داستان‌هایی که از گذشته تا امروز به شکل مکتوب به ما رسیده، پیش از این از زبان نقالان بازگو شده است. نقالی را جریانی فرهنگی می‌دانند که از زمان‌های دور در جامعه ایران رواج داشته است و یکی از قدیمی‌ترین روش‌های روایت داستان و اجرای نمایش در کشورمان محسوب می‌شود.
نقالی از دو عنصر مهم، یعنی «روایت ـ حافظه» و «پیش‌بینی ـ انتظار»، تشکیل شده است و به همین دلیل، از زمان‌های بسیار کهن، یعنی پیش از پیدایش خط، تا به امروز، که داستان اساس همه نوع ادبیات روایتی و نمایشی است، مهم‌ترین عامل ارتباطات انسانی بوده و هست.
