میوه انگور برای معده مرطوب و نفاخ مضر است

عضو هیات جامع طب ایرانی اسلامی در گفتگو با ایمنا انگوررا از جمله میوه‏های دارای طبیعت گرم دانست و گفت: این میوه دارای ۷۹ درصد آب، ۱۴ درصد قندهای مختلف و املاح معدنی مانند آهن، منیزیم، منگنز، کلر، ید، آرسنیک، فسفر، سیلیس و ویتامین‏های A، B۱، B۲، C و صمغ، تانن، اسیدهای تارتاریک پتاسیم، سیتریک و مالیک، رزین قرمز، گلی‌کوزید، گزانتوفیل، کاروتن، روغن ثابت است.
موسوی افزود: پاک‌کنندگی، اعتدال‌بخشی و جذب سریع در بدن از خواص مهم این میوه است و به همین خاطر تولید خون نموده و مزاج‏های غلیظ را تعدیل کرده و خون را تصفیه و مواد سوداوی را دفع می‏نماید، همچنین مصرف آن در علوم پزشکی برای اشخاص که مبتلا به اوره خون و رماتیسم و سیاتیک هستند توصیه شده و دافع سموم بدن است و در عمل در ترک اعتیادات مؤثر و نافع می‏باشد.
وی با بیان اینکه انگور برای سینه، ریه وچاق نمودن بدن مفید است وآب آن نیز در رفع تمام ناراحتی‏‏‏های کلیوی نافع می‌باشد؛ تصریح کرد: این میوه برای معده مرطوب و نفاخ مضر است و ملین طبع و ایجاد کننده تشنگی است که مصلح آن سکنجبین و غذاهای ترش می‏باشد.
این درمانگر طب سنتی خوردن آب سرد بعد از انگور را موجب فساد و ایجاد کننده استسقاء و تبهای عفونی دانست و اظهارداشت: انگور تازه نفاخ و ملین است اما انگوری که پوست آن کمی پژمرده باشد از لحاظ غذائی از انجیر غنی‏تر است و نفخ آن نیز کمتر و به هر حال مقوی و چاق‌کننده است ولی در صورتی که صبح ناشتا به عنوان صبحانه به تنهایی به میزانی که گرسنه نمانند مصرف شود، لاغر‌کننده است علاوه بر آنکه زیاد‌کننده خون، اعتدال‌بخش و ملین است و برای اشخاصی که تب‏های مزمن دارند نافع می‌باشد.
موسوی شیره انگور را مولد خون دانست و عنوان کرد: شیره انگورمقوی دستگاه هاضمه، چاق‌کننده بدن و برای افراد مبتلا به آبله، حصبه ، مقوی باه سرد مزاجان مفید است اما مصرف زیاد آن برای گرم مزاجان مضر است.
وی خاطرنشان کرد: مداومت به خوردن آن با شیر تازه و کمی بادام برای لاغری مفرط، خفقان و ضعف احشاء و با اندکی سرکه جهت یرقان و طحال و با زعفران جهت رفع هم و غم و غضب شدید و با سداب برای صرع مجرب است و با انجیر و تخم شنبلیله جهت سرماخوردگی مزمن و درد سینه و با ماءالشعیر برای خارج ساختن سنگ‏های کلیه و مثانه می‏باشد.
/5