گروه جامعه خبرگزاری ایمنا - در گذشتهای نه چندان دور شاید هیچ کس فکرش را هم نمیکرد فوتبالزدگی یکی از مهمترین آسیبهای اجتماعی آینده ایران به شمار برود و این علاقه افراطی تا جایی پیش رود که مردم به جای مطالبه حقشان از صرف هزینههای میلیاردی دولتی برای تیمهای مورد علاقهشان حاضر باشند برای حمایت از تیم محبوب خود کیلومترها مسافت را در گرما و سرما طی کنند، ساعتها پشت در ورودی ورزشگاهها انتظار بکشند، هزینههای هنگفتی در قبال امکانات غیر استاندارد وزرشگاهها بپردازند و هنگام تماشای بازی نه چندان با کیفیت بازیکنان، با تمام وجود فریادهای هواداری سر دهند و در نهایت، شادمان یا ناامید ورزشگاه را ترک کنند.
اما به نظر میرسد با توجه به فضای رسانهای حاکم بر ورزش کشور بزرگنمایی فوتبال، ورزش را در فوتبال خلاصه کرده و تمام امکانات و بودجههای کلان ورزشی را در قبال بازی نه چندان با کیفیت و ایجاد ناهنجاریهای اجتماعی ناشی از نظارت نداشتن بر این ورزش در اختیار فوتبالیستها قرار داده است نکته حائز اهمیت ایناست که هربار پیکان انتقاد پرداختهای میلیاردی و جو اجتماعی نه چندان شایسته فوتبال ایران را هدف قرار داد، همواره الگوهای پرداختی قراردادهای فوتبال ایران، باشگاههای خارجی معرفی شد.
رسانهها از بزرگنمایی فوتبال چه سودی میبرند؟
فوتبال ارائه شده در لیگهای خارجی دارای چنان کیفیت و جذابیتهای بصری و حرفهای است که هر بینندهای را مجذوب خود میکند؛ استادیومهای زیبا، با کیفیتهای درجه بالا و همیشه سرشار از تماشاگر، پخش تلویزیونی با کیفیت بالا، نظمی که پیش از شروع بازی تا پایان آن ادامه دارد همه و همه نشان از شرایط منطقی اجتماعی است که بر فضای فوتبال لیگهای خارجی در قبال دریافت دستمزد بالا حاکم است اما در لیگهای داخلی نه تنها برای عملکرد ضعیف بازیکنان در قبال دریافتهای میلیاردی، ورزشگاههای بیکیفیت، هزینه بالای بلیط ورودی تماشاگران در قبال خدمات ضعیف ورزشگاه هیچ اقدامی نشده بلکه روز به روز موج ناامیدی مردم و زیر سوال رفتن چرایی سبک اجتماعی فوتبال در ایران و زیاد شدن شکاف طبقاتی فوتبالیستها با مردم عادی بیشتر مطرح میشود و سالهاست که هیچ کس پاسخگوی این سوال نیست که چرا بازیکنان فوتبال ایران با وجود اوضاع نابسامان اقتصادی و اجتماعی کشور، دستمزدهای میلیاردی دریافت میکنند و بازیهایی چنین ضعیف ارایه میدهند؟ بازیکنانی که نقش جدی در شکلگیری تفکر نسل جوان دارند تا حدی که اکثریت نسل جوان با دیدن زندگی مرفه و بیدغدغه آنها به فوتبال علاقهمند میشوند و مسیر زندگیشان را تغییر میدهند.
این بیاهمیتی به اصلاح الگوی فوتبال تا جایی پیش میرود که برنامههای ورزشی سیما با لحن تند و تمسخرآمیز، به جای رفع مشکل بدنههای اجتماعی و اقتصادی فوتبال و مطالبه راهکار آن از مسئولان، مشکلات آن را به رخ مردم میکشند.
فرار مالیاتی فوتبالیها!
ارائه بستههای مناسب مالیاتی برای جذب بهترین بازیکنان فوتبال دنیا باعث شده توجه به سلامت اقتصادی و مالیاتی در باشگاههای اروپایی افزایش یابد، بازیکنانی که در لیگهای اروپایی بازی میکنند به همان میزان که پول بیشتری دریافت میکنند به همان میزان هم باید مالیات بیشتری بپردازند به همین جهت برای باشگاهها و بازیکنان پرداخت مالیات و جوانب اجتماعی آن اهمیت زیادی دارد.
اما در ایران بحث مالیات همچنان گریبان بازیکنان و مربیان را میگیرد، بسیاری از آنها با توجه به دریافتهای میلیاردی و رد و بدل شدن بستههای مالی سنگین حاضر نیستند در قبال مبالغ بالا، مالیاتهای خود را بپردازند به همین خاطر مالیات موضوع مورد مناقشه باشگاهها، بازیکنان و مربیان است تا جایی که تعدادی از فوتبالیستها و مربیان ممنوع المعامله و ممنوعالخروج هستند، همچنین اخیرا با پیگیری سازمان لیگ و فدارسیون فوتبال کشور قرار است ضریب مالیاتی فوتبالیستها از ۶۰ به ۴۵ درصد کاهش یابد و پیشبینی میشود این مبلغ کاهش بیشتری داشته باشد.
سایه سنگین دلالها بر فوتبال!
با توجه به شرایط حاضر اقتصادی کشور که تاثیر زیادی بر اوضاع اجتماعی آن دارد، بسیاری از ضررهای مالی باشگاهها متوجه بازیکنان بیکیفیت و دلالهایی است که واسطه جذب این بازیکنان به تیمها هستند، در صورتی که در فوتبال اروپا بازیکنان بزرگ به صورت قانونی جذب میشوند و با دلالهای غیرقانونی و مدیران فاسد برخورد میشود.
دلالها و واسطههایی که گاهی سر از بدنه مدیریتی و سرپرستی تیم در میآورند و گاهی با تدارکات و تیم همراه فوتبالیستها رفت وآمد دارند و در سال های اخیر بدون کمترین مزاحمتی به فعالیتشان در فوتبال ایران میپردازند.
نگاه اجتماعی به فوتبال ایران فارغ از جناحبندیهای سیاسی مشکلات زیادی را به اهالی و دوستداران فوتبال ثابت میکند، سوءمدیریت، نبود برنامه ریزی، توجه بیش از حد به برخی از تیمها و بازیکنان پایتختنشین، بیکیفیت بودن ورزشگاهها، ضعف آکادمیهای باشگاهی و ملی در استعدادیابی بازیکنان آیندهساز، نقصهای آموزشی و تربیتی که منجر به بی اخلاقی فوتبالیستها و مربیان میشود، برخوردهای کمیته انضباطی و ارائه گزارشهای متناقض به مردم، گردش مالی میلیاردی که باعث شکاف طبقاتی زیادی در جامعه میشود، از جمله مشکلاتی است که باید با درک صحیح از چرایی این مشکلات، به صورت منطقی رفع شود در غیر این صورت جامعه در آیندهای نه چندان دور با ناهنجاریهای اجتماعی این ورزش دست و پنجه نرم خواهد کرد.
نظر شما