هما مردان در گفتوگو با خبرنگار ایمنا اظهار کرد: گاهی با این واقعیت مواجه میشویم که شماری از فارغالتحصیلان دانشگاهی، با وجود گذراندن سالها تحصیل در مراکز آموزش عالی، نهتنها از مهارتهای لازم برای زندگی بیبهرهاند، بلکه از عهده رفع بعضی از مسائل زندگی نیز برنمیآیند.
وی افزود: در این میان پرسشی جدی و بنیادین مطرح میشود که چرا نظام ارزشی حاکم بر جامعه تا این اندازه بر مدرکگرایی متمرکز شده است و تنها برخورداری از مدرک دانشگاهی را شاخص موفقیت و برتری میداند؟ و چرا باید سالهای طلایی عمر جوانان، به آموزشهای نظری صرف و بدون پیوندی ملموس با واقعیتهای زندگی اختصاص پیدا کند؟
مشاور خانواده و کنشگر حوزه جوانی جمعیت ادامه داد: اگر در دانشگاهها، دروس تعریفشده به شیوهای مهارتمحور، کاربردی و متناسب با نیازهای واقعی جوانان بازنگری شود، میتوان امید داشت دانشآموختگان نهتنها در حوزه علمی، بلکه در عرصه عملی و اجتماعی نیز با توانمندی بیشتر و اعتماد به نفس بالاتری وارد میدان زندگی شوند و نقشآفرینی مؤثرتری داشته باشند.
مردان عنوان کرد: امروزه شاهد آن هستیم که برخی از دانشجویان پس از فراغت از تحصیل، همچنان فاقد تواناییهای لازم برای استقلال مالی، تفکر خلاق و حتی تصمیمگیریهای ابتدایی زندگی شخصی خود هستند؛ واقعیتی که زنگ هشداری جدی برای نظام آموزشی و فرهنگی کشور به شمار میرود، چرا که بیتوجهی به آن، میتواند آینده نسل جوان را با بحرانهای عمیقتر و پیچیدهتری مواجه سازد و مسیر رشد و بالندگی جامعه را با اختلال همراه کند.
وی اضافه کرد: در همین راستا و در مسیر تقویت بنیان نهاد خانواده و افزایش فرزندآوری، انتظار میرود دولتها و همچنین ساختارهای قانونی کشور با نگاهی مسئولانه و فعال، نقش تسهیلگر خود را ایفا کنند و بسترهای لازم برای تحقق این هدف را فراهم آورند، زیرا سیاستگذاریهای فرهنگی، آموزشی، اقتصادی و اجتماعی باید بهگونهای طراحی شود که خانوادهها را با اشتیاق و اطمینان، به سوی فرزندآوری بیشتر سوق دهد و این موضوع را تنها محدود به ابعاد جمعیتی نکنند، بلکه آن را در پیوندی عمیق با رشد اجتماعی، حمایت روانی و انسجام درونی خانوادهها مورد توجه قرار دهند تا جامعهای پویا، پایدار و امیدبخش رقم بخورد.
نظر شما