشتر آثار من است.
فرزندان محمد علی بهمنی
محمد علی بهمنی و همسرش دارای یک پسر و ۵ دختر به نام‌های بهمن، ترانک، ساده، آیه، غزل و واژه هستند.
جوایز محمد علی بهمنی
محمدعلی بهمنی در سال ۱۳۷۸ موفق به دریافت تندیس خورشید مهر به‌عنوان برترین غزل‌سرای ایران شد. در سال ۱۳۸۳ با همت اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان هرمزگان، همزمان با برگزاری ششمین کنگره سراسری شعر و داستان جوان در بندرعباس، نکوداشت محمدعلی بهمنی برگزار شد. در کنگره سراسری شعر دفاع مقدس نیز از او تقدیر شده است.
محمد علی بهمنی در آثار دیگران
بهروز ثروتیان کتابی تحت عنوان لذت بهت‌زدگی در شعر محمدعلی بهمنی نوشته‌است و در آن به تجزیه و تحلیل شعر محمدعلی بهمنی می‌پردازد. این کتاب در سال ۱۳۸۹ چاپ و منتشر شد.
آثار محمدعلی بهمنی
- باغ لال (١٣۵٠)
- در بی وزنی (١٣۵١)
- عامیانه ها (١٣۵۵)
- گیسو، کلاه، کفتر (١٣۵۶)
- گاهی دلم برای خودم تنگ می شود (١٣۶٩)
- غزل (١٣٧٧)
- شاعر شنیدنی است (١٣٧٧)
- عشق است (١٣٧٨)
- نیستان (١٣٧٩)
- کاسه آب دیوژن، امانم بده (١٣٨٠)
- این خانه واژه های نسوزی دارد (١٣٨٢)
- چتر برای چه؟! خیال که خیس نمی شود (۱۳۸۶)
- تازه ها (۱۳۸۷)
- من زنده‌ام هنوز و غزل فکر می‌کنم (۱۳۸۸)
- غزل زندگی کنیم (گزیده غزل) (۱۳۹۲)
اشعار محمد علی بهمنی
این جا برای از تو نوشتن هوا کم است
دنیا برای از تو نوشتن مرا کم است!
اکسیر من! نه اینکه مرا شعر تازه نیست
من از تو می نویسم و این کیمیا کم است
سرشارم از خیال؛ ولی این کفاف نیست
در شعر من حقیقت یک ماجرا کم است
تا این غزل شبیه غزل‌های من شود
چیزی شبیه عطر حضور شما کم است
گاهی تو را کنار خود احساس می کنم
اما چقدر دل خوشیِ خواب‌ها کم است!
خون هر آن غزل که نگفتم به پای توست
آیا هنوز آمدنت را بها کم است!؟
در این زمانه بی های و هویِ لال پرست
خوشا به حال کلاغان قیل و قال پرست
چگونه شرح دهم لحظه لحظه ی خود را
برای این همه ناباور خیال پرست؟
به شب نشینی خرچنگ های مردابی
چگونه رقص کند ماهی زلال پرست؟
رسیده ها چه غریب و نچیده می افتند
به پای هرزه علف های باغ کال پرست
رسیده ام به کمالی که جز "انا الحق" نیست
کمال دار برای من کمال پرست
هنوز زنده ام و زنده بودنم خاری ست
به چشم تنگی نامردم زوال پرس
نظر شما