به گزارش خبرگزاری ایمنا، فاطمه اکبرپور از ثبت حدود ۲۵۰۰ مورد آلایندگی در سال گذشته خبر داد و گفت: این موارد در چهار فصل سال برای واحدهای صنعتی، تولیدی و خدماتی استان تهران شناسایی و بر اساس تکلیف قانونی مندرج در ماده ۲۷ قانون مالیات بر ارزش افزوده، فهرست آنها تهیه و به اعلام شده است.
وی با تأکید بر اینکه این عدد به معنای وجود ۲۵۰۰ واحد آلاینده مجزا در استان نیست، توضیح داد: آلایندگی ماهیتی ثابت ندارد و ممکن است یک واحد به دلیل تداوم یا تکرار تخلف، در بیش از یک فصل بهصورت متوالی یا غیرمتوالی در فهرست آلایندهها قرار گیرد. در مقابل، برخی واحدها ممکن است تنها در یک مقطع زمانی شناسایی شوند و پس از پیگیری و اصلاح، از فهرست خارج شوند، در حالی که واحدهای جدیدی در دورههای بعد شناسایی و اضافه میشوند.
معاون حفاظت محیط زیست استان تهران افزود: این آلایندگیها ناشی از رعایت نشدن الزامات زیستمحیطی و وقوع انواع آلودگی در حوزههای هوا، آب و خاک است. از آنجا که وضعیت آلایندگی پویا و وابسته به عملکرد دورهای واحدهاست، تکرار یا حذف نام یک واحد در فهرست، نشاندهنده تغییر وضعیت عملکرد مدیریتی و زیستمحیطی آن در زمانهای مختلف است.
اکبرپور تصریح کرد: این دادهها مبنای مهمی برای تشدید نظارتها، اعمال قانون و برنامهریزی جهت کاهش آلایندگی و اصلاح فرایندهای تولیدی و صنعتی است. بر همین اساس، اطلاعات سال ۱۴۰۳ مبنای برنامهریزی و نظارتهای در سال ۱۴۰۴ خواهد بود و شناسایی واحدهای جدید نیز بهصورت مستمر ادامه دارد.
وی با اشاره به نقش غیرمستقیم واحدهای صنعتی و خدماتی در آلودگی هوا گفت: علاوه بر آلایندگی مستقیم در حوزههای هوا، آب و خاک، ترافیک ناشی از جابهجایی کالا و خدمات نیز سهم قابل توجهی در انتشار آلایندههای هوا دارد. بخش زیادی از کارکنان این واحدها از ناوگان فرسوده، سرویسهای غیر استاندارد یا خودروهای شخصی استفاده میکنند که این موضوع سهم غیرمستقیم آنها را در آلودگی هوا افزایش میدهد.
معاون حفاظت محیط زیست استان تهران ادامه داد: بر اساس نتایج سیاهه انتشار سال ۱۳۹۶، منابع ثابت حدود ۴۱ درصد از ذرات معلق معیار هوای را به خود اختصاص دادهاند که از این میزان، صنایع سهمی حدود ۵۹ درصد دارند. این آمار نشاندهنده نقش محوری و اثرگذار واحدهای صنفی و صنعتی در آلودگی هوای تهران است.
اکبرپور در پایان بر ضرورت ارتقای سیستمهای کنترل آلودگی، بهویژه در حوزه آلودگی هوا، نوسازی ناوگان اختصاصی واحدها، اعمال استانداردهای سختگیرانهتر و مهمتر از همه نوسازی صنایع و خطوط فرسوده تولید تأکید کرد و گفت: بازسازی خطوط تولید همراه با حمایتهای لازم، در کنار نصب تجهیزات کنترل آلودگی، میتواند نقش مؤثری در کاهش آلایندگیها ایفا کند.
کشورهای دیگر با ترکیبی از راهکارهای نظارتی و تکنولوژیک، موفق به کاهش قابل توجه آلایندهها شدهاند. برای مثال، در آلمان و ژاپن کارخانهها موظف به نصب فیلترهای پیشرفته و کاهش انتشار گازها هستند، و در آمریکا قانون “Clean Air Act” میزان آلایندههای صنعتی را به دقت کنترل میکند.
کشورهایی مانند چین نیز با انتقال صنایع آلاینده به مناطق دورتر از شهرها، و استفاده از حسگرهای آنلاین پایش کیفیت هوا توانستهاند اثرات صنعتی بر سلامت مردم را کاهش دهند. علاوه بر آن، سیستمهای تشویقی و جریمهای، کارخانهها را به استفاده از فناوریهای پاک ترغیب میکند.کارشناسان محیط زیست تاکید میکنند که تهران برای بهبود کیفیت هوا نیازمند ترکیب چند راهکار همزمان است؛ از اعمال استانداردهای سختگیرانه و نصب تجهیزات تصفیه گرفته تا آموزش، فرهنگسازی و انتقال صنایع پرخطر.
نظر شما