به گزارش خبرگزاری ایمنا و به نقل از Goal، لیونل مسی، کاپیتان جاودانه فوتبال آرژانتین، همچنان در مرکز تمام بحثها درباره آینده تیم ملی قرار دارد. هرچند او پس از فتح جام جهانی ۲۰۲۲ اعلام کرده بود قصدی برای خداحافظی ندارد، اما گذر زمان و فشار رقابتهای بینالمللی دوباره این پرسش را زنده کرده است که آیا اسطوره بزرگ فوتبال جهان میتواند تا جام جهانی ۲۰۲۶ ادامه دهد یا نه. رسانههای ورزشی آمریکای جنوبی و اروپا در هفتههای اخیر بارها از احتمال خداحافظی او سخن گفتهاند، موضوعی که حالا خود مسی نیز بهطور ضمنی آن را تأیید کرده است.
ستاره ۳۸ ساله آرژانتینی اخیراً در گفتوگو با TyC Sports گفت: «در سن من، منطقی است که به این فکر کنم شاید دیگر نتوانم حضور داشته باشم.» اما واقعیت این است که در دنیای مسی، هیچچیز طبق منطق پیش نمیرود.
با این حال، اگر تصمیم او بر خداحافظی از تیم ملی باشد، سؤال اساسی این است که چه کسی میتواند جای خالی مسی را پر کند؟ پاسخ صریح لیونل اسکالونی، سرمربی تیم ملی، این است که «هیچکس». او اعتراف کرده: «از دست دادن مسی زیان بزرگی است؛ چون جانشینی برای او وجود ندارد.» با این وجود، اسکالونی سالهاست در سکوت تیمش را برای چنین روزی آماده میکند؛ تیمی که بتواند بدون مسی هم با همان ساختار و فلسفه بازی ادامه دهد.
در میان بازیکنانی که آینده تیم ملی را شکل میدهند، نامی تازه بیش از بقیه درخشان است؛ نیکو پاز. جوانی ۲۱ ساله، زاده تنریف اسپانیا، محصول آکادمی رئال مادرید، و پسر پابلو پاز (مدافع سابق تیم ملی آرژانتین در جام جهانی ۱۹۹۸). نیکو در زمین فوتبال همان چیزی است که مربیان اسپانیایی «فوتبالیست خیابانی» مینامند؛ یعنی بازیکنی با نبوغ غریزی، تکنیک ذاتی و قدرت تصمیمگیری آنی در فضاهای تنگ.
پاز فوتبال را در کوچهها و میدانهای تنریف آموخت، جایی که لمسهای سریع و بازی بدون ترس اساس یادگیریاش شد. استعدادش خیلی زود توجه استعدادیابان رئال مادرید را جلب کرد و پیش از آنکه ۱۲ ساله شود، به آکادمی این باشگاه پیوست. در ابتدا در پست دفاعی بازی میکرد – درست مانند پدرش – اما مربیان رئال خیلی زود فهمیدند که مهارتهای تکنیکی و دید بازیاش برای خط حمله مناسبتر است.
از همان سنین نوجوانی، نیکو به تدریج از دفاع به بال راست و سپس به مهاجم آزاد تبدیل شد؛ نقشی که بعدها در تیم دوم رئال (کاستیا) به او فرصت درخشش داد. تا پیش از ۲۰ سالگی، او با دقت در پاسهای عمقی و توانایی شوتزنی با پای چپ، نامش را در فهرست استعدادهای آینده مادرید ثبت کرد.
نخستین تجربه حرفهای پاز در نوامبر ۲۰۲۳ رقم خورد؛ زمانی که کارلو آنچلوتی در دیدار لیگ قهرمانان مقابل براگا، برای نخستین بار او را به میدان فرستاد. عملکرد او آنقدر چشمگیر بود که تونی کروس، ستاره آلمانی تیم، پس از تمرین گفت: «این پسر باید هر روز با ما تمرین کند؛ او واقعاً خاص است.»
چند هفته بعد، نیکو در دیدار حساس برابر ناپولی وارد زمین شد و با شوتی زیبا از پشت محوطه جریمه، گل پیروزی را به ثمر رساند. آنچلوتی پس از بازی با لبخند گفت: «او بازیکن آینده رئال مادرید است؛ همه ویژگیهایی که یک بازیکن مادرید باید داشته باشد را دارد.»
در همان شب، نام نیکو پاز برای نخستین بار در تیتر رسانههای اسپانیا و آرژانتین درخشید؛ شاید آغاز راهی طولانی برای بازیکنی که حالا بسیاری او را «وارث تاج و تخت لیونل مسی» مینامند.
دوران حضور پاز در مادرید دوام چندانی نداشت. بازگشت بازیکنان مصدوم باعث شد فرصت بازی برای او کاهش یابد و در نهایت در تابستان ۲۰۲۴، تصمیم به جدایی گرفت. باشگاه با فروش او به کومو موافقت کرد، اما بندی در قرارداد گذاشت تا بتواند در آینده دوباره او را بازخرید کند. این بند برای نیکو بهمعنای حفظ رؤیای بازگشت به برنابئو بود.
در ایتالیا، شرایط برای شکوفایی او مهیا شد. کومو پروژهای جاهطلبانه با مدیریت فابرگاس داشت و تصمیم گرفته بود پاز را به ستون اصلی تیم تبدیل کند. پیشنهادهای متعددی از تیمهای دیگر برای جذب این بازیکن جوان وجود داشت، اما فابرگاس شخصاً با او تماس گرفت و در گفتوگویی که در زمان تعطیلات خانواده پاز در یونان انجام شد، از او خواست به کومو بپیوندد. پاز بعدها گفت: «وقتی پیام فابرگاس را دیدم، باورم نمیشد. اینکه یک اسطوره با من تماس بگیرد، واقعاً لحظهای خاص بود.»
پیوستن به کومو برای نیکو پاز نه تنها یک انتقال ورزشی، بلکه نقطهعطفی در مسیر بلوغ فوتبالیاش بود. در حالی که بسیاری تصور میکردند این انتقال به سری A ممکن است ریسک بزرگی برای یک بازیکن جوان باشد، حضور سسک فابرگاس بهعنوان سرمربی همه چیز را تغییر داد. فابرگاس، یکی از خلاقترین هافبکهای نسل طلایی فوتبال اسپانیا، نگاه ویژهای به بازیکنان تکنیکی و با ذهنیت بازیسازی دارد؛ دقیقاً همان ویژگیهایی که پاز را از دیگران متمایز میکند.
نیکو در مصاحبهای با رسانه رسمی کومو گفت: «داشتن مربی مثل فابرگاس فوقالعاده است. او نهتنها یک اسطوره است، بلکه به بازیکنانش اعتماد میدهد و اجازه میدهد آزادانه بازی کنند. از او چیزهای زیادی درباره فوتبال و حتی زندگی یاد گرفتهام.» فابرگاس نیز در پاسخ به تمجید شاگردش، در مصاحبهای با DAZN توضیح داد: «پاز بازیکنی خاص است و باید آزاد باشد تا خودش را بیان کند. نمیخواهم او را محدود کنم یا به یک بازیکن ماشینی تبدیلش کنم.»
این اعتماد خیلی زود نتیجه داد. در اکتبر ۲۰۲۴، نیکو پاز در دیدار مقابل پارما با یک ضربه دقیق اولین گلش برای کومو را به ثمر رساند و پس از بازی، فابرگاس با لبخند گفت: «او باید بداند که این تازه آغاز راه است. نیکو میتواند به یکی از بهترینهای جهان تبدیل شود.» عملکرد درخشان او باعث شد رسانههای ایتالیایی لقب «مروارید آرژانتینی کومو» را برایش انتخاب کنند.
سبک بازی پاز تلفیقی از ظرافت و هوش تاکتیکی است. او با بدنی کشیده و حرکاتی نرم، بهراحتی از مدافعان عبور میکند. چرخشهای ناگهانیاش یادآور زینالدین زیدان است، در حالی که دقت پاسها و ضربات نهاییاش بسیاری را به یاد کاکا و مارتین اودگارد میاندازد. با این حال، خودش همواره تأکید میکند که الگوی اصلیاش کسی نیست جز لیونل مسی. او ساعتها صرف تماشای ویدئوهای مسی میکند تا از نحوه تصمیمگیری و حرکتهای بدون توپ او درس بگیرد.
پاز در گفتوگویی با DAZN اعتراف کرد: «وقتی برای اولین بار به اردوی تیم ملی آرژانتین دعوت شدم، از شدت هیجان نمیتوانستم حرف بزنم. فقط نگاهش میکردم. اما همان تمرین اول، وقتی پاس گل مسی را دادم، احساس کردم به رویایم رسیدهام.» آن دیدار در مهرماه ۱۴۰۳ مقابل بولیوی در ورزشگاه مونومنتال برگزار شد؛ جایی که آرژانتین با نتیجه شش بر صفر پیروز شد و نیکو پاز، در اولین بازی ملیاش، پاس گل سوم مسی را داد.
پاز بعدها گفت: این بهترین لحظه دوران فوتبالم بود. هرگز فکر نمیکردم در کنار کسی بازی کنم که از کودکی الگویم بوده. اما آن شب همهچیز واقعی شد.
مسی نیز پس از آن دیدار به تمجید از پاز پرداخت و گفت: «نیکو بازیکنی باهوش و متواضع است. بازی را بهخوبی میفهمد و از آن دسته بازیکنانی است که همیشه دنبال توپ هستند. امیدوارم همین مسیر را ادامه دهد.» این تمجید از سوی یکی از بزرگترین بازیکنان تاریخ، عملاً مُهر تأییدی بود بر آیندهای روشن برای پسر جوان آرژانتینی.
در حالی که تنها چند ماه از پیوستن پاز به کومو گذشته بود، عملکرد او چنان چشمگیر شد که باشگاههای بزرگی از جمله میلان، اتلتیکو مادرید و حتی منچستریونایتد شروع به رصد او کردند. اما نیکو فعلاً تمرکزش را بر پیشرفت در سری آ گذاشته و در مصاحبهای گفت: «میدانم مسیر طولانی در پیش دارم. هنوز چیزهای زیادی برای یاد گرفتن هست، ولی مطمئنم زیر نظر فابرگاس میتوانم به بهترین نسخه خودم برسم.»
فصل ۲۰۲۴-۲۵ برای نیکو پاز نقطه انفجار استعدادش بود. در حالی که کومو برای تثبیت جایگاهش در سری A تلاش میکرد، این هافبک آرژانتینی با درخشش خیرهکنندهاش نهتنها به ستون اصلی تیم تبدیل شد، بلکه توجه تمام فوتبال ایتالیا را به خود جلب کرد. حرکات نرم، پاسهای عمقی دقیق و توانایی فوقالعاده در کنترل ریتم بازی باعث شد کارشناسان از او بهعنوان «پدیده جدید فوتبال اروپا» یاد کنند.
پاز در ۳۰ بازی آن فصل موفق شد ۱۴ بار در گلهای تیمش نقش مستقیم ایفا کند؛ ۸ پاس گل و ۶ گل. او بارها در ترکیب منتخب هفتهی سری A قرار گرفت و در پایان فصل نیز عنوان بهترین بازیکن جوان سال ایتالیا را به دست آورد (افتخاری که پیشتر نصیب استعدادهایی چون دوناروما و نیکولو بارلا شده بود.)
فابرگاس در واکنش به این موفقیت گفت: «نیکو شبیه هیچکس نیست. او ترکیبی از خلاقیت لاتینی و نظم اروپایی است. تنها کاری که باید بکنیم این است که بگذاریم خودش باشد.» مربی اسپانیایی همچنین فاش کرد که از همان روز اول به بازیکنان کومو گفته بود تیم باید حول محور نیکو ساخته شود، چرا که «او مغز متفکر ما است.»
اما این درخشش در ایتالیا تنها برای رسانهها جالب نبود. در بوئنوسآیرس، اسکالونی و دستیارانش بهدقت بازیهای پاز را دنبال میکردند. سرمربی آرژانتین در مصاحبهای با برنامهی Diretta گفت: «نیکو در بهترین جای ممکن رشد میکند. فابرگاس همان نوع فوتبالی را بازی میکند که ما میخواهیم در تیم ملی ببینیم. فابرگاس به نیکو اهمیت میدهد و این مهمترین چیز است.»
در مارس ۲۰۲۵، پاز برای چندمین بار به اردوی تیم ملی دعوت شد و در یکی از دیدارهای دوستانه مقابل ونزوئلا در ترکیب اصلی قرار گرفت. این بازی، نمایش بلوغ او بود؛ پاسهای دقیق، جابهجایی هوشمندانه بین خطوط، و هماهنگی با لوتارو مارتینز و دی ماریا. مطبوعات آرژانتینی فردای آن بازی نوشتند: «شاید هنوز زود باشد، اما اگر قرار است کسی ردای شماره ۱۰ را بر تن کند، نیکو پاز یکی از جدیترین گزینهها است.»
در همان زمان، گزارشهایی از تمایل رئال مادرید برای فعال کردن بند بازخرید او منتشر شد، اما باشگاه اسپانیایی با توجه به جذب فرانکو ماستانتوئنو، دیگر پدیده آرژانتینی، تصمیم گرفت فعلاً دست نگه دارد. با این حال، پاز نشان داد که برای دیده شدن، نیازی به بازگشت فوری به برنابئو ندارد.
در فصل جدید، او حتی بهتر از گذشته شروع کرد؛ ۶ بازی، ۳ گل و ۳ پاس گل. عملکردی که باعث شد مدافعان حریف شروع به بازی خشنتر علیه او کنند. فابرگاس در واکنش به این موضوع گفت: «وقتی بازیکنان به شکل خاصی از تو مراقبت میکنند، یعنی به سطحی رسیدهای که برایشان خطرناک شدهای. این همان چیزی است که زمانی برای مسی اتفاق میافتاد.»
امروز، در حالی که بحث درباره آینده مسی و حضورش در جام جهانی ۲۰۲۶ ادامه دارد، بسیاری در آرژانتین معتقدند که نیکو پاز میتواند پلی میان نسل طلایی فعلی و نسل آینده فوتبال کشورش باشد. او نهتنها از نظر فنی در مسیر درستی حرکت میکند، بلکه از لحاظ شخصیتی هم نشان داده فروتنی و تمرکز لازم برای رسیدن به بالاترین سطح را دارد.
در پایان، شاید هنوز زود باشد او را جانشین مسی بنامیم، اما یک چیز قطعی است: نیکو پاز نماد آیندهی فوتبال آرژانتین است. نسل تازهای از بازیکنان که با تلفیق تکنیک خیابانی و آموزش اروپایی، میتوانند میراث اسطورهها را ادامه دهند.
نظر شما