فن تزئین زیرلعابی از کهن‌ترین فنون تزئین سفال در ایران به شمار می‌آید که تا امروز نیز ادامه یافته است. برخی از سفال‌های پیش از اسلام و بسیاری از آثار سفالین پس از اسلام با این شیوه تزئین شده‌اند.
در نقاشی زیرلعابی سفالینه پیش از لعاب‌دهی با اکسیدهای رنگی نقاشی می‌شود و سپس لعاب به شکل یک لایه شفاف روی نقاشی و تمام بدنه ظرف قرار می‌گیرد. پس از پخت در دمای حدود ۱۰۰۰ درجه سانتی‌گراد در مدت زمان ۸ تا ۱۰ ساعت، لعاب به صورت یک لایه درخشان و شفاف روی نقش ایجاد می‌شود که باعث زیباتر شدن محصول نهایی می‌شود.
لایه لعاب در این تکنیک هم کارکرد تزئینی دارد و باعث تلالو و درخشندگی نقش می‌شود و هم به عنوان پوششی محافظ عمل می‌کند و از نقش روی سفال حفاظت می‌کند. لعاب همچنین جنبه کاربردی سفال برای مصارفی مانند نوشیدن و خوردن را فراهم می‌کند. این شیوه تزیین باعث می‌شود بدون نگرانی از از بین رفتن نقش، از ظرف سفالین به راحتی استفاده شود.
نظر شما