پژوهشگران دانشگاه آزاد بروکسل و مؤسسه اپتیک و اطلاعات کوانتومی وین، روشی نوین برای توصیف جهان از دیدگاه چارچوبهای مرجع کوانتومی ارائه کردهاند. این چارچوب، نقش «ذره اضافی» را که پیشتر نادیده گرفته میشد، آشکار میکند و میتواند در فهم بهتر پیوند نظریه کوانتوم و نسبیت عام مؤثر باشد.
مکانیک کوانتوم در قرن بیستم برای حل مشکلات نظریههایی ازجمله مکانیک نیوتونی و الکترومغناطیس کلاسیک تشکیل شد که بهمرور زمان پیشرفت کرد و به نظریهای تبدیل شد که بسیار کاربردی بوده و همچنان در حال پیشرفت و توسعه است.
