در خانهای ساده و آکنده از نور قرآن و عشق به اباعبدالله(ع)، پدر و مادری نشستهاند که به جای لباس سیاه، ردای افتخار بر تن دارند،آنان فرزندی پرورش دادند که نامش نه فقط در عرصه علم که بر تارک ایثار این سرزمین خواهد درخشید؛ شهید محمدرضا ذاکریان که به همراه همسر و دو فرزند خردسالش مظلومانه به شهادت…
در جهانی که افتخار را در قابهای طلایی دیوار تعریف میکنند، «مجید تجنجاری» افتخار را در آسمان جستوجو کرد، نخبه بیبدیلی که از روستایی کوچک برخاست، هوش مصنوعی را تا قلههای دانش جهانی برد و سرانجام با آخرین مدال عمرش، مدال شهادت، نام خود را برای همیشه در کتاب آسمانی وطن حک کرد.
