به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، در جهانی که هر روز بیش از پیش به سوی شهرنشینی میرود، تازهترین گزارش مؤسسه بینالمللی ساویلز (Savills) نشان میدهد که تا سال ۲۰۳۳، چند شهر کلیدی میتوانند چهرهی اقتصاد جهانی را دگرگون کنند. این گزارش که تحت عنوان «شاخص رشد شهری ساویلز ۲۰۲۴» منتشر شده، با بررسی ۲۳۰ شهر از نظر اقتصاد، جمعیت و سطح ثروت، فهرستی از ۹ شهر با سریعترین نرخ رشد را معرفی کرده است.
در این میان، قاره آسیا بیشترین سهم را دارد و قابلتوجه آنکه چهار شهر از هند در این فهرست جای گرفتهاند. امروزه بیش از ۵۵ درصد از جمعیت جهان در شهرها زندگی میکنند. پیشبینی سازمان ملل حاکی از آن است که تا سال ۲۰۵۰، نزدیک به هفت از هر ۱۰ نفر ساکن شهرها خواهند بود که افزایشی برابر با حدود دو و نیم میلیارد نفر جمعیت شهری جدید است. این روند جهانی نیازمند زیرساخت، نوآوری و برنامهریزی اقتصادی است و بهطور دقیق همین مؤلفههاست که شهرهای حاضر در فهرست ساویلز را از سایرین متمایز کرده است.
در صدر این فهرست بنگلور، پایتخت فناوری هند، با تولید ناخالص داخلی حدود ۳۶۰ میلیارد دلار در سال ۲۰۲۳ قرار دارد. این شهر که از آن با عنوان یکی از «شهرهای آلفا» یاد میشود، با در اختیار داشتن مراکز بزرگی همچون شهر الکترونیک (Electronic City) و پارک فناوری بینالمللی (International Tech Park)، به قطب جهانی نوآوری و ارتباطات تبدیل شده و جایگاه نخست سریعترین شهر در حال رشد جهان را از آن خود کرده است.
پس از آن، هوشیمین، بزرگترین شهر اقتصادی ویتنام، در جایگاه دوم قرار دارد؛ اقتصادی به ارزش بیش از ۱۲۱ میلیارد دلار و سرانهای نزدیک به ۹۶۰۰ دلار که از ترکیب صنایعی همچون معدن، کشاورزی، فرآوری آبزیان، گردشگری و امور مالی نیرو میگیرد. این گستره فعالیت، هوشیمین را به موتور محرک اقتصاد ویتنام تبدیل کرده است.
در جایگاه سوم، دهلی نو با شتابی چشمگیر در مسیر توسعه حرکت میکند. رشد سریع جمعیت، گسترش زیرساختها، پویایی اقتصادی و مهاجرت گسترده نیروی کار از مناطق دیگر موجب شده این شهر به یکی از نقاط تمرکز رشد در آسیا تبدیل شود. بهدنبال آن، حیدرآباد در ایالت تلانگانا، بهعنوان پایتخت نوآوری هند شناخته میشود. این شهر با حضور شرکتهای بزرگی همچون آمازون، گوگل، دل، تاتا و مایکروسافت، در حوزههای فناوری اطلاعات، داروسازی و خودروسازی به قطبی نوظهور در عرصه جهانی تبدیل شده است. بمبئی، پایتخت اقتصادی هند، پنجمین شهر این فهرست است. از آسمانخراشهای در حال رشد گرفته تا مراکز استارتاپی پرجنبوجوش، ترکیب رشد بازار املاک، توسعه فناوری و سرمایهگذاری زیرساختی، این شهر را به مرکز همیشگی اقتصاد هند تبدیل کرده است.
در ادامه، سه شهر از چین به ترتیب شنژن، گوانگژو و سوجو در فهرست حضور دارند. شنژن با جمعیتی بیش از ۱۷ میلیون نفر و اقتصاد ۳.۲۴ تریلیون یوانی، «سیلیکونولی چین» لقب گرفته و بر چهار پایه فناوری پیشرفته، خدمات مالی، لجستیک مدرن و صنعت نوین استوار است. گوانگژو نیز با تولید صنعتی، شبکه گسترده حملونقل و رشد سریع صنایع نوآور، از پایههای کلیدی منطقه خلیج بزرگ چین بهشمار میرود. همزمان، سوجو با تمرکز بر تولید پیشرفته و زیستفناوری، الگویی موفق از ترکیب فناوری و توسعه اقتصادی ایجاد کرده است.
در جایگاه نهم و پایانی فهرست حاضر، ریاض، پایتخت عربستان سعودی، در حال تجربه تحولی بیسابقه است. این شهر با اجرای برنامه بلندپروازانه «چشمانداز ۲۰۳۰» در مسیر بازآفرینی خود گام برداشته و پروژههای متعددی را در حوزه ساختوساز، زیرساخت، گردشگری و سرمایهگذاری شهری به اجرا گذاشته است تا نهتنها به مرکز اقتصاد خاورمیانه، بلکه به یکی از مطلوبترین شهرهای جهان برای زندگی تبدیل شود.
تحلیل شاخص ساویلز این تصویر روشن از آینده را ارائه میدهد که آینده شهرنشینی جهان در شرق ترسیم میشود. هند و چین با محوریت نوآوری و فناوری، در حال شکل دادن به اقتصاد شهری نویناند و در همین حال خاورمیانه، با طرحهای نوسازی بلندمدت در تلاش است تا در این مسیر به یکی از سه محور اصلی رشد در جهان تبدیل شود.
نظر شما