محیط زیست سرمایهای مشترک برای تمام نسلها و حفاظت از آن نیازمند ترکیب قانون، فرهنگ و مشارکت عمومی است که در این بین قوانین با تعیین مجازات و سازوکارهای بازسازی، نقشی بازدارنده ایفا میکنند و آموزش و فرهنگسازی نیز تضمین میکند که احترام به طبیعت به بخشی از زندگی روزمره تبدیل شود.
دوران کودکی اهمیت زیادی در ایجاد نگرشهای محیط زیستی دارد و آموزش محیط زیست در این دوران راهی برای پرورش نگرشهای محیطزیستی در انسان است. نگرشهای محیط زیستی که در دوران کودکی شکل میگیرد مادام العمر و تغییرناپذیر هستند.
