به گزارش خبرنگار ایمنا و ترجمه از "مدیکال اکسپرس"، محققان با تجزیه و تحلیل بافت چربی در افرادی که اضافه وزن داشتند، دریافتند که تجمع چربی عاملی در ایجاد آسیب و التهاب به بافت های بدن است.
مدرس ارشد دانشکده پزشکی دانشگاه اکسیر گفت: "برای این تحقیق، نمونه هایی از چربی و بافت بیماران، از جمله افرادی که مشکلات جسمی داشتند و یا تحت عمل جراحی قرار گرفته بودند را مورد بررسی قرار دادیم."
نتایج حاکی از این است که چربی در افراد چاق برای تامین اکسیژن بدن را خنثی کند و بخاطر افزایش سلول های چربی، به علت افزایش اندازه سلول های چربی به بافت های زیرین فشار بیشتری وارد می شود. همانطور که سلول ها بزرگتر می شود، تامین اکسیژن بیشتر موجب التهاب در بافت چربی می شود. التهاب از بافت چربی به جریان خون منتقل شده و در نهایت با آزمایش خون قابل اندازه گیری است. در نتیجه بافت چربی ناسالم قادر به جابجایی بیشتر انرژی نیست. با افزایش چربی، عملکرد درست بدن مختل می شود و کالری های اضافی ذخیره می شود، انرژی اضافی می تواند به طور فزاینده ای از بافت چربی به ارگان های حیاتی، از جمله کبد، عضلات و قلب منتقل شود و از عواقب مرتبط با چاقی بروز بیماری کبد چرب و بیماری های قلبی عروقی است. در نتیجه بافت چربی سخت تر و سخت تر کاهش می یابد.
مطالعات قبلی در افرادی که عمل جراحی کاهش وزن داشتند نشان داد که افزایش سطح زخم روند کاهش وزن را بدتر می کند. زخم شدن بافت چربی ممکن است باعث مشکل شدن روند کاهش وزن شود، اما این بدان معنا نیست که با وجود زخم کاهش وزن میسر نمی شود. افزایش تحرک و برخی فعالیت های منظم به کاهش مصرف انرژی در مدت طولانی باعث کاهش وزن می شود.
این محققان می گویند: افرادی که چاق هستند حمل روزانه این چربی های اضافی می توانند بر سلامت آنها اثر بگذارند. در واقع تجمع بافت چربی می تواند شکل بدن یک فرد را تغییر دهد. برای مثال شکل بدن "سیب" را با شکم بزرگ و چربی بیشتری در لایه های عمیق شکم و اطراف اندام ایجاد کند. با این حال، ممکن است این فرد دست ها و پاهای لاغر داشته باشد.
امروز محققان می گویند که تجمع چربی در شکم به اندام های داخلی از جمله کبد، پانکراس، عضلات و قلب آسیب جدی وارد می کند. چربی همچنین می تواند در اطراف و در شریان ها با ایجاد آرترئوسکلروزیس، تضعیف شریان کند که منجر به فشار خون بالا، بیماری های قلبی و سکته مغزی می شود. تجمع بافت چربی به دیابت نیز منجر می شود. گاهی می توان چربی کمتری در زیر پوست داشت و باز هم در معرض خطر ابتلا به دیابت به علت چربی زیادی در داخل شکم و اندام های داخلی باشد.
این تحقیق که در مجله "Metabolism" منتشر شده است، نشان داد که یک مولکول به نام (Lysyl oxidase (LOX در بافت چربی افراد چاق رایج است و از طریق التهاب و محرومیت اکسیژن در بافت افزایش می یابد.
این تیم محققان بافت های چربی را از بیمارانی که تحت عمل جراحی قرار گرفته بودند بررسی کردند و دریافتند تجمع بیشتری از مولکول LOX در بافت بدن این بیماران وجود دارد. افرادی که دارای BMI بالاتری هستند، نیز ژن LOX بیشتری در بافت چربی دارند. محققان دریافتند که سطوح اکسیژن در بافت بدن این بیماران پایین است. محققان افزودند تحقیقات بیشتری لازم است تا تعیین کنیم چگونه بافت چربی ناسالم می شود و چگونه می توانیم از التهاب و زخم محافظت کنیم. شواهدی وجود دارد که با وجود کاهش وزن، بافت چربی آسیب می بیند، اما ممکن است به طور کامل بهبود نیافته باشد و نیاز به مراقبت از بافت چربی لازم است که می تواند در از بین بردن وزن اضافی زمانی که کالری بیشتری دریافت می شود، جلوگیری کند.
نظر شما