به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، عفونت گوش در میان کودکان بسیار شایع است، به طوری از هر ۶ کودک، پنج نفر از آن‌ها تا سه‌سالگی، حداقل یکبار به عفونت گوش مبتلا می‌شوند. معمولا علت عفونت گوش در کودکان، ناقص بودن سیستم ایمنی بدن است؛ اگرچه عفونت گوش به‌راحتی قابل درمان است، اما در صورت عودکردن بیش از حد، ممکن است منجر به کم‌شنوایی، مشکلات گفتاری یا حتی مننژیت شود. در ادامه شما را با علل عفونت گوش و راه‌های درمان آن بیشتر آشنا می‌کنیم:
عفونت گوش خارجی
عفونت گوش خارجی معمولاً زمانی اتفاق می‌افتد که گوش برای پرورش میکروب‌ها به اندازه کافی مرطوب بماند. علاوه بر شنا کردن، خراشیدن گوش با وسیله‌ای مانند گوش پاک‌کن می‌تواند باعث ایجاد این مشکل ایجاد شود. این نوع عفونت به دلیل شایع‌بودن در میان شناگران، عفونت گوش شناگران نیز خوانده می‌شود؛ علت اصلی این نوع التهاب، باقی‌ماندن آب در گوش و در نتیجه فراهم‌شدن محیط مناسب برای رشد باکتری‌ها و قارچ‌ها است. مصرف قطره‌های دارویی و خشک‌نگه‌داشتن گوش‌ها، راه‌حل رفع این مشکل است.
تشخیص عفونت گوش
تنها راه برای اطمینان‌یافتن از عفونت گوش، استفاده از ابزاری به نام اتوسکوپ (otoscope)توسط پزشک است؛ پرده گوش سالم، شفاف و خاکستری مایل به صورتی به نظر می‌رسد، اما چنانچه گوش دچار عفونت شود، پرده گوش قرمز و متورم می‌شود.
بررسی داخل گوش
گوش میانی به وسیله لوله باریکی به نام استاش (Eustachian tube) به پشت بینی متصل شده‌است. این لوله، از ایجاد مایعات و فشار هوا در درون گوش جلوگیری می‌کند، اما گاهی سرماخوردگی، آنفلوآنزا و وجود آلرژی‌ها این لوله را تحریک کرده و باعث تورم آن می‌شود.
مایعات داخل گوش
در صورت مسدودشدن لوله استاش، مایعاتی در گوش میانی کودک ایجاد می‌شود؛ این امر زمینه پرورش باکتری‌های عفونت‌زا را فراهم می‌کند. پزشک با ابزاری موسوم به فتوسکوپ، داخل گوش کودک را بررسی می‌کند. این ابزار با دمیدن هوا، پرده گوش را به لرزش درمی‌آورد؛ چنانچه ارتعاش و حرکت این پرده به اندازه کافی نباشد از وجود احتمالی مایع درون آن خبر می‌دهد.
پشت پرده گوش
در صورت ایجاد مایع یا فشار بیش از حد در داخل گوش میانی، پرده گوش پاره می‌شود. این اتفاق ممکن است با خروج مایعی زردرنگ، قهوهای یا سفید از درون گوش همراه باشد. معمولا پرده گوش طی دو هفته بهبود می‌یابد. پس از بهبود گوش، شنوایی به حالت عادی برمی‌گردد، مگر اینکه پرده گوش آسیب دیده باشد.
علائم عفونت گوش
یکی از علائم اصلی هشداردهنده عفونت گوش، بروز درد شدید است. کودک در حین درازکشیدن ناراحتی و درد بیشتری احساس می‌کند؛ بنابراین ممکن است هنگام خوابیدن دچار مشکل شود. اختلال در شنیدن، تب، ترشح مایعات از گوش، سرگیجه و کیپ‌شدن بینی، بعضی دیگر از علائم عفونت گوش است.
علائم عفونت گوش در نوزادان
در چنین مواقعی کودکان شروع به مالش گوش خود می‌کنند و یا ممکن است دچار اختلال بی‌خوابی شده یا در غذا خوردن آن ها مشکل ایجاد شود. گاهی نوزادان از خوردن شیر نیز امتناع می‌کنند، زیرا فشار موجود در گوش آن‌ها، بلعیدن را دردناک می‌کند.
مراقبت در منزل
قرار دادن یک حوله گرم روی قسمت بیرونی گوش، می‌تواند تسکین‌دهنده درد ناشی از اینگونه عفونت‌ها باشد. پزشک ممکن است برای نوزادان قطره گوش توصیه کند؛ مصرف مسکن‌هایی مانند استامینوفن و ایبوپروفن نیز گزینه‌های دیگری است. عفونت گوش اغلب به‌خودی خود از بین می‌رود بنابراین گاهی پزشک دارویی تجویز نمی‌کند، زیرا در صورت مصرف زیاد آنتی‌بیوتیک، باکتری‌ها در برابر آن مقاوم می‌شوند. همچنین، گاهی ویروسها، باعث عفونت گوش می‌شود و این در حالی است که آنتی‌بیوتیک، تنها روی باکتری‌ها مؤثر است. پزشک متناسب با منطقه‌ای از گوش که درگیر عفونت می‌شود، درمان متفاوتی را برای افراد در نظر می‌گیرد.
نظر شما