به گزارش خبرگزاری ایمنا، نگهداری حیوانات در محیطهای خانگی، بهویژه در جوامعی که نظارت دامپزشکی و رعایت اصول بهداشتی محدود است، میتواند زمینهساز انتقال بیماریهای مشترک بین انسان و حیوان شود و برخلاف تصور رایج، بسیاری از این بیماریها نهتنها در مناطق روستایی، بلکه در شهرها نیز قابل مشاهده است و این موضوع به ویژه زمانی که حیوانات بدون واکسیناسیون، مراقبت دارویی یا کنترل بهداشتی نگهداری میشوند، بیشتر دیده میشود.
تب مالت یکی از شناختهشدهترین بیماریهای زئونوز (مشترک انسان و دام) است که از طریق مصرف لبنیات آلوده یا تماس مستقیم با دامهای ناقل منتقل میشود و این بیماری در کودکان و افراد با سیستم ایمنی ضعیف میتواند با علائم شدیدتری از جمله تبهای طولانی، دردهای عضلانی و اختلالات عصبی، بروز کند و پیشگیری از تب مالت نیازمند کنترل زنجیره تولید لبنیات و آموزش عمومی درباره خطرات مصرف شیر نجوشیده است.
نگهداری از حیواناتی مانند بزغاله و بره در منازل، بهویژه در صورت نبود واکسیناسیون و مراقبت دامپزشکی، میتواند خطر ابتلاء به تب مالت را افزایش دهد و این خطر زمانی جدیتر میشود که کودکان بهعنوان گروه آسیبپذیر با این حیوانات تماس مستقیم داشته باشند، سیستم ایمنی در حال رشد کودکان، آنها را در برابر عوامل بیماریزا آسیبپذیرتر میکند و ممکن است منجر به فرمهای مزمن یا پیچیده بیماری شود.
گربهها نیز در صورت نبود مراقبت بهداشتی، میتوانند ناقل انگلهای خطرناک مانند توکسوپلاسما باشند؛ این انگل از طریق مدفوع گربه دفع میشود و قابلیت بقا در خاک مرطوب تا ۱۸ ماه را دارد و در صورت تماس انسان با خاک آلوده یا مصرف محصولات غذایی آلوده، خطر ابتلاء به توکسوپلاسموز افزایش مییابد که این بیماری در زنان باردار و افراد دارای ضعف ایمنی میتواند عوارض جدی ایجاد کند.

خطر انتقال بیماریها با نگهداری حیوانات در منزل / نگهداری از بره به ویژه توسط کودکان میتواند خطر بزرگ بیماری تب مالت را به همراه داشته باشد
محمدرضا ناظر، استاد و متخصص بیماریهای عفونی در گفتوگو با خبرنگار ایمنا با اشاره به نگهداری حیوانات اهلی در منزل اظهار کرد: بسیاری از بیماریهایی که در گذشته وجود داشت، به دلیل انتقال بیماریها از حیوانات اهلی به انسان بود که به دلیل کار و به عنوان یک شغل نگه داشته میشدند.
وی با بیان اینکه در رأس این بیماریها، تب مالت قرار داشت که اکنون نیز تب مالت وجود دارد و راه انتقال آن، مصرف لبنیات آلوده از حمله شیر نجوشیده و محصولات حاصل از آن است که بهداشتی نباشد، افزود: در مناطق روستایی ممکن است این بیماری از طریق تماس انسان با دام نیز انتقال پیدا کند.
استاد و متخصص بیماریهای عفونی با بیان اینکه در بعضی کشورها دیده میشود که افراد از بره و بزغالهها به عنوان حیوان خانگی نگهداری میکنند، در صورتی که واکسیناسیونی برای آنها انجام نشده است، تصریح کرد: نگهداری از بره و بزغاله در منازل به ویژه توسط کودکان میتواند خطر بزرگ بیماری تب مالت را به همراه داشته باشد.
خطر درگیر شدن کودکان با فرم شدید بیماریها / دفع روزانه ۱۰۰ میلیون انگل از طریق مدفوع گربه
ناظر با بیان اینکه سیستم ایمنی کودکان رشد واضحی ندارد و به همین دلیل آنها بیشتر در معرض ابتلاء به بیماری قرار میگیرند و ممکن است در صورت ابتلاء، با فرم شدید بیماری درگیر شوند، ادامه داد: گربه از دیگر حیواناتی است که نگهداری آن در منزل و به ویژه توسط کودکان میتواند منجر به بیماری شود.
وی با بیان اینکه در صورتی که واکسن برای گربه تزریق نشده باشد، داروهای تجویزی برای او مصرف نشود و موارد بهداشتی مد نظر قرار نگیرد، حداقل ۱۰۰ میلیون انگل توکسوپلاسما به صورت روزانه توسط گربه دفع میشود، گفت: این انگل میتواند به مدت ۱۸ ماه در خاک مرطوب باقی بماند.
استاد و متخصص بیماریهای عفونی با بیان اینکه انگل توکسوپلاسما، انگلی بسیار موزی است و درست است که از طریق مدفوع گربه دفع میشود، اما پس از آن میتواند در تمام محصولات غذایی منتشر شود، اضافه کرد: باید توجه داشت که غذا دادن زیاد به گربهها در یک منطقه یا یک پارک، میتواند منجر به افزایش خطر دفع انگل توکسوپلاسما و ایجاد بیماری شود.

رفتارهای سادهای مانند غذا دادن به گربههای خیابانی یا نگهداری گربه بدون واکسن و دارو، ممکن است به ظاهر محبتآمیز باشد، اما در سطح بهداشت عمومی، پیامدهای خطرناکی دارد و افزایش تراکم گربهها در یک منطقه میتواند منجر به انتشار گسترده انگل توکسوپلاسما شود و سلامت جمعی را تهدید کند که این مسئله نیازمند آگاهی و مشارکت عمومی است.
پیشگیری از بیماریهای مشترک انسان و حیوان، نیازمند آموزش، نظارت دامپزشکی، واکسیناسیون منظم و رعایت اصول بهداشتی در تعامل با حیوانات است و افرادی که حیوانات اهلی نگهداری میکنند باید از خطرات بالقوه آگاه باشند و اقدامات پیشگیرانه را جدی بگیرند تا سلامت خود و فرزندانشان را حفظ کنند.
نگهداری حیوانات در محیطهای خانگی باید با مسئولیتپذیری، آگاهی و رعایت اصول علمی همراه باشد و شناخت بیماریهای قابل انتقال، پایش سلامت حیوانات و محدود کردن تماسهای پرخطر، از جمله اقداماتی است که باید مد نظر قرار گیرد تا نه تنها سلامت و ایمنی خانواده حفظ شود، بلکه سلامت و ایمنی جامعه نیز تضمین شود.




نظر شما