به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، شبکه ریلی ایالات متحده آمریکا با بیش از ۲۹۳ هزار کیلومتر طول، طولانیترین شبکه راهآهن جهان محسوب میشود. این شبکه وسیع، از بیابانها و جنگلها تا کوههای برفی و شهرهای بزرگ عبور میکند و خطوط ریلی آن همچنان در حال توسعه است. بر اساس گزارشهای اخیر، این شبکه توانسته است به اندازهای گسترده شود که میتوان با آن بیش از هفت بار دور کره زمین را پیمود.
تاریخ شکلگیری این شبکه به قرن نوزدهم بازمیگردد، زمانی که شرکتهای خصوصی در مسابقهای برای اتصال سواحل شرقی و غربی کشور بودند. ساخت نخستین راهآهن ترانسکانتیننتال در سال ۱۸۶۹، نقطه عطفی در توسعه شبکه ریلی بهشمار میرود و تاکنون این خطوط با ادغام شرکتهای کوچکتر در شرکتهای بزرگ ادامه پیدا کرده است. برخلاف بسیاری از کشورهای جهان که شبکههای ریلی دولتی دارند، راهآهن آمریکا بهطور عمده تحت مالکیت بخش خصوصی قرار دارد که این موضوع رشد و توسعه سریع آن را تسهیل کرده است.
میزان حمل بار ریلی در آمریکا برجسته است؛ حدود ۲۸ درصد بار عمده کشور بر اساس تن-مایل از طریق راهآهن جابهجا میشود که از بالاترین سهمها در جهان بهشمار میرود. قطارهای باری این کشور امکان کالاهای سنگینی چون زغالسنگ، خودرو، غلات و نفت را در مسافتهای طولانی حمل کنند. از سوی دیگر، شرکت آمترلک متولی حمل مسافر در شبکه ریلی است، ولی بسیاری از خطوط آن در اختیار شرکتهای باربری قرار دارد.
نکات جالب درباره این شبکه وجود بیش از ۶ هزار شرکت مختلف فعال، طولانیترین خط مستقیم ریلی (حدود ۵۰۰ کیلومتر بدون خمیدگی) و پلها و تونلهایی است که بیش از ۱۵۰ سال قدمت دارند و هنوز مورد استفادهاند. از لحاظ سرعت، قطارهای باری میتوانند به طول ۳ کیلومتر برسند و سریعترین قطار مسافری این کشور سرعتی حدود ۲۴۰ کیلومتر بر ساعت دارد که نسبت به قطارهای سریعالسیر اروپا و ژاپن کندتر است.
شبکه ریلی آمریکا ستون فقرات زنجیرههای تأمین این کشور است و حمل انبوه کالاهایی همچون زغالسنگ، غلات، خودرو و کانتینرهای چندوجهی را بر عهده دارد. این صنعت میلیاردها دلار به اقتصاد آمریکا کمک میکند و با سرمایهگذاری مستمر در زیرساختها، بهرهوری و تابآوری نظام حملونقل کشور را تضمین میکند. این راهآهن همچنین بهدلیل صرفهجویی در مصرف سوخت، یکی از گزینههای حمل بار با آلایندگی کمتر نسبت به حمل جادهای بهشمار میرود. بر این اساس، شبکه ریلی ایالات متحده آمریکا نهتنها طولانیترین بلکه یکی از مهمترین ارکان حملونقل باری و اقتصادی جهان محسوب میشود که در کنار توسعه مستمر، نقشی حیاتی در اقتصاد و محیط زیست دارد.
نظر شما