به گزارش خبرگزاری ایمنا، شکست غیرمنتظره تیم ملی والیبال ایران مقابل مصر در نخستین دیدار مسابقات قهرمانی جهان، زنگ خطری جدی برای ادامه مسیر به صدا درآورد. دیداری که فراتر از یک نتیجه، تلنگری بود برای بازبینی عملکرد، تمرکز و انگیزه تیمی که میلیونها نفر چشمانتظار درخشش دوبارهاش هستند.
اکنون تیم ملی در آستانه تقابلی سرنوشتساز با تونس قرار گرفته است؛ مسابقهای که تنها یک بازی نیست، بلکه آزمونی برای بازسازی روحیه، بازگشت اعتماد به نفس، و احیای جایگاه ایران در صحنه جهانی است. این دیدار میتواند نقطه عطفی باشد برای بازگشت به مسیر درست و زنده نگهداشتن شانس صعود به مرحله بعد، بهویژه در رقابتی که تنها تیمهای با تمرکز، تعهد و ذهنیت قهرمانی باقی خواهند ماند.
رقابتهای جهانی، با فشار روانی و سطح کیفی متفاوت از لیگ ملتها برگزار میشود؛ بنابراین بازیکنان تیم ملی باید با ذهنی شفافتر، انگیزهای دوچندان و تعهدی فراتر از همیشه وارد میدان شوند. هیچ فرصتی برای لغزش باقی نمانده؛ ایران باید برخیزد، باور کند، و بجنگد.
محمد شعبان خمسه کارشناس والیبال کشورمان، درباره حضور تیم ملی والیبال کشورمان در مسابقات جهانی والیبال ۲۰۲۵ میگوید: بازی مقابل مصر و نتیجهای که رقم خورد، واقعاً شوکآور بود. همه امیدوار بودیم که در هر سه دیدار پیروز شویم و بهعنوان صدرنشین از گروهمان صعود کنیم. شکست در بازی نخست، ضربه بزرگی برای همه بود. حالا تنها امید ما صعود بهعنوان تیم دوم است و برای تحقق این هدف، باید حتماً در دو دیدار باقیمانده پیروز شویم. تونس و فیلیپین نسبت به مصر حریفان سادهتری هستند و ما محکوم به پیروزی در این دو بازی هستیم.
وی میافزاید: در جامعه والیبال، همه معتقد بودند که تیم ملی در لیگ ملتها عملکرد خوبی داشته و نمایش قابل قبولی ارائه داده است، واقعاً هم همینطور بود. همه در تلاش بودند تا با حمایت و انرژی مثبت، تیم را در مسیر موفقیت در مسابقات جهانی همراهی کنند. اما واقعیت این است که مسابقات جهانی داستانی متفاوت از لیگ ملتها دارد و این تفاوت هنوز در ذهن بازیکنان جا نیفتاده است.
این کارشناس والیبال تاکید میکند: در لیگ ملتها، فرصت جوانگرایی و میدان دادن به بازیکنان تازهکار وجود دارد و در هفتههای ابتدایی، بازیکنان باتجربه کمتر به میدان میروند؛ همین موضوع باعث میشود برد و باختها سادهتر رقم بخورد. اما در آوردگاه جهانی، همه تیمها با تمام توان برای کسب بهترین نتیجه وارد میدان میشوند. به نظر من، بازیکنان مسابقات جهانی را ساده گرفتند و مقابل مصر، تیم در یک گرداب افتاد و نتوانست خودش را نجات دهد. تنها ست دوم را به لطف سرویسهای بهتر بردیم، وگرنه در تمام طول بازی، مصر تیم برتر میدان بود و ما صرفاً در حال تعقیب بودیم.
شعبان خمسه بیان میکند: در بازی نخست، افسوس خوردم که چرا پیاتزا با وجود انجام تعویضهای متعدد در همه پستها، از علی رمضانی استفاده نکرد. شاید اگر رمضانی وارد میدان میشد، ریتم تیم تغییر میکرد و شرایط بهتر میشد. در همه پستها تغییر داشتیم، اما متأسفانه در پست پاسور، رمضانی شانسی برای بازی پیدا نکرد. سبک بازی رمضانی و بهنژاد با یکدیگر متفاوت است. وقتی با یک سیستم تقسیم پاس نتیجه نمیگیریم و پاسوری با سبک متفاوت در اختیار داریم، بهتر است تغییر ایجاد شود. داشتن دو پاسور با سبکهای مختلف، یک مزیت بزرگ برای هر تیم است. من واقعاً افسوس خوردم که این فرصت به تیم و رمضانی داده نشد.
وی ادامه میدهد: تعویضهایی که انجام شد، تا حد زیادی مؤثر بودند. بازیکنانی که وارد زمین شدند، تمام تلاش خود را کردند و عملکرد قابل قبولی داشتند. همه در تلاش بودند تا خودی نشان دهند و امتیاز کسب کنند. البته کفه ترازو به سمت برد مصر سنگینی میکرد. امیدوارم بازی مقابل تونس، یک پیروزی روحیهبخش باشد و ما را به مسیر موفقیت بازگرداند. برای ادامه مسابقات و صعود بهعنوان تیم دوم، محکوم به پیروزی برابر تونس هستیم.
این کارشناس والیبال درباره تأثیر حضور پیاتزا در تیم ملی عنوان میکند: پیاتزا با وجود مدت زمان کوتاهی که کنار تیم بوده، تأثیرگذاری بالایی داشته است. تیم متحدتر شده، انگیزه و میل به پیروزی در بازیکنان افزایش یافته و همبستگی بیشتری در میان اعضای تیم دیده میشود. بازیکنانی که روی نیمکت هستند، با اشتیاق وارد زمین میشوند، کمک میکنند و دوباره برمیگردند. اینها همه نکات مثبتی است که با حضور پیاتزا حاصل شده. او توانسته ارتباط شخصی خوبی با بازیکنان برقرار کند و جایگاه ویژهای در دل آنها پیدا کند. بازیکنان، علاوه بر اینکه خود را سرباز ایران میدانند و برای سربلندی کشور تلاش میکنند، برای پیاتزا نیز میجنگند.
شعبان خمسه میگوید: مسابقات جهانی قواعدی متفاوت از لیگ ملتها دارد. آوردگاه جهانی جایی است که تیمها با تمام توان وارد میدان میشوند. لیگ ملتها برای تیم ملی حکم بازیهای تدارکاتی را داشت؛ فرصتی برای شناخت بهتر میان مربی و بازیکنان، هماهنگی بیشتر و اجرای نقشههای ذهنی مربی. این روند در لیگ ملتها به خوبی طی شد، اما مسابقات جهانی شرایطی کاملاً متفاوت دارد. همه تیمها در تمام بازیها برای پیروزی میآیند و رقابتها بسیار سختتر و حیاتیتر است. بازیکنان باید از نظر ذهنی آمادگی بالاتری داشته باشند و بدانند که مسیر پیشرو دشوارتر است و باید با قدرت مضاعف پشت تور بایستند.
این کارشناس والیبال تصریح میکند: برخی بازیکنان مانند عیسی ناصری، اگر هدایت تیم ملی بر عهده یک مربی ایرانی بود، احتمال دعوتشان به تیم ملی بسیار پایین بود، چه برسد به حضور در ترکیب اصلی. اما پیاتزا با نگاهی بیطرف وارد شد و این بزرگترین و مهمترین اتفاقی بود که رخ داد. او بدون وابستگی به باشگاهها، همه بازیکنان را با نگاهی برابر دید و انتخاب کرد. بازیکنانی که شاید در شرایط دیگر هرگز شانس حضور در تیم ملی را نداشتند، توانستند در اردوها شرکت کنند و در جریان تمرینات، آنهایی که آمادگی بالاتری داشتند انتخاب شدند. یا حضور پیاتزا تیم ملی تغییرات زیادی کرد، جوانتر شد، ترکیب متفاوتی پیدا کرد و بازیکنان توانستند خودشان را پیدا کنند و تیم خیلی سریع به شکل یکپارچه و متحد درآمد.
به گزارش ایمنا، حالا ایران در دیدار سرنوشتساز برابر تونس قرار دارد؛ مسابقهای حیاتی که برد در آن نهتنها روحیه از دست رفته را بازمیگرداند، بلکه شرط لازم برای ادامه حضور و بقای ایران در جدول رقابتها محسوب میشود. با توجه به سختی رقابتها و تفاوت فضای مسابقات جهانی با لیگ ملتها، بازیکنان باید با تمرکز و آمادگی ذهنی کامل وارد زمین شوند تا شانس صعود به مرحله بعد را حفظ کنند و از حذف زودهنگام جلوگیری شود.
نظر شما