علی کچویی در گفتوگو با خبرنگار ایمنا با اشاره به ماهیت پنهان و تدریجی دیابت نوع ۲، نسبت به پیامدهای جدی این بیماری بر سلامت کلیهها هشدار داد و اظهار کرد: دیابت نوع ۲ که بیش از ۹۵ درصد موارد ابتلاء به دیابت را شامل میشود، به طور معمول بدون علامت و به صورت خاموش آغاز میشود و همین ویژگی سبب میشود بسیاری از بیماران سالها از ابتلای خود بیاطلاع باشند.
وی با اشاره به اطلاع نداشتن تعداد بسیاری از بیماران مبتلا به دیابت از بیماری خود افزود: بررسیها نشان میدهد فاصله زمانی بین شروع واقعی بیماری تا زمان تشخیص آن، به طور متوسط بین هشت تا ۱۱ سال است و در این بازه، فرد در حالی با قند خون بالا زندگی میکند که هنوز تشخیص پزشکی دریافت نکرده و این مسئله زمینهساز بروز عوارض جدی در ارگانهای مختلف بدن میشود، به همین دلیل، تعداد قابل توجهی از بیماران در نخستین مراجعه به مراکز درمانی، همزمان با تشخیص دیابت، دچار عوارض پیشرفته بیماری هستند.
حدود ۴۰ تا ۵۰ درصد بیماران دیابتی در طول دوران بیماری خود با درجاتی از درگیری کلیوی مواجه میشوند
فوقتخصص غدد داخلی و متابولیسم و عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان با اشاره به آسیبهای بیماری دیابت برای کلیهها و با بیان اینکه کلیهها از مهمترین ارگانهایی هستند که در جریان دیابت دچار آسیب میشوند، تصریح کرد: آمارها نشان میدهد حدود ۴۰ تا ۵۰ درصد بیماران دیابتی در طول دوران بیماری خود با درجاتی از درگیری کلیوی مواجه میشوند. این درگیری نه تنها عملکرد کلیه را مختل میکند، بلکه خطر بروز بیماریهای قلبیعروقی را نیز بهطور قابل توجهی افزایش میدهد.
کچویی با تاکید بر ضرورت پیشگیری از ابتلاء به بیماری دیابت و تشخیص زودهنگام آن به منظور کنترل عوارض این بیماری ادامه داد: میزان فوت در بیماران مبتلا به نفروپاتی دیابتی، حدود سه برابر بیشتر از بیماران دیابتی بدون درگیری کلیوی است و علاوه بر این، مطالعات نشان میدهد بیماران دیابتی که دچار آسیب کلیه میشوند، به طور متوسط حدود ۱۶ سال از طول عمر خود را از دست میدهند که این آمار اهمیت پیشگیری و تشخیص زودهنگام را دوچندان میکند.
چگونه قند خون بالا به کلیه آسیب میزند؟
وی با اشاره به مکانیسم آسیب کلیوی ناشی از دیابت گفت: افزایش مزمن قند خون باعث ایجاد مجموعهای از تغییرات همودینامیک، متابولیکی و التهابی در گلومرولهای کلیه میشود، این تغییرات که تحت عنوان مزانژیال اکسپنشن شناخته میشوند، به تدریج موجب ضخیم شدن و تخریب ساختار گلومرولها و در نهایت به اسکلروز و فیبروز این واحدهای حیاتی کلیه منجر میشود.
فوقتخصص غدد داخلی و متابولیسم و عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان افزود: گلومرولها وظیفه تصفیه خون و دفع مواد زائد را بر عهده دارند، اما با پیشرفت این تغییرات، توانایی کلیه در انجام وظایف خود کاهش مییابد و در صورت تداوم، بیمار به سمت نارسایی کلیه پیش میرود که این مرحله ممکن است نیاز به دیالیز یا پیوند کلیه را اجتنابناپذیر کند.
تحولات چشمگیر درمان نفروپاتی دیابتی / از دست رفتن فرصت طلایی درمان در صورت نبود تشخیص به موقع و کنترل نشدن صحیح بیماری
کچویی با اشاره به پیشرفتهای درمانی صورت گرفته در دهههای اخیر در حوزه درمان نفروپاتی دیابتی تصریح کرد: در حدود ۵۰ سال گذشته، درمان نفروپاتی دیابتی دچار تحولات چشمگیری شده و داروهای جدید و مؤثری وارد عرصه درمان شده است که میتوانند روند آسیب کلیوی را کند کنند، با این حال، اصل اساسی در مدیریت این بیماری همچنان پیشگیری، تشخیص زودهنگام و جلوگیری از رسیدن بیمار به مراحل پیشرفته است.
وی با اشاره به ضرورت تشخیص به هنگام بیماری تأکید کرد: حتی بهترین و جدیدترین داروها نیز نمیتوانند جایگزین تشخیص به موقع و کنترل مناسب بیماری شوند و اگر بیماری دیر تشخیص داده شود، فرصتهای طلایی درمان از دست خواهد رفت.
نظر شما