او نه با قلم، که با خونش تاریخ را امضا کرد؛ از همان روزی که ۱۷ساله بود سلاح برداشت تا روزی که آخرین نفسش را به آسمان فرستاد؛ شهید زاهدی، فرماندهای که هرگز نترسید حتی وقتی در میان میدان نبرد مجروح شد بود.
سیزدهم فروردین سال قبل بود که حوالی غروب، خبری تلخ در فضای مجازی میچرخید و اسامی شهدا یکی یکی منتشر میشد؛ نام «محمدرضا زاهدی» سر لیست تمامی اسامی بود که در فضای مجازی وجود داشت، همان مردی که شاید بسیاری از ما نام او را نشنیده بودیم اما ساعاتی بعد فهمیدیم که همان یار حاج قاسم و حاج حسین خرازی…