به گزارش گروه پایداری خبرگزاری ایمنا؛ در شانزدهم آذرماه 1344 به دنیا آمد؛ پدرش محمد شکوری گرکانی نامش را محمد نهاد؛ برای مبارزه با دشمن به جبهه‌های حق علیه باطل در جنگ تحمیلی ایران و عراق رفته بود؛ روز بیست و ششم فروردین ماه 1364 بود که در عملیات والفجر هشت در منطقه فاو به شهادت رسید و با دیگر ستارگان آسمانی همنشین شد.
اما حالا که وصیتنامه‌ای از او به یادگار مانده با ما سخن می‌گوید؛
«به نام خدا؛ خدایی که به ما هستی بخشید، خدایی که نعمت‌های بی‌شمار بر ما ارزانی داشت و با سلام بر رهبر کبیر انقلاب اسلامی و با درود به ارواح مطهر شهدای عزیز انقلاب اسلامی؛ ای ملت؛ قسم به خدا که با خمینی(ره) پیمان بستم؛ یعنی با رسول الله پیمان بستم؛ او کسی است که با اسلام ذوب شده و ملت را با نور ایمان و قرآن هدایت کرد.
و حال چند کلامی با پدر و فامیل و آن‌کسانی که مرا می‌شناسند صحبت دارم؛ بدانید که شناختم خویش را و نشناختم اسلامم را و با قرآن میثاق بستم و در حال حاضر بهترین چیز را جهاد فی سبیل الله دیدم و دریافتم که تنها جبهه است که انسان را به تزکیه نفس می‌رساند؛ به خدا قسم که این مبارزه با کفار بعثی را خود به میل و رغبت کامل انتخاب کردم و آن‌قدر می‌جنگم یا راه کربلا را برای شما عزیزان باز کنم و یا به آرزوی قلبی خویش هجرت به سوی خدا یعنی شهادت برسم و بدانید که تنها آرزوی من شهادت است؛ چون دریافته‌ام شهید شدن عروج به بالاترین صفات انسانیت و سعادت و تکامل است که خداوند فقط به بندگان مخلص عطا می‌کند.
ای خدا اگر ما لیاقت داریم ما را بپذیر.
محمد شکوری؛ 21/3/1364».
نظر شما