دیپلماسی شهری نشان میدهد که نظم جهانی فقط بر پایه دولتهای ملی نیست و شهرها و شهرداران با ورود به عرصههای بینالمللی، نقش تعیینکنندهای در شکلدهی به آینده جهان دارند.
پناهندگان باید بهعنوان بخشی از جامعه شهری دیده شوند و در فرایند توسعه شهری مشارکت داشته باشند. با این کار میتوان به ایجاد شهرهای پایدارتر و بر پایه برابریطلبی کمک کرد و از پتانسیل پناهندگان برای توسعه شهری استفاده کرد.
ایسلند کشوری است که در آن محل تولد، نژاد یا جنسیت به معنای کاهش فرصتها نیست و بهطور عملی موانع اجتماعی برای رسیدن به عدالت اجتماعی را از بین برده است.
