به گزارش خبرگزاری ایمنا و به نقل از دانشگاه ردینگ، گروهی از بومشناسان با بررسی وضعیت ۵۰ گونه از گوشتخواران بزرگ طی ۵۰ سال گذشته دریافتند که عوامل اجتماعی و اقتصادی، بیش از مؤلفههای صرفاً زیستمحیطی در کاهش جمعیت این حیوانات نقش داشتهاند. نتایج این پژوهش که در مجله Nature Communications منتشر شده، تأکید میکند نجات شیرها، ببرها، خرسها و لینکسها تنها با تغییر الگوی توسعه اقتصادی ممکن است، نه صرفاً با سیاستهای اقلیمی.
دکتر «توماس فردریک جانسون»، سرپرست این مطالعه، میگوید: «رشد اقتصادی شتابزده باعث تخریب زیستگاهها و کاهش تحمل مردم نسبت به گوشتخواران بزرگ شده است. با افزایش ثروت، در جوامع در حال توسعه، برخوردهای انسانی-حیوانی تشدید و شکار غیرقانونی افزایش مییابد. اما وقتی جوامع به سطحی از رفاه پایدار میرسند، نقطه عطفی ایجاد میشود که امکان بازگشت گونهها را فراهم میکند.»
این پژوهش نشان میدهد که در کشورهای توسعهیافته، کند شدن آهنگ رشد اقتصادی همراه با ارتقای کیفیت زندگی، به بهبود حفاظت از زیستگاهها و تغییر نگرش مردم نسبت به شکارچیان انجامیده است. بهعنوان مثال، جمعیت گرگهای خاکستری در اروپای غربی از دهه ۱۹۶۰ تاکنون بیش از ۱۸۰۰ درصد افزایش یافته است؛ نشانهای از بازسازی اکوسیستمها و تغییر نگاه فرهنگی به نقش این حیوانات در تعادل طبیعی.
با این حال، دکتر جانسون هشدار میدهد که مدل توسعه کندتر، هرچند برای حیاتوحش مفید است، اما ممکن است مردم مناطق فقیر را برای مدت بیشتری در چرخه فقر نگه دارد. او پیشنهاد میکند کشورهای ثروتمندتر، با حمایت مالی و انتقال فناوریهای زیستمحیطی، به کشورهایی که در مرحله رشد سریع هستند کمک کنند تا بین حفاظت از تنوع زیستی و پیشرفت اقتصادی تعادل برقرار شود.
به گفته این بومشناس، «امروز در آستانه انتخابی تاریخی هستیم: یا به رشد بیمهار ادامه میدهیم و شاهد انقراض گسترده خواهیم بود، یا الگوی اقتصادی تازهای طراحی میکنیم که توسعه انسانی و بومشناختی را همزمان پیش ببرد.»
نظر شما