به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، پایتخت تایلند تقریباً ۱.۵ متر از سطح دریا بالاتر است و در پی سیلی که در سال ۲۰۱۱ به وقوع پیوست و خسارتهای جانی و مالی بالایی را تحمیل کرد، راهکارهای مقابله با سیل بیش از گذشته مورد توجه قرار گرفت. وقوع سیلابهای بارانی اخیر و همزمان نشست مقدماتی سازمان ملل متحد در مورد تغییرات آب و هوا که در بانکوک برگزار شد، بار دیگر نگرانیها را در این رابطه برانگیخته است.
کوچاکورن ووراخوم (Kotchakorn Voraakhom)، مشهورترین معمار منظر شهری در تایلند که در این شهر به دنیا آمده در این رابطه میگوید: «وقتی جوانتر بودم سیلها را دوست داشتم. جادهها تبدیل به کانال میشد و بر قایق کوچکم سوار میشدم که بسیار سرگرم کننده بود. اما بعد از سال ۲۰۱۱ همه آنچه سرگرمی آن دوران بود به یک فاجعه تبدیل شده است و اوضاع از این بدتر هم میشود.»
در سال ۲۰۱۱، بزرگترین سیل ۵۰ سال اخیر تایلند به وقوع پیوست.
اما راه حل مبتکرانه خانم ووراخوم، پارک سنتناری (Centenary Park) با مساحت ۱۱ هکتار در دانشگاه چولالانگکرن (Chulalongkorn) واقع در مرکز شهر بود. در این پارک مخازن عظیم آب زیرزمینی به همراه استخر و تالابی بزرگ که میتواند یک میلیون گالن آب را در خود نگه دارند تعبیه شده است. جالبترین ویژگی این پارک پنهان بودن مخازن در زیر درختان و سبزه زار است.
در شرایط عادی، آبی که توسط گیاهان جذب نمیشود وارد مخازن شده و برای آبیاری در دورههای خشک ذخیره میشود. با وقوع سیل شدید، آب در مخازن انباشت شده و پس از فرونشست سیل در سیستم فاضلاب عمومی تخلیه می گردد. خانم ووراخوم و شرکت معماری وی قرار است تا پایان سال یک پارک ۳۶ هکتاری با عملکردهای مشابه نگهداری آب را در دانشگاه تاماسات (Thammasat) بانکوک افتتاح کنند.
پارک سنتناری همچنین چشم انداز خوبی از چمنزار در این کلان شهر ایجاد کرده است. مطابق شاخص شهر سبز واحد اطلاعات اکونومیست، این پارک ۳.۳ متر مربع فضای سبز برای شهروندان ایجاد کرده است. برای مقایسه خاطر نشان می شود این شاخص برای شهر لندن ۲۷ متر مربع و برای سنگاپور ۶۶ متر مربع است.
دکتر سری سوپتاراتیت (Seri Suptharathit)، مدیر مرکز تغییرات آب و هوا و سوانح در دانشگاه رنگسیت بانکوک (Rangsit University ) میگوید که از زمان انجام ارزیابی در سال ۲۰۱۱، فضای سبز شهر کمتر شده و در ۲۰ سال گذشته میزان فضای سبز بانکوک از ۴۰ درصد از کل زمین به کمتر از ۱۰ درصد کاهش یافته است که همین رویداد به افزایش خطر وقوع سیل منجر میشود.
با قدم زدن در اطراف پارک سنتناری، که سال گذشته در محل ساختمان مسکونی قدیمی دانشگاه افتتاح شد، درختان و مرکز آموزشی با سقف پوشیده از چمنزار و باغ گیاهان نظرها را به خود جلب میکند. ووراخوم درباره طراحی هوشمندانه پارک میگوید: «سال گذشته یک بار ۶ ساعت باران شدید بارید و همه جادههای اطراف را آب گرفت، اما پارک همچنان آب باران را نگه داشت.»
در این طراحی از «گونههای میمون» الهام گرفته شده و مبتکر این ایده پادشاه سابق تایلند بومیپول آدولیادی (Bhumibol Adulyadej) است. همانطور که میمونها لپهای خود را با موز پر کرده و پوره میوه را ذخیره میکنند، پادشاه این کشور وزارت کشاورزی و تعاون تایلند را تشویق کرد که از پهنه زمینهایی که بهطور موقت میتوانند آب را ذخیره کنند، برای جلوگیری از جاری شدن سیل استفاده کنند.
پیشگیری از جاری شدن سیل در بانکوک بیش از حد به سازههای سخت مانند سدها و کانالها وابسته است به همین خاطر کارشناسان پیشنهاد میکنند که از زمینهای بیشتری برای نگهداری آب در فصل بارانی در ماه ژوئیه و ماه اکتبر استفاده شود و به کشاورزان آن مزارع غرامت پرداخت شود.
در شهر بانکوک ۲۸ پروژه جدید پیشگیری از سیل با هزینه ۲۶ میلیارد بات (۶۱۰ میلیون پوند) در دست اقدام است که بر اساس آن سیل گیرها و تونلهای زیرزمینی ساخته میشود و کانالها نیز لایروبی و توسعه مییابد.
ساچای بونما (Sakchai Boonma) مدیر بخش برنامه ریزی شهری بانکوک میگوید «منطقه سبز» در شرق بانکوک پیشتر برای حفظ آب شهر مورد استفاده قرار گرفته است. به گفته وی، از سال ۲۰۱۳ نگرانیهای مربوط به سیل در مقررات ساختمان تایلند بهتر لحاظ شده است. وی خاطرنشان می کند: «اکنون باید فضایی برای جذب آب به داخل زمین بناهای نوساز وجود داشته باشد. بانکوک از هر جهت در حال گسترش است اما جلوگیری از وقوع سیل و اصلاح زیرساختهای مربوط به مهار سیل در اولویت قرار گرفته است.»
با این حال، دکتر سری سوپتاراتیت معتقد است محلههای فقیر نشین همچنان لطمات سیلابهای شدید را احساس خواهند کرد چرا که ساکنان آنها به احتمال زیاد در ساختمانهای قدیمی زندگی میکنند که با اقدامات اخیر ضد سیل محافظت نشده است و به همین علت در معرض خطر آواره شدن ناشی از طرح باز توسعه پیشگیری از سیل اطراف کانالها قرار دارند. تحقیقات صورت گرفته توسط گروه تحقیقاتی دکتر سری سوپتاراتیت نشان میدهد که بانکوک یک بار در هر دهه با سیل شدید روبرو خواهد شد و او پیش بینی میکند که تا سال ۲۱۰۰ عمده شهر زیر آب برود.
تارا بوکامسری(TaraBuakamsri)، مدیر مرکز غیر دولتی صلح سبز تایلند نیز در این باره میگوید: «ما فقط نمیدانیم چه زمان بدترین سناریو رخ میدهد؛ موقعی که امواج دریا، بارندگی و جاری شدن سیل از شمال، همه همزمان میرسد!»
بیشتر بخوانید:
باغ آبی؛ راهکار آمریکا برای مقابله با سیلاب
ترجمه از: حمید بهبهانی، خبرنگار ایمنا
نظر شما