به گزارش خبرگزاری ایمنا، نشست «تمهید شهری برای آینده» با محوریت شناخت پدیده سالمندی و بررسی چالشهای پیشرو، روز پنجشنبه سیزدهم آذر برگزار شد تا مدیران شهری را نسبت به ضرورت برنامهریزی زودهنگام برای نسل سالمند آگاه کند.
در این نشست، کمال حیدری، معاون شهردار و رئیس سازمان فرهنگی، اجتماعی و ورزشی شهرداری اصفهان بر ضرورت آیندهنگری در مدیریت شهری تأکید و اظهار کرد: شناخت دقیق چالشهای سالمندی برای مسئولان شهری یک ضرورت است. اگر امروز برای آینده برنامهریزی نکنیم، در سالهای بعد با مشکلات بزرگی روبهرو خواهیم شد. به گفته او، ایجاد و تقویت زیرساختهای شهری، اجتماعی و خدماتی باید هماکنون در دستور کار قرار گیرد تا همراه با رشد جمعیت سالمند، شرایط زیست بهتر برای آنان فراهم شود.
محمدجواد خسروی، پژوهشگر و از ارائهدهندگان طرح «تمهید»، اهمیت این طرح را تشریح کرد و گفت: سالمندی واقعیتی گریزناپذیر است و آینده ایران با جمعیت سالمندتری همراه خواهد بود. بر اساس ارزیابیها، امید زندگی در کشور حدود ۷۷ سال است و افراد بالای ۶۵ سال در گروه سالمندان قرار میگیرند. امروز بین ۱۲ تا ۱۵ درصد جمعیت کشور سالمند هستند و این روند در سالهای آینده شدت بیشتری خواهد داشت. او یادآور شد طبق پیشبینیها، سهم سالمندان از جمعیت کشور تا سال ۱۴۰۵ به حدود ۸ درصد میرسد و حتی ممکن است در دهههای آینده تعداد سالمندان بالای ۱۰۰ سال از هزار نفر فراتر رود.
خسروی با اشاره به اینکه حدود ۷۵ درصد سالمندان احساس میکنند پس از ۶۵ سالگی جامعه کمتر آنها را میپذیرد، افزود: این نگاه باعث کاهش امید اجتماعی و احساس انزوا میشود. او تأکید کرد شهرها باید برای زیست سالمندان قابل استفاده و دوستدار آنان باشند؛ از فضای شهری و حملونقل گرفته تا فضای سبز، فعالیتهای فرهنگی و سهم بودجهای که به این قشر اختصاص پیدا میکند. به اعتقاد او، طراحی برنامهها و جشنوارههای ویژه سالمندان نیز میتواند نقش مهمی در افزایش مشارکت اجتماعی آنان داشته باشد.

وی در بخش دیگری از سخنان خود، راهبردهای لازم برای تبدیل اصفهان به شهری مناسب سالمندان را تشریح کرد و گفت: در نخستین گام، باید فضاهای سبز مناسب و استاندارد برای سالمندان فراهم شود؛ فضاهایی امن، آرام و قابلدسترس با مسیرهای هموار، نیمکتهای راحت، نور کافی و امکانات رفاهی لازم تا سالمندان بتوانند با خیال آسوده در شهر قدم بزنند و با دیگران تعامل کنند.
خسروی با اشاره به مشکلات حملونقل سالمندان تصریح کرد: بسیاری از سالمندان در استفاده از وسایل نقلیه عمومی با چالشهایی مانند نبود صندلی مناسب، فقدان رمپ، علائم ناکافی و فاصله زیاد ایستگاهها روبهرو هستند. به گفته او، طراحی مناسبتر ناوگان حملونقل و افزایش دسترسیپذیری میتواند بخش مهمی از مشکلات این قشر را کاهش دهد.
این پژوهشگر در ادامه به موضوع «شهر مدرن و هوشمند دوستدار سالمند» پرداخت و توضیح داد: طرح تمهید تلاش میکند شهری هوشمند، ایمن و کاربرپسند برای سالمندان بسازد؛ شهری که در آن فناوریهای نوین با نیازهای روزمره سالمندان هماهنگ و خدماتی مانند تجهیزات کمکی هوشمند، سلامت از راه دور و طراحی آرامشبخش شهری فراهم باشد تا سالمندان با حفظ استقلال، زندگی فعال و باکیفیتی را تجربه کنند.
وی همچنین با اشاره به تجربه کشور نروژ در تسهیل حرکت سالمندان افزود: افزایش زمان چراغهای راهنمایی باعث شده سالمندان با آرامش بیشتری از خیابان عبور کنند و خطر تصادف کاهش یابد. این اقدام نمونهای از توجه به نیازهای گروههای آسیبپذیر و تبدیل مدیریت شهری به فرایندی انسانیتر و ایمنتر است.
خسروی در پایان درباره ایجاد سرویسهای بهداشتی استاندارد برای سالمندان گفت: این سرویسها باید با دسترسی آسان، دستگیرههای ایمنی، کفپوش ضدلغزش، روشنایی کافی و امکانات اضطراری طراحی شوند. افزایش تعداد سرویسهای مناسب سالمندان در فضاهای سبز میتواند حس امنیت و استقلال آنان را تقویت کند.
این نشست با تأکید بر اینکه دستیابی به «شهر دوستدار سالمند» نیازمند برنامهریزی پایدار، نگاه چندبعدی و همکاری همه نهادهای شهری است به پایان رسید؛ شهری که در آن همه شهروندان، حتی در سنین بالا، بتوانند با آرامش و کیفیت مطلوب زندگی کنند.
گزارش از ابوالفضل میرخلف زاده، خبرنگار نوجوان



نظر شما