صدیقه چگونیان، با اشاره به تداوم حضورش در جشنواره فیلمهای کودکان و نوجوانان در گفتوگو با خبرنگار ایمنا اظهار کرد: این جشنواره هم برای کودکان است و هم درباره کودکان، زیرا فیلمهایی که ساخته میشوند برای این گروه سنی هستند و داوری آنها نیز توسط خودِ کودکان انجام میشود. بنابراین، جشنواره نهتنها به کودکان تعلق دارد، بلکه درباره جهان ذهنی و دغدغههای آنان نیز سخن میگوید.
وی در توضیح تغییرات داوری طی سالهای اخیر افزود: اوایل تمام فیلمها توسط کودکان و نوجوانان داوری میشد، اما در جشنواره سیوپنجم با همکاری بنیاد فارابی و به پیشنهاد اصفهان، تصمیم گرفتیم فیلمهای مربوط به کودکان و نوجوانان را از یکدیگر جدا کنیم؛ این تغییر روند کار را بسیار بهتر کرد، زیرا فیلمهای کودک را خود کودکان و فیلمهای نوجوان را نوجوانان داوری کردند. این شیوه باعث شد داوری دقیقتر، تخصصیتر و متناسبتر با سطح درک مخاطبان انجام شود. پارسال این روند موفقیتآمیز بود و امسال نیز همان مسیر ادامه دارد.
این داور جشنواره درباره نحوه آموزش داوران کودک و نوجوان ادامه داد: کودکان و نوجوانان پس از ثبتنام، جزوههایی درباره رشته سینما، عوامل فیلم و مفاهیم پایهای آن مطالعه و پس از شرکت در آزمون، با دید بازتر نسبت به آثار سینمایی داوری میکنند. این آموزشها به آنها کمک میکند تا هنگام تماشای فیلم، به جزئیات فنی و محتوایی توجه کنند و قضاوتی مسئولانه و دقیق داشته باشند.
چگونیان با اشاره به اینکه این تجربه میتواند در آینده شغلی و هنری کودکان تأثیرگذار باشد، مطرح کرد: در سالهای اخیر، کودکانی داشتیم که از طریق همین روند شناسایی و استعدادیابی شدند. اکنون برخی از آنان به عرصه بازیگری وارد شدهاند. حتی پارسال یکی از بازیگران فیلمها از میان داوران جشنوارههای گذشته بود. این اتفاق نشان میدهد که حضور در جشنواره میتواند آغاز مسیری تازه برای کشف و پرورش استعدادهای سینمایی در میان کودکان باشد.
وی ادامه داد: بهعنوان نمونه، یکی از داوران پارسال، کودکی به نام کورش اسماعیلی بود که امسال در یک فیلم ایفای نقش کرده است.
این داور جشنواره در بخش دیگری از گفتوگو درباره تأثیر جشنواره در ارتقای سینمای کودک و نوجوان تصریح کرد: وقتی کودکان فیلمها را تماشا میکنند، با کارگردان و تهیهکننده به گفتوگو میپردازند و گاهی نقدهای بسیار دقیق و جدی مطرح میکنند. در برخی موارد از سازندگان درباره صحنهای در فیلم سوال میکنند؛صحنههایی که ممکن است از هر نظر برای سن آنها مناسب نباشد. این پرسشها نشان میدهد، کودکان با مفاهیم سینمایی آشنا شدهاند، ذکاوت بالایی دارند و با ذهنی آگاه نسبت به کیفیت آثار واکنش نشان میدهند.
چگونیان اشاره کرد: این فرایند نشان میدهد که داوران کودک تنها تماشاگر نیستند، بلکه منتقدانی آگاه و مطالبهگرند؛ جزوههایی که در اختیارشان گذاشتهایم موجب شده تا با زبان سینما و نقشهای مختلف در تولید فیلم آشنا شوند. به همین دلیل در گفتوگو با عوامل فیلم، نقدهایشان دقیق، سنجیده و از جنس درک واقعی مخاطب کودک است.
وی در پایان خاطرنشان کرد: به چالش کشیدن عوامل فیلم توسط بچهها، نشانه رشد فرهنگی و فکری آنهاست؛ این تجربه نهتنها به رشد فردی و فرهنگی کودکان کمک میکند، بلکه به ارتقای سطح سینمای کودک و نوجوان در ایران نیز منجر میشود. وقتی کودک در جایگاه داور قرار میگیرد، نگاهش نسبت به فیلم و جامعه تغییر میکند و همین نگاه تازه میتواند آینده سینمای کودک را بسازد.
نظر شما