به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، استرس و فراتر از آن خستگی‌های مزمنی هم‌چون فرسودگی روانی نسبت به شغل در محیط‌های کاری مدرن پدیده‌ای عادی است. در جوامع امروزی مردم به شدت خود را تحت فشار برای حضور داشتن در محل کارشان قرار می‌دهند که این امر حتی می‌تواند به قیمت کاهش سلامتی آن‌ها تمام شود.
برای مثال مشکلات ناشی از فشارهای کاری مدرن و امروزی منجر به افزایش تمایل و درخواست برای اضافه‌کاری و در نهایت فرسودگی روانی بالا می‌شود که می‌تواند با ازبین‌رفتن بهره‌وری، ضعف سلامتی و خستگی همراه باشد. البته مدیران می‌توانند با اعمال تغییراتی کوچک چون توزیع میوه بین کارمندان در ساعات کاری و تشویق به پیاده‌روی و ورزش به تغییر این فرهنگ رایج در محیط کار اقدام کنند.
کارمندان نیز می‌توانند با داشتن استراحت کافی به‌منظور پیشگیری از احساس خستگی و بی‌حوصلگی و نیز اولویت‌بندی اقداماتی که انجام آن‌ها را برعهده دارند، بهره‌وری کاری خود را افزایش دهند. با این حال عوامل بسیاری در محیط‌های کاری وجود دارد که منجر به فرسودگی کارمندان می‌شود.
فرهنگ‌های اضافه‌کاری با میزان فرسودگی بسیار بالایی همراه است. این مسأله کاملاً در تضاد با "ازکارگریزی" قرار دارد و در آن مردم تمایل دارند به دلایل متفاوت حتی در مواقع بیماری، ناخوشی و خستگی ناشی از کار بیش از حد، باز هم در محل کار خود بمانند و کار کنند.
این عادت یا اجبار بیش از آنچه به ذهن برسد رایج است و از آنجایی که هر یک از کارمندان گمان می‌کنند این اقدام توسط سایرین نیز انجام می‌شود کسی ماهیت صحیح یا غلط آن را به چالش نمی‌کشد. با این حال تحقیقات نشان می‌دهد افرادی که در شرایط نامساعد فعالیت می‌کنند معمولاً کارایی کمتری دارند که با توجه به بررسی‌ها این امر نه تنها به سلامت آن‌ها آسیب می‌رساند و میزان فرسودگی روانی آن‌ها را بالا می‌برد، بلکه منجر به کاهش بهره‌وری سازمان آن‌ها می‌شود.
سازمان بهداشت جهانی به طور رسمی فرسودگی را به‌عنوان نوعی "عارضه شغلی" طبقه‌بندی و آن را "سندرمی ناشی از استرس مزمن در محل کار که به درستی مدیریت نشده است" تعریف می‌کند. این عارضه در هر فرد با احساس کمبود انرژی یا خستگی مزمن، احساسات منفی و بدبینانه نسبت به شغل و کاهش عملکرد، خود را نشان می‌دهد. مقابله با این مشکل بر عهده سازمان و کارمندان است زیرا اگر بهبود سلامتی یک اولویت است، سلامت کاری، چه از نظر جسمی و چه به لحاظ روحی نقشی اساسی در این زمینه دارد.
با توجه به مطالعات روی شغل‌های گوناگون در هلند، اضافه‌کاری در ابتدا می‌تواند به دلیل افزایش حضور کارمندان برای سازمان‌ها سودآور باشد ولی در طولانی مدت سطح ابتلا به بیماری‌هایی که در آینده منجر به افزایش غیبت از کار می‌شود را بالا می‌برد و این اصلاً به نفع سازمان نیست.
مطالعات دیگر نیز نشان داده است که اضافه‌کاری منجر به کاهش حداقل یک سوم از میزان بهره‌وری کارمندان می‌شود که این امر علاوه بر بیمار و ضعیف کردن کارمندان، هزینه بیشتری نسبت به غیبت آن‌ها از محل کار برای کارفرما دربردارد.
از جمله اقداماتی که مدیران می‌توانند در این زمینه انجام دهند، مدیریت فرسودگی برای خودشان است. برای مثال داشتن ساعات استراحت و ناهار، رفتن به پیاده‌روی چند دقیقه‌ای در وسط روز، تعیین ساعات کاری معقول و ترک محل کار بلافاصله پس از اتمام ساعت کاری تعیین‌شده می‌تواند الگوی مناسبی برای کارمندان باشد چرا که با توجه به تأثیر فزاینده مدیریتی، همیشه در سازمان‌ها کارمندان پیرو مدیر خود هستند و از حرکات و اقدامات وی تقلید می‌کنند.
نکته حائز اهمیت اینکه توجه به سلامتی و پیشگیری از فرسودگی تنها به محیط‌های کاری مربوط نیست و در زندگی شخصی نیز از اهمیت بسزایی برخوردار است. لازم است هر فرد در خانه نیز اقدامات لازم برای کاهش استرس و دوری از خستگی‌های مزمن را بکار گیرد. برای مثال، اولویت‌بندی مسائل، تعیین اهداف بلندمدت و کوتاه‌مدت، انجام برنامه‌هایی که منجر به تقویت حس موفقیت و افزایش انگیزه می‌شود، سرعت‌بخشیدن به انجام امور در حد توان و جلوگیری از اتلاف وقت، بهبود وضعیت استراحت و اهمیت دادن به بهداشت خواب، تقویت سیستم ایمنی بدن، تعیین نظم و انضباط برای استفاده نکردن از سیستم‌های الکترونیکی یک تا دو ساعت قبل از رفتن به رختخواب که باعث بهبود کیفیت خواب می‌شود، ورزش کردن، انجام فعالیت‌های فکری چالش‌برانگیز به‌منظور پیشگیری از رکود ذهنی، کمک به دیگران و حمایت از آن‌ها که منجر به دریافت بازخورد مثبت از سوی آن‌ها شود و مواردی از این قبیل، همگی از جمله اقداماتی هستند که باعث کاهش استرس و کم شدن تأثیر آن بر زندگی فردی و درنتیجه ترکیبی از پیامدهای مثبت روحی و جسمی برای او می‌شود.
نظر شما