به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، بررسی‌های اخیر محققان این باور رایج که انسان‌ها برخلاف پستانداران دیگر، درد را بسیار آهسته‌تر از لمس کردن پردازش می‌کنند، رد کرده است. تا به حال محققان معتقد بودند که سیگنال‌های عصبی انسان حس لامسه را سریع‌تر از حس درد به مغز منتقل می‌کنند؛ آن‌ها اعتقاد داشتند که این تفاوت سرعت به این دلیل است که سیگنال‌های حس لامسه از میان نورون‌هایی با پوشش ضخیمی از غلاف میلین (coat of myelin) عبور می‌کند.
غلاف میلین، لایه عایق چربی است که پوشش محافظ اطراف نورون‌ها را تشکیل می‌دهد، این ماده به نورون‌ها کمک می‌کند تا سیگنال‌ها را سریع‌تر به مغز برسانند اما سیگنال‌های درد از میان نورون‌هایی عبور می‌کنند که لایه بسیار نازکی دارد و حاوی غلاف میلین نیست. پستانداران دیگر گیرنده‌های درد فوق سریع با پوششی ضخیم از غلاف میلین دارند تا پیام درد را به سریع‌ترین حالت ممکن به مغز ارسال کنند. اما آیا این مورد برای انسان‌ها هم صدق می‌کند؟
گروهی از محققان دانشگاه "Linkoping" در سوئد به دنبال یافتن پاسخ برای این پرسش بودند؛ آن‌ها از روشی موسوم به "میکرونوروگرافی" استفاده کردند تا میزان ترافیک اعصاب محیطی به سمت عضلات و پوست را مشخص کنند. محققان این روش را روی ۱۰۰ فرد سالم اجرا کردند. نتایج بررسی‌های جدید نشان داد ۱۲ درصد نورون‌ها با پوشش ضخیم میلین، دارای ویژگی‌هایی شبیه گیرنده‌های درد بودند، به گونه‌ای که آن‌ها می‌توانستند محرک‌هایی مانند نیشگون گرفتن را تشخیص و به مغز انتقال دهند.
محققان با استفاده از ضربه یک برس نرم متوجه شدند که گیرنده‌های درد و نورون‌ها نسبت به تماس آرام از خود واکنش نشان نمی‌دهند، بلکه این سلول‌های عصبی هستند که پیام درد را به سرعت نورون‌های لمسی منتقل می‌کنند. آن‌ها با استفاده از الکترود، شوک الکتریکی کوتاه و دقیقی به افراد وارد کردند و سلول‌های عصبی را هدف قرار دادند. سپس از شرکت‌کنندگان خواسته شد احساس درد خود را بیان کنند. نتایج این مطالعه نشان داد وقتی سلول‌های عصبی فرد فعال شوند، درد احساس می‌شود و سرعت سیگنال‌دهی درد مانند سرعت لمس‌کردن است.
نظر شما