به گزارش خبرگزاری ایمنا، ورود آموزش آنلاین تنها یک تغییر تکنولوژیک نیست، بلکه بازتابی از دگرگونی فرهنگی در شیوههای یادگیری است و مدرسه دیگر یک فضای جداگانه و محدود به ساختمان آموزشی نیست، بلکه به خانه و زندگی روزمره خانوادهها نفوذ کرده است که این تغییر باعث میشود والدین نه تنها نقش حمایتی داشته باشند، بلکه بخشی از فرهنگ یادگیری جدید شوند، آنها باید خود را با این فرهنگ تازه سازگار کنند، ارزش یادگیری دیجیتال را درک کنند و به فرزندان بیاموزند که آموزش دیگر فقط در کلاس درس اتفاق نمیافتد، بلکه در هر لحظه و هر مکان جریان دارد.
کودکان در فضای آنلاین با هیجانهای متناقضی روبهرو هستند که از جمله آنها میتوان به جذابیت بازیها و شبکههای اجتماعی و خستگی ناشی از حضور طولانی پشت صفحه اشاره کرد که این تضاد میتواند باعث بیحوصلگی یا اضطراب شود و والدین باید با ایجاد وقفههای کوتاه، بازیهای خانوادگی یا گفتوگوهای ساده، به کودک کمک کنند هیجانهای خود را تنظیم کند و مدیریت هیجان در این شرایط نه تنها به سلامت روان کودک کمک میکند، بلکه کیفیت یادگیری او را نیز افزایش میدهد.
خانه در دوران آموزش آنلاین به محیطی چندکارکردی تبدیل شده است و محل استراحت، محل کار والدین و کلاس درس کودک است که این تداخل میتواند برای کودک گیجکننده باشد و باعث شود نتواند میان زمان یادگیری و زمان تفریح تمایز قائل شود، والدین با تعیین برنامههای مشخص، ایجاد فضای اختصاصی برای درس و تفریح و پایبندی به نظم روزانه میتوانند مرز خانه و مدرسه را دوباره تعریف کنند که این کار به کودک کمک میکند تا ذهن خود را برای یادگیری آمادهتر باشد و احساس کند آموزش بخشی جدی و منظم از زندگی او است.
کودکان در فضای آنلاین بیش از همیشه رفتار والدین را زیر نظر دارند و اگر والدین خود نظم، تمرکز و علاقه به یادگیری نشان دهند، کودک نیز انگیزه بیشتری پیدا میکند و همراهی والدین در اینجا تنها به معنای نظارت نیست، بلکه به معنای الگو بودن است. وقتی والدین در کنار کودک کتاب میخوانند، از فناوری به صورت هدفمند استفاده میکنند یا در دورههای آموزشی آنلاین شرکت میکنند، کودک یاد میگیرد که یادگیری یک ارزش خانوادگی است.
با آموزش آنلاین یادگیری به تجربهای خانوادگی تبدیل میشود / حمایت افراطی والدین از دانشآموزان
زهره سادات کاظمی، روانشناس و مشاور تربیتی با بیان اینکه آموزش آنلاین والدین را از نقش سنتی حامی بیرونی به نقش همراه درونی سوق داده است، به خبرنگار ایمنا میگوید: دیگر والدین تنها ناظر بر تکالیف نیستند، بلکه باید بخشی از فرایند یادگیری شوند و این تغییر، رابطه والد و کودک را به تجربهای مشترک بدل میکند که میتواند فرصت رشد یا منبع فشار باشد.
وی با بیان اینکه کلاس آنلاین، دیوارهای مدرسه را به خانه آورده است، میافزاید: با این شرایط یادگیری دیگر فقط مسئولیت معلم نیست، بلکه به تجربهای خانوادگی تبدیل شده است. والدین با حضور فعال میتوانند فضای خانه را به محیطی آموزشی و الهامبخش بدل کنند که کودک احساس کند یادگیری بخشی از زندگی روزمره است.
روانشناس و مشاور تربیتی با بیان اینکه یکی از دشواریهای آموزش آنلاین، کاهش استقلال دانشآموزان است، تصریح میکند: بسیاری از کودکان برای مدیریت زمان و تمرکز نیازمند کمک والدین هستند و همراهی والدین در این مرحله ضروری است، اما باید مراقب باشند که حمایت آنها به کنترل افراطی تبدیل نشود، زیرا استقلال کودک در بلندمدت قربانی خواهد شد.
والدین و بهویژه مادران و پدران شاغل، با فشار روانی مضاعفی روبهرو میشوند
کاظمی با اشاره به اینکه والدین و بهویژه مادران و پدران شاغل، با فشار روانی مضاعفی روبهرو هستند، ادامه میدهد: آنها باید میان وظایف کاری، مسئولیتهای خانه و همراهی آموزشی تعادل برقرار کنند و این فشار اگر مدیریت نشود، میتواند به فرسودگی روانی و کاهش کیفیت رابطه والد و کودک منجر شود.
وی با بیان اینکه آموزش آنلاین والدین را وادار کرده است تا مهارتهای تازهای بیاموزند، میگوید: این مهارتها از آشنایی با پلتفرمهای آموزشی تا توانایی ایجاد انگیزه در کودک را شامل میشود و این مهارتها نه تنها برای همراهی در کلاس آنلاین ضروری است، بلکه در آینده به بخشی از سواد دیجیتال خانوادهها تبدیل خواهند شد.
روانشناس و مشاور تربیتی با اشاره به اینکه همراهی والدین در آموزش آنلاین تنها یک ضرورت موقت نیست، بلکه نشانهای از تغییرات عمیق در نظام آموزشی است، اضافه میکند: آینده آموزش، ترکیبی از مدرسه و خانه خواهد بود و والدین باید آماده باشند تا نقش فعالتری در مسیر یادگیری فرزند ایفا کنند و این همراهی، اگر درست مدیریت شود، میتواند نسل جدیدی از دانشآموزان مستقل، مسئولیتپذیر و اجتماعی را پرورش دهد.
با گسترش آموزش آنلاین در دوران پساکرونا، خانوادهها با واقعیتی تازه روبهرو شدهاند / تبدیل مشکلات فنی به چالشی برای والدین
فاطمه رضازاده، روانشناس و مشاوره کودک و نوجوان با بیان اینکه با گسترش آموزش آنلاین در دوران پساکرونا، خانوادهها با واقعیتی تازه روبهرو شدهاند، به خبرنگار ایمنا میگوید: این واقعیت نه تنها شیوه یادگیری دانشآموزان را تغییر داده، بلکه نقش والدین را نیز بازتعریف کرده است و امروز والدین به همراهان اصلی در مسیر یادگیری دیجیتال تبدیل شدهاند.
وی با بیان اینکه کلاسهای آنلاین، علاوه بر فرصتهای جدید، چالشهای جدی برای والدین ایجاد کرده است، میافزاید: کاهش خودانضباطی دانشآموزان، نیاز به نظارت بیشتر والدین را به همراه داشته است. بسیاری از کودکان در فضای مجازی تمرکز کمتری دارند و نبود حضور فیزیکی معلم، این مشکل را تشدید میکند و از سوی دیگر، والدین باید میان کار، مسئولیتهای خانه و همراهی با فرزند در کلاس آنلاین تعادل برقرار کنند.
روانشناس و مشاوره کودک و نوجوان با بیان اینکه یکی دیگر از چالشهای جدی، کاهش ارتباطات اجتماعی کودکان است، تصریح میکند: آموزش آنلاین فرصت کمتری برای تعامل با همسالان فراهم میکند و والدین ناچار هستند با فعالیتهای جایگزین، این کمبود را جبران کنند و علاوه بر این، مشکلات فنی مانند سرعت پایین اینترنت، کمبود ابزار مناسب یا ناآشنایی با پلتفرمهای آموزشی، بار اضافی بر دوش خانوادهها گذاشته است.
ایجاد انگیزه و نظم درسی، یکی از مهمترین وظایف والدین محسوب میشود / کلاسهای آنلاین تنها یک تغییر تکنولوژیک نیست
رضازاده با بیان اینکه همراهی والدین در این شرایط حیاتی است، ادامه میدهد: ایجاد انگیزه و نظم درسی، یکی از مهمترین وظایف والدین محسوب میشود و تشویق، برنامهریزی و نظارت میتواند به کودک کمک کند تا تمرکز خود را حفظ کند، همچنین والدین با گفتوگو، بازیهای خانوادگی و ارتباط با دوستان، میتوانند جایگزین تعاملات مدرسه شوند و مهارتهای اجتماعی فرزند را تقویت کنند.
وی با بیان اینکه حضور والدین در کنار کودک، به او احساس امنیت میدهد و اضطراب ناشی از یادگیری در فضای مجازی را کاهش میدهد، میگوید: والدین باید با فراهم کردن فضایی آرام و ابزار مناسب، کیفیت یادگیری را ارتقا دهند و این حمایت روانی و محیطی، نهتنها به بهبود عملکرد تحصیلی کمک میکند، بلکه اعتمادبهنفس کودک را نیز افزایش میدهد.
روانشناس و مشاوره کودک و نوجوان اضافه میکند: کلاسهای آنلاین تنها یک تغییر تکنولوژیک نیست، بلکه بازتعریف رابطه میان مدرسه، کودک و والدین است و بدون همراهی والدین، آموزش آنلاین میتواند به تجربهای پرتنش و ناکارآمد تبدیل شود، اما با حضور فعال و حمایت روانی والدین، این شیوه آموزشی فرصتی برای رشد مهارتهای جدید، خودانضباطی و استقلال در کودکان خواهد بود؛ آینده آموزش، ترکیبی از مدرسه و خانه خواهد بود و والدین باید آماده باشند تا نقش خود را به عنوان شریک آموزشی فرزند بازتعریف کنند.
در فضای آموزش آنلاین، والدین گاهی خود را با دیگر خانوادهها مقایسه میکنند که این مقایسه میتواند فشار روانی ایجاد و احساس ناکافی بودن را تقویت کند. والدین باید به یاد داشته باشند که هر کودک مسیر یادگیری خاص خود را دارد و همراهی واقعی به معنای پذیرش تفاوتها است و تمرکز بر رشد فردی کودک، نه مقایسه با دیگران، میتواند هم فشار والدین را کاهش دهد و هم اعتمادبهنفس کودک را تقویت کند.
آموزش آنلاین فرصتی است تا والدین در کنار فرزند، مهارتهای نرم مانند مدیریت زمان، حل مسئله، ارتباط مؤثر و خودانضباطی را تقویت کنند و این مهارتها نه تنها برای موفقیت تحصیلی، بلکه برای زندگی آینده کودک حیاتی است. والدین میتوانند با تمرینهای ساده روزانه، مانند برنامهریزی مشترک یا حل مسائل خانوادگی، این مهارتها را در کودک پرورش دهند و آموزش آنلاین در این معنا تنها یک تجربه آموزشی نیست، بلکه بستری برای رشد مهارتهای زندگی است.
حضور والدین در کنار کودک، حتی اگر کوتاه باشد، به او احساس امنیت و ارزشمندی میدهد و این سرمایه روانی باعث میشود کودک با اعتماد به نفس بیشتری در فضای آنلاین فعالیت کند و از یادگیری لذت ببرد. والدین با تشویقهای کوچک، گوش دادن به دغدغههای کودک و نشان دادن علاقه به پیشرفت او میتوانند این سرمایه روانی را تقویت کنند و چنین حمایتی نهتنها اضطراب کودک را کاهش میدهد، بلکه انگیزه او برای یادگیری را پایدارتر میسازد.
همراهی والدین در آموزش آنلاین تنها یک ضرورت گذرا نیست، بلکه نشانهای از آیندهای است که در آن مدرسه و خانواده بیش از پیش درهمتنیده خواهند شد و آموزش ترکیبی از فضای حضوری و آنلاین خواهد بود و والدین باید آماده باشند تا نقش خود را بهعنوان شریک آموزشی فرزند بازتعریف کنند. این همراهی، اگر درست مدیریت شود، میتواند نسل جدیدی از دانشآموزان مستقل، مسئولیتپذیر و اجتماعی را پرورش دهد که یادگیری را نه تنها در مدرسه، بلکه در زندگی روزمره تجربه میکند.
نظر شما