به گزارش خبرگزاری ایمنا، زن در جایگاه مادر و همسر، سرچشمه عشق و آرامش در خانواده است؛ او با نقشآفرینی در تربیت فرزندان، مدیریت خانه و همراهی همسر، بنیانهای اخلاقی و اجتماعی جامعه را شکل میدهد و مقام زن و مادر تنها به مسئولیتهای روزمره محدود نمیشود، بلکه تجلی ارزشهای انسانی و فرهنگی است که نسلها را به هم پیوند میزند، پیشرفت مادران در عرصههای علمی، فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی ضرورتی انکارناپذیر است و آموزش و توانمندسازی آنان، نه تنها کیفیت زندگی فردی را ارتقا میدهد، بلکه آیندهای روشنتر برای فرزندان و جامعه رقم میزند و مادران آگاه و توانمند میتوانند با دیدی گستردهتر، فرزندان را برای مواجهه با چالشهای جهان امروز آماده کنند.
مادران خانهدار با مدیریت امور خانواده، تربیت فرزندان و ایجاد محیطی سرشار از آرامش، نقشی بیبدیل در شکلگیری شخصیت نسل آینده دارند و ارزش کار آنان باید همانند فعالیتهای بیرون از خانه دیده شود و پاسداشت این تلاشها، به معنای احترام به بنیادیترین نقش اجتماعی زن است که اغلب در سکوت و بیادعا انجام میشود و مادران شاغل با دو مسئولیت سنگین، هم در محیط کار و هم در خانه، بار بزرگی را به دوش میکشند، آنان با تلاش برای استقلال اقتصادی و حضور اجتماعی، در کنار ایفای نقش مادری، الگویی از توانمندی و استقامت هستند و حمایت فرهنگی و اجتماعی از این گروه، ضرورتی است تا فشارهای روانی و جسمی آنان کاهش یابد و بتوانند با آرامش بیشتری به هر دو عرصه خدمت کنند.
تعادل میان کار و خانواده برای مادران شاغل حیاتی است؛ مدیریت زمان، حمایت همسر و خانواده و سیاستهای اجتماعی مانند ساعات کاری منعطف، ابزارهایی هستند که این تعادل را ممکن میسازند و جامعهای که به این نیاز توجه کند، نه تنها مادران را توانمندتر میسازد، بلکه بنیان خانواده و آینده نسلها را نیز مستحکمتر خواهد کرد.
در این بین، با مادری گفتوگو کردیم که در کنار نقش مادری و همسری، توانسته مسیر موفقیتهای تحصیلی و اجتماعی را با پشتکار و انگیزه طی کند و با داشتن دو فرزند و مسئولیتهای خانوادگی، نشان داده است که عشق به خانواده و تلاش برای رشد فردی میتواند همزمان پیش برود و الگویی الهامبخش برای زنان دیگر باشد، این مادر توانسته با برنامهریزی دقیق و نگاه مثبت به زندگی، میان مسئولیتهای خانه و اهداف شخصی تعادل برقرار کند و حضور فعال او در عرصههای علمی و اجتماعی، تصویری روشن از توانایی زنان در ایفای نقشهای چندگانه و تحقق آرزوهای فردی و اجتماعی ارائه میدهد.
کمبود وقت؛ چالش همیشگی مسیر پیشرفت و موفقیت / مادر بودن در کنار انجام کار تخصصی، پیش از هر چیز به آرامش و انگیزه نیاز دارد و موفقیت یک قالب ثابت ندارد
افسانه خسروی، دکترای تخصصی روابط بینالملل از دانشگاه علوم و تحقیقات، استاد دانشگاه و پژوهشگر حوزه مطالعات خاورمیانه که مادر دو فرزند ۲۶ و ۱۰ ساله است و مسیر حرفهای و علمی خود را در کنار نقش مادری و همسری طی کرده است، به خبرنگار ایمنا با اشاره به مهمترین چالشهای مسیر علمی و پژوهشی خود میگوید: در همه سالهای تحصیل و فعالیت پژوهشی، بزرگترین چالش من کمبود وقت بوده است. همیشه زمان کافی برای انجام امور را نداشتم و مجبور میشدم از زمان استراحت، آرامش و حتی خوابم خود برای انجام دیگر فعالیتها بهره بگیرم و قابل توجه است که این مسئله تنها مربوط به من نیست و بسیاری از مادران همین مسیر را طی کردهاند و زمانی که میتوانستند صرف استراحت، رسیدگی به خود یا بازیابی انرژی کنند، به دلیل اولویتدادن به زندگی خانوادگی، آن زمان را فدا کردهاند.
وی با اشاره به پیوند نقش مادری و فعالیت حرفهای میافزاید: مادر بودن در کنار انجام کار تخصصی، پیش از هر چیز به آرامش و انگیزه نیاز دارد. تصور اینکه یک فرد بتواند بهتنهایی مسیر موفقیت را طی کند، واقعبینانه نیست و همراهی همسر، خانواده و حتی خانواده همسر، بخشی از مسیر است، اما این بدان معنی نیست که موفقیت تنها در صورت حمایت دیگران حاصل میشود، در واقع میتوان گفت این مسئله مطلق نیست و جنبههای مختلفی دارد.
دکترای تخصصی روابط بینالملل از دانشگاه علوم و تحقیقات با تأکید بر نسبیبودن مفهوم موفقیت تصریح میکند: موفقیت یک قالب ثابت ندارد؛ چهبسا یک زن خانهدار در نقش مادری و تربیتی خود بسیار موفقتر از پزشک یا مهندسی باشد که جایگاه اجتماعی بالایی دارد. موفقیت تنها در تخصص حرفهای یا جایگاه شغلی خلاصه نمیشود و زنان شاغل و زنانی که در خانه نقشآفرینی میکنند، هر یک دغدغههای متفاوتی دارند و با پیچیدگیهای خاص خود مواجه میشوند.
نمیتوان برای تمام افراد یک نسخه واحد در نظر گرفت / رشد فردی مادران برای رشد فرزندان ضروری است
خسروی با بیان اینکه زنان نباید در انتظار تشویق و حمایت دیگران بمانند، ادامه میدهد: به زنان و مادرانی که میخواهند در کنار خانواده، مسیر حرفهای خود را بسازند، میگویم منتظر حمایت نباشند؛ اینکه بایستند تا کسی آنها را تشویق یا ترغیب کند، تنها زمان را از آنها میگیرد و باید به هر شکلی که میتوانند برای ساختن مسیر خود تلاش کنند. زندگی روزمره اگر تبدیل به عادت شود، انسان را دچار رکود و افسردگی میکند و رشد فردی مادران برای رشد فرزندان ضروری است و باید توجه داشت مادری که به رشد خود توجه نکند، نمیتواند بستری مناسب برای رشد کودک فراهم کند.
وی با اشاره به ابعاد مختلف رشد فردی میگوید: رشد مفهومی چندوجهی است و شامل رشد شخصیتی، اجتماعی، عاطفی و حتی توانایی مدیریت بحران میشود و مادران باید تلاش کنند امروز آنها با دیروزشان یکی نباشد و فردا برای آنها تکرار امروز نشود و بسیاری از افراد سالها بعد متوجه میشوند که همان فرد چند سال پیش هستند، بدون اینکه دستاوردی داشته باشند.
این مادر دلسوز و سختکوش با تأکید بر اهمیت ایجاد تعادل میان کار، خانواده و زندگی شخصی ادامه میدهد: نمیتوان برای تمام افراد یک نسخه واحد در نظر گرفت و برنامهریزی یا مدیریت زمان در ظاهر ساده است، اما هر فرد شرایط اجتماعی، خانوادگی و شخصی متفاوتی دارد که با وجود این، اگر اراده وجود داشته باشد، میتوان زمان و شرایط را مدیریت کرد، اما این مدیریت برای همه یکسان نیست، چراکه موقعیت زندگی افراد با هم قابل مقایسه نیست و هر فرد باید در جایگاه خود تعادل را برقرار کند.
همدلی و همراهی خانواده، مسیر را بسیار آسانتر میکند / هر فرد باید در مسیر زندگی، معنای شخصی خود از موفقیت را پیدا کند
خسروی با اشاره به نقش خانواده در مسیر حرفهای خود بیان میکند: اگر حمایت خانواده و همسرم نبود، پیمودن مسیر حرفهای برای من این چنین ممکن نمیشد و همدلی و همراهی خانواده، مسیر را بسیار آسانتر میکند، البته نمیتوان گفت موفقیت صددرصد به حمایت دیگران بستگی دارد، اما نبود حمایت، مسیر را سختتر و دشوارتر میسازد و در نهایت، اراده و پشتکار خود فرد در اولویت است و حمایت خانواده نقش تسهیلکننده دارد.
وی درباره دغدغه مادران شاغل میگوید: بسیاری از مادران شاغل نگران هستند که حضور کمتر آنها در کنار فرزندان، در تربیت فرزندان اثر منفی بگذارد، اما باید به این نکته توجه کرد که کیفیت حضور بسیار مهمتر از کمیت آن است. ممکن است مادری تمام روز در خانه باشد، اما نتواند رشد و بالندگی لازم را فراهم کند و در مقابل، زنی که در بعد اجتماعی، اخلاقی و عاطفی رشد کرده و توانایی مدیریت بحران دارد، حتی با زمان کمتر میتواند اثرگذاری بالاتری در تربیت فرزند داشته باشد.
استاد دانشگاه و پژوهشگر حوزه مطالعات خاورمیانه اضافه میکند: نمیتوان گفت فقط زنان شاغل موفق هستند یا فقط زنان خانهدار، چراکه هر دو گروه میتوانند موفق باشند، اما نوع موفقیت آنها متفاوت است و ایجاد تعادل میان اشتغال، فعالیت تخصصی، زندگی خانوادگی و نقش مادری و همسری، کلید موفقیت است.
خسروی تأکید میکند: موفقیت یک مفهوم نسبی است و استاندارد مشخصی ندارد و فقط به معنای دستیابی به مدرک دانشگاهی یا موقعیت شغلی نیست. گاهی یک مادر در ایجاد ارتباط سالم، تقویت سواد عاطفی و رشد شخصیت فرزند خود، فردی موفق است، از همین رو نسخه واحدی برای همه وجود ندارد و هر فرد باید در مسیر زندگی، معنای شخصی خود از موفقیت را پیدا کند.
مادران با عشق و صبر خود، نخستین آموزگاران زندگی برای فرزندان هستند، آنان نه تنها ارزشهای اخلاقی و انسانی را منتقل میکنند، بلکه با رفتار و گفتار خود الگوهای عملی برای رشد شخصیت فرزندان فراهم میسازند و تربیت نسل آینده، نیازمند مادرانی است که با آگاهی، دانش و تواناییهای اجتماعی، فرزندان را برای ساختن جامعهای پویا و متعادل آماده کنند.
مادران حلقه اتصال میان خانواده و جامعه هستند و با ایفای نقش در خانه و حضور در عرصههای اجتماعی، تعادلی میان ارزشهای فردی و جمعی ایجاد میکنند و جامعهای که جایگاه مادر را پاس میدارد، در حقیقت به انسجام اجتماعی و توسعه پایدار خود کمک میکند و احترام به مقام مادر، نه تنها یک وظیفه اخلاقی، بلکه سرمایهگذاری بر آیندهای روشنتر برای همه است.
نظر شما