به گزارش خبرگزاری ایمنا، در دل فلات ایران، شهری قد کشیده که تاریخ نه در کتابهایش، بلکه در نفسهایش جاریست. اصفهان؛ این نام، تنها یک جغرافیا نیست، یک افسانه زنده است. شهری که گنبدهای فیروزهایاش همیشه رو به آسمان داشته و مردمانش، پلهای استوار میان ایمان و تاریخ بودهاند. اینجا هر خیابان، روایتی از عشق و هر دیوار، زمزمهای از پایمردی را در سینه دارد.
اما شناسنامه این شهر را کجا باید جست؟ در کجای این نقش جهان میتوان راز ماندگاریاش را یافت؟ پاسخ را باید در کلام مردی جستوجو کرد که سالهاست بر تارک این دیار، نور میپاشد و هویت گمشدهاش را به یادش میآورد. رهبر انقلاب، اصفهان را نه با آجر و سنگ، که با واژههای «علم»، «ایمان» و «جهاد» میشناسد و در دل تاریخ پرپیچوخم معاصر، نقش بیبدیل این شهر را فریاد میزند.
تصور کنید روزی را که آسمان یک شهر، نه با ابر، که با ۳۷۰ تابوت پاکباخته، روشن شد؛ روزی که بوی عشق، بوی خون جوانانش را شکست. این تصویر، یک تراژدی نیست؛ یک حماسه است. حماسهای به نام «بیستوپنجم آبان» اصفهان، که در آن، مادران، پسرانشان را نه در آغوش، که بر روی دستهای بلندشان به سوی همیشهها بدرقه کردند و بلافاصله، کاروان جدیدی از عشق، راهی جبهه شد؛ در ادامه روایتی میخوانیم از شهری که در سایهسار ایمان، تمدن آفرید و در آتشبس جنگهای نوین، همچنان بر عهد خود با انقلاب و ولایت ایستاده است. سفری است به قلب تپنده اصفهان، بر اساس روایتهای ماندگار رهبر معظم انقلاب؛ از دیروزِ پرافتخار تا امروزِ پرچالش و فردایِ پرامید.
یکی از تاریخیترین سخنرانیهای رهبر انقلاب درباره اصفهان، در جریان سفر ایشان به اصفهان در سال ۱۳۸۰ رقم خورد که در بخشی از آن اینطور بیان کردند: «اصفهان دارای خصوصیات متعدّدی است؛ اما برجستهترین آنها، علم و ایمان و جهاد شجاعانه و هنر و صنعت است. پانصد سال است که هر کس در هر دورهای به این شهر نگاه میکند، این خصوصیات را میبیند. شخصیتهای علمیِ برجسته این شهر، امثال مجلسی و وحید بهبهانی و فقهای بزرگ و فلاسفه عالیقدر و نامداری که یا متعلّق به این شهر و یا فرآورده و تربیت شده حوزههای علمی این شهرند، در یک شمارش معمولی و در مدّت کوتاه قابل احصاء نیستند. ایمانِ مردم اصفهان همیشه زبانزد بوده است. در دوره کسادی بازار دین و رواج غربگرایی و غربزدگی، عوامل فرهنگیِ مخرّب نتوانست روی مرد و زن اصفهان اثر منفی بگذارد.» | ۸ آبان ۱۳۸۰ در جریان سفر رهبر انقلاب به اصفهان
از سویی سالهای زیادی است که رهبر انقلاب در مناسبتهای مختلف و بهخصوص حماسه ۲۵ آبان میزبان مردم اصفهان هستد و بر این اساس در بیستوششم آبان سال ۱۳۹۶ مردم اصفهان و حماسه آنها را اینطور توصیف کردند:
«در بیستوپنجم آبان سال ۶١ در یک روز اصفهانیها حدود ۳۶۰ شهید را تشییع کردند؛ این چیز کوچکی نیست. حدود ۳۶۰ شهید در یک روز وارد اصفهان شدند و روی دست مردم تشییع شدند. شما جوانها نبودید، آن روزها را ندیدید، آن حماسه و آن شور را ندیدید. چند روز بعد [هم] -اینکه عرض میکنیم تا آخر آبان، چون شاید هنوز به سیاُم آبان نرسیده بود- ۲۵۰ شهید دیگر را وارد اصفهان کردند؛ باز مردم تشییع کردند، روی دست گرفتند و با استحکام، طاقت نشان دادند؛ خیلی طاقت میخواهد، خیلی ظرفیّت میخواهد. ظرفیّت روحی بالاتر است از ظرفیّت جسمی و ظرفیّت اجتماعی. اینکه مردم یک شهر بچّههای خودشان را، جوانهای خودشان را، آنهم بهترین جوانها را، بر روی دستشان تشییع کنند و خم به ابرو نیاورند، خیلی مهم است. اینها را اگر در تاریخ نوشته بودند، در کتابها برای ما میخواندند، ما راحت باور نمیکردیم امّا به چشم خودمان دیدیم. چطور طاقت آوردند؟ در همان روز و فردای آن روزی که حدود ۳۶۰ شهید تشییع شدند، جوانها صف کشیدند برای رفتن به جبهه و رفتند. دو لشکر قَدَر که در شهر اصفهان و شهرهای استان اصفهان بودند -لشکر امام حسین (ع) و لشکر نجف- دوباره پُر شد از جمعیّت جوان مؤمن و فداکار. نه پدر و مادرها مانع شدند، نه جوانها تردید کردند. دوباره همان دو لشکر خطشکن که این ضایعهی سنگین بر آنها وارد شده بود، پُر شد. در عملیّات محرّم بیشتر شهدا اصفهانی بودند؛ اصفهان این است. نباید بگذارید این فراموش بشود.
این است شناسنامه اصفهان
اصفهان شهر علم، شهر دین، شهر ولایت، شهر کار و ابتکار، شهر هنر و فرهنگ و شهر شهادت است؛ استان شهادت [است]. شهر که میگوئیم، یعنی مجموع استان اصفهان، با مرکزیّت این شهر کهن و قدیمی و پُرافتخار. خمینیشهر اصفهان که یکی از شهرهای اصفهان است، بیش از بعضی از استانهای کشور شهید دارد. اخیراً برای دو هزار و خردهای از شهدای آنها یادبود گرفتند. یک شهر اصفهان از یک استان گاهی بیشتر شهید داده است؛ اینها معنا دارد. چرا شهید میشوند؟ چرا میروند؟ این چه انگیزهای است؟ این چه روحیّهای است؟ شهر پیشگامی و پیشقدمی [است].
شهر ظرافت، شهر هنر، شهر شهیدان بزرگ و نامآور؛ شهیدی مثل آیتﷲ بهشتی در یک سمت، و [در سمت دیگر] شهدایی مثل شهید خرّازی و شهید همّت و شهید کاظمی و شهید ردّانیپور و بزرگان و نامآورانی که هرکدام از اینها میتوانند مشعلی باشند و راه یک ملّت را روشن کنند و باز کنند. اینها مناقب است، این شناسنامهی شما است؛ شناسنامهی مردم اصفهان این است. ایستادگی در راه درست، [یعنی] شهر انقلاب. قبل از پیروزی انقلاب در دوران طاغوت، در ده پانزده شهر اعلام حکومت نظامی شد؛ در اصفهان چند ماه قبل از همهی شهرها و پیش از همهجا اعلام حکومت نظامی شد؛ این اصفهان است. شناسنامهی اصفهان این است: شهر انقلاب، شهر دین، شهر ولایت، شهر خدمت، شهر کار، شهر علم، شهر تربیت نیروی انسانی. من حالا در آن اتاق به دوستان عرض میکردم که در بخشهای مختلف، حضور نیروهای انسانی تربیتشدهی اصفهانی حضور برجسته و روشن و آشکاری است؛ اینها را باید حفظ کنید، اینها را باید نگه دارید.
ماجرای اقتصادی بودن اصفهانیها به روایت رهبر انقلاب
مردم اصفهان در انفاق -انفاق مال در راه خدا- آنچنان گشادهدستی میکنند که از دیگران جلو میافتند امّا در زندگی معمولی صرفهجویی میکنند که باز در این قسمت هم از دیگران جلو میافتند؛ هردویش خوب است. [اینکه] مال را وقتی میخواهیم در زندگیِ شخصی خرج کنیم، در زندگیِ معمولی خرج کنیم، صرفهجویی بکنیم، این همان خصوصیّت اصفهانی است؛ وقتی هم میخواهیم در راههای خدایی و عمومی مصرف کنیم، باز گشادهدستی کنیم، اینهم خصوصیّت اصفهانی است. خیّرین بخشهای مختلف در اصفهان [اینطور هستند].» | ۲۶ آبان ۱۳۹۵، دیدار مردم اصفهان با رهبر انقلاب
درود خدا بر جوانهای اصفهانی
حماسه مردم اصفهان تنها به ایام دفاع مقدس محدود نمیشود چراکه در ایامی مانند بهمن ۱۳۹۷ نیز دلاور مردانی در جاده خاش-زاهدان فدای امنیت وطن شدند و حماسه اصفهانیها در تشییع این شهدا به قدری عظیم بود که حضرت آیتالله خامنهای در دیدار با مردم آذربایجان شرقی با اشاره به تشییع با شکوه شهدای حادثه جاده خاش-زاهدان در شهر اصفهان فرمودند: «ظاهر قضیّه این است که بیست سی نفر جوان به شهادت رسیدند. ما که خیلی شهید دادهایم امّا این نکته قابل تأمّل است و ما را باید آگاه کند، هشیار کند که امنیّت به چه قیمتی به دست میآید. ببینید! اینهایی که از امنیّت موجود کشور در کارشان، کاسبیشان، هنرشان، ورزششان، درس خواندنشان، در همهکارشان استفاده میکنند، آنوقت بعضی از همین استفادهکنندهها که نمک خوردند، نمکدان را میشکنند! این امنیّتی که ما در آن زندگی میکنیم، به این قیمت به دست میآید؛ به قیمت خون جوانان ما و بهترین جوانهای ما. درود خدا بر این جوانهای اصفهانی، درود ملائکهی الهی بر آنها، درود خدا بر مردم شهیدپرور اصفهان که پریروز آن تشییع جنازهی عجیب را برای این جوانها به راه انداختند. مردم اصفهان هم جزو پیشگامان این نهضت و این حرکتند. این خیلی کار مهمّی است.» | ۲۹ بهمن ۱۳۹۷
وقتی اصفهان از مشهد هم جلو میزد
در ۲۸ آبان ۱۴۰۱ و دیدار مردم اصفهان با رهبر انقلاب نیز ایشان اینطور از ایستادگی شهر اصفهان سخن میگویند: «بنده از قدیم، از اواخر سالهای دههی ۳۰ و دهه ۴۰ و مانند اینها، به اصفهان زیاد رفتوآمد میکردم؛ نظر بنده را جلب کرد این معنا که اصفهانیها اهل توسّلند، اهل تضرّعند، اهل توجّهند؛ این ناشی از ایمان است. حالا مثلاً فرض بفرمائید در مشهدِ ما در آن سالها یک دعای کمیلی تشکیل میشد که آن را هم اتّفاقاً یک عالِم اصفهانی تشکیل میداد؛ مرحوم کلباسی در مشهد بود و دعای کمیل [میخواند]. شاید آن عدّهای که پای منبر ایشان برای دعای کمیل جمع میشدند، به بیست نفر نمیرسیدند. حالا من احتیاطاً میگویم بیست نفر؛ شاید هشت نُه نفر یا ده نفر مثلاً دعای کمیل میخواندند. همان وقتها در اصفهان [مجلس] دعای کمیل مرحوم حاج آقا مهدی مظاهری در مسجد سیّد، پُر میشد از جمعیّت؛ این، مقایسهی بین مشهد و اصفهان. در مورد مجالس عزاداری، در مورد مجالس مربوط به ائمّه (علیهم السّلام) و از این قبیل، هر چه انسان بگوید واقعاً کم است؛ شهر ایمان است.
و اما مناسبت بیستوپنجم آبان؛ روز بیستوپنجم آبان، حدود ۳۶۰ شهید در اصفهان تشییع شدند. چطور طاقت بیاورد یک شهر؟ ۳۶۰ شهید! آن فرماندهانی که این شهدا جلوی چشم آنها شهید شدند، خودشان مانده بودند که چه جوری این شهدا را بیاورند اصفهان تشییع کنند؛ این قدر این حادثه، حادثهی بزرگ و عجیبی بود! به نظرم اگر هر جای دنیا یک روز ۳۶۰ جوانِ بهخونآغشته را بیاورند در میان مردم و تشییع کنند، آن شهر آن روز فلج میشود، از پا میافتد؛ اصفهان فلج نشد. در خبرهای ما و گزارشهای مسلّم ما این هست که همان روز عصر، عدّه زیادی از جوانها و روزهای بعد عدّه زیادتری به طرف جبههها حرکت کردند؛ همان شب، کاروان عظیم پشتیبانی از شهدا از اصفهان راه افتاد. حالا [اگر] امروز ۳۶۰ شهید آوردند، مردم باید بنشینند مشغول عزاداری [بشوند]، دیگر حواسشان به جبهه نیست؛ نخیر، همان روز و روزهای بعد، جمعیّت راه افتادند. این روحیه را ببینید! این انگیزه را ببینید! خانوادههای دو شهید، خانوادههای سه شهید، خانوادههای چهار شهید، چند خانوادهی پنج شهید، چند خانوادهی شش شهید، یک خانوادهی هفت شهید! اینها مال اصفهان است؛ اینها هویّت انقلابی و جهادی اصفهان را برای ما تشریح میکنند.
و اما یک مطالبه قدیمی
مسئله آب اصفهان مسئله مهمّی است. بنده هم دنبال این قضیّه بودهام؛ دوستان متعدّدی نامه نوشتند، ما هم ارجاع کردیم، دنبالگیری کردیم، اخیراً هم من دنبالگیری کردم، الحمدلله مشغولند؛ یعنی کارهای خوبی دارد انجام میگیرد؛ پنج شش اقدام که حالا مثلاً ممکن است گفته بشود بعضی از اینها بلندمدّت است؛ خب باشد، بالاخره دارد کار انجام میگیرد، دارد پیش میرود و انشاءالله حل خواهد شد. من حالا به مسئولین محترم دولتی که واقعاً هم تلاش میکنند، کار میکنند، سفارش میکنم که در این زمینه هر چه ممکن است بیشتر تلاش کنند، هر چه ممکن است سریعتر کار کنند؛ یعنی واقعاً مردم اصفهان شایسته این هستند که ما شب و روز نشناسیم برای خدمت به اینها. | ۲۸ آبان ۱۴۰۱ و دیدار مردم اصفهان با رهبر انقلاب
چرا روی دینداری مردم اصفهان تکیه میکنیم؟
و آخرین دیدار رهبر انقلاب با اصفهانیها، دیدار ایشان با دستاندرکاران برگزاری کنگره بزرگداشت شهدای استان اصفهان بود که گفتند: «چرا روی دینداری مردم اصفهان تکیه میکنیم؟ آن نکته این است که اصفهان نشان میدهد که جریان تدیّن و تشرّع با جریان علم و صنعت و فرهنگ و تمدّن و امثال اینها درهمتنیدهاند؛ نهفقط منافاتی با هم ندارند، بلکه اصلاً درهمتنیده هستند. این نمونهای از تمدّن ایرانی ما است؛ تمدّن ایرانی که روزگاری در قلّهی تمدّن بشری قرار داشته، از قدیم، از قبل از اسلام حتّی با دین همراه بوده، با تدیّن همراه بوده. اینکه بعضی تلاش میکنند، سعی میکنند که پیچومهرههای مجموعهی تمدّن ایرانی را بِزور از همدیگر باز کنند، بین دین و بین علم و صنعت و فرهنگ و هنر و مانند اینها فاصله بیندازند، این کار، هم غلط و خلاف واقع است، هم بیهوده است و امکانپذیر نیست. امروز هم بهترین جوانان ما در پیشرفتهترین مراکز علمی ما مشغول کارند؛ امروز هم اینجوری است.» | ۲۱ آبان ۱۴۰۳ در دیدار دستاندرکاران برگزاری کنگره بزرگداشت شهدای استان اصفهان با رهبر انقلاب
نظر شما