به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، با وجود تعهدات واشنگتن مبنی بر خاتمه دادن به مرگ‌های ترافیکی تا سال ۲۰۲۴، تعداد تلفات جاده‌ای و آسیب‌های جدی در این شهر در حال افزایش است. در سال گذشته ۳۶ نفر از ساکنان شهر واشنگتن بر اثر تصادفات ترافیکی جان خود را از دست دادند که این آمار، افزایش ۲۰ درصدی تلفات را نسبت به سال‌های گذشته نشان می‌دهد. ساکنان این شهر خشم خود را نسبت به شهردار واشنگتن که متعد به خاتمه دادن به تلفات جاده‌ای تا سال ۲۰۲۴شده بود، اعلام کردند.
مقامات بیش از ۴۰ شهر در ایالات متحده و شهرهای بسیار دیگری در سراسر جهان به برنامه "هدف صفر" متعهد شده‌اند؛ این برنامه حرکتی است جهانی جهت به صفر رساندن مرگ‌ومیر در حوادث ترافیکی. در کنار این حرکت جهانی که در واقع برای مدیران شهری در نظر گرفته شده، شهروندان نیز می‌توانند در کاهش تلفات جاده‌ای نقش مهمی ایفا کنند؛ با این حال، کنترل بودجه و اولویت بندی برای نجات زندگی مردم به عهده رهبران منتخب شهر است.
در مجموع سه فاکتور اصلی در کاهش تلفات جاده‌ای باید توسط مقامات شهری در نظر گرفته شود که در ادامه به آن‌ها پرداخته می‌شود.
تعیین اهداف مشخص برای کاهش تلفات جاده‌ای
بر اساس تحقیقی که در ۱۴ کشور جهان انجام شد، ایمنی جاده‌ای طی تلاش‌های زیاد مقامات کشورهای مختلف بین سال‌های ۱۹۸۱ تا ۱۹۹۱ به طور چشم‌گیری افزایش یافته بود. برنامه "هدف صفر"، انگیزه مقامات شهری برای انجام اقدامات لازم در این خصوص را افزایش می‌دهد اما موفقیت چنین طرحهایی، مستلزم تعیین اهداف واقعی و ملموس نیز است.
سیاست گذاران برای تحقق بیشتر برنامه‌ها، می‌توانند فرآیند رسیدن به "هدف صفر" را ارزیابی و کنترل کرده و سپس طرح‌های عملی مورد نیاز را اجرا کنند. افراد مسئول باید برنامه‌های خاصی را در خصوص رسیدن به این هدف به کار گیرند و علاوه بر آن شاخص‌های موفقیت بیشتری را نیز برای کاهش مرگ و صدمات جانی در نظر بگیرند. به عنوان مثال، مقامات شهر لندن با بهبود طراحی خیابان‌ها و کاهش محدوده سرعت، در یک دهه گذشته تلفات جاده‌ای را تا ۴۵ درصد کاهش داده اند.
اختصاص بودجه برای افزایش ایمنی
از آن جا که بسیاری از مردم دریافتند مرگ‌های ترافیکی یکی از علل اصلی مرگ و میرها در جهان است، انجمن‌های مردمی زیادی برای جمع‌آوری کمک‌های انسان دوستانه جهت بررسی این مشکل، تشکیل شده است.
با این وجود، رهبران محلی باید با اختصاص بودجه مستقیم، از تعهد خود نسبت به تأمین امنیت جاده‌ای پشتیبانی کنند. علاوه بر ضرورت اخلاقی، سرمایه گذاری اقتصادی نیز در این خصوص لازم است، زیرا جاده‌های خطرناک، علاوه بر تلفات جانی، تأثیراتی منفی نیز بر توسعه شهری به دنبال دارند.
تحقیقات حاکی از آن است که تنها با افزایش یک تا سه درصد بودجه ساخت جاده‌ها، می‌توان ایمنی آن‌ها را تأمین کرد؛ این مسئله نشان می‌دهد افزایش آگاهی و درک مردم بیش از فقدان منابع به کاهش تلفات جانی ناشی از ترافیک کمک می‌کند. علاوه براین، طراحی خیابان‌ها با زیرساخت‌های مناسب برای حمل‌ونقل عمومی، پیاده‌روی و دوچرخه‌سواری بسیار سودمندتر از ساخت بزرگ‌راه‌های غیر ایمن با هزینه‌های کلان خواهد بود.
ایمنی جاده در اولویت برنامه‌ها
این روزها، بسیاری از شهرهای جهان به عنوان رهبران واقعی امنیت جاده‌ای عمل می‌کنند. این شهرها برای رسیدن به "هدف صفر"، ایمنی جاده‌ای را در اولویت برنامه‌های خود قرار داده‌اند. به عنوان مثال با نصب دوربین‌های کنترل سرعت، کاهش محدوده سرعت و افزایش فضای خیابان‌ها میزان تلفات جاده‌ها و خیابان‌ها را به حداقل رسانده‌اند.
برای نمونه بوگاتا، پایتخت کلمبیا، اخیراً طرح مدیریت سرعت را پیاده کرده‌است تا رانندگان را موظف کند فقط با سرعت مطمئنه رانندگی کنند. در این طرح، برای پنج جاده اصلی بوگاتا، که در آن‌ها سالانه ۱۲۰ نفر بر اثر ترافیک جاده‌ای جان خود را از دست می‌دادند، محدوده سرعت از ۶۰ کیلومتر به ۵۰ کیلومتر در ساعت کاهش یافت؛ نتیجه پیاده‌سازی این برنامه کاهش ۳۲ درصدی تلفات جاده‌ای یعنی نجات جان ۲۲ نفر تا اواخر سال ۲۰۱۸ بود.
نظر شما