سریال از یاد رفته؛ ملودرامی رازآلود یا تکراری؟ نقد و بررسی سریال جدید برزو نیک‌نژاد

سریال «از یاد رفته» به کارگردانی برزو نیک‌نژاد که اولین قسمت آن در ۲۳ تیر ۱۴۰۴ منتشر شد، وعده روایت درامی روان‌شناختی را داشت؛ با این حال منتقدان آن را ترکیبی کلیشه‌ای از سریال‌های معروفی چون «ستایش» و «زخم کاری» می‌دانند و نقدهایی بر ضعف روایت، شخصیت‌پردازی سطحی و تدوین ناموزون آن وارد کرده‌اند .

به گزارش خبرگزاری ایمنا، از یاد رفته تلاش کرده است با فضایی رازآلود و فلاش‌بک‌هایی تأمل‌برانگیز، سریالی معمایی و عمیق بسازد، اما نقدها به کلیشه‌ای بودن داستان، شخصیت‌پردازی ضعیف، و تدوین ناهماهنگ اشاره می‌کنند. البته برای قضاوت نهایی، می‌طلبد چند قسمت بیشتر پخش شود.

اگر طرفدار درام‌های روانشناختی هستید، ارزش تماشا را دارد؛ اما اگر به دنبال روایت‌های اصیل و ساختار محکم هستید، نقدها هشدار می‌دهند که اثر نهایی ممکن است فراتر از تبلیغات اولیه نباشد.

خلاصه داستان و ویژگی‌ها سریال از یاد رفته

سریال از یاد رفته روایتگر مردی است که برای فراموش کردن خاطرات تلخ گذشته، از همه فاصله می‌گیرد، اما این فرار او را وارد بحران‌های احساسی و رازآلود می‌سازد. نوع روایت غیرخطی و نشان دادن لایه‌های شخصیت‌ها در فلاش‌بک‌های احساسی از ویژگی‌های قابل اشاره است.

کارگردان از یاد رفته و سابقه هنری برزو نیک‌نژاد

برزو نیک نژاد سابقه‌ای در کمدی و درام دارد؛ از ساخت سریال‌های طنز تلویزیونی مثل «دردسرهای عظیم»، فیلم‌های محبوبی همچون «لونه زنبور» و «دوزیست»، تا حضور موفق در شبکه نمایش خانگی با «ساخت ایران»، «مرداب» (۱۴۰۲) و اکنون «از یاد رفته».

بازیگران اصلی سریال از یاد رفته

در این اثر بازیگران برجسته‌ای همچون فرهاد اصلانی، حسین محجوب، پردیس احمدیه، رؤیا جاویدنیا، سینا مهراد و حمیدرضا آذرنگ ایفای نقش می‌کنند.

نکات مثبت سریال از یاد رفته

بخش‌هایی از نقدها به تلاش برای خلق فضایی رازآلود با استفاده از سکوت‌ها و نگاه‌های معنادار اشاره دارد؛ ساختاری آشنا با تلاش فراوان برای جذب مخاطب عام، با فضایی مشابه ملودرام‌های محبوب.

نقدهای منفی سریال از یاد رفته:

  • روایت تکراری و کلیشه‌ای: منتقدان آن را ترکیبی شکست‌خورده شبیه به آثار «ستایش» و «زخم کاری» دانسته‌اند.
  • شخصیت‌پردازی ضعیف: شخصیت‌ها تک‌بعدی‌اند؛ به‌طور مثال پریسا و شهاب دچار عشق بدون عمل می‌شوند.
  • روایت کند و تدوین ناهمگون: روایت قطره‌چکانی مخاطب را از داستان جدا می‌کند؛ برش‌ها و انتقالات بی‌منطق و تدوین عجولانه، تجربه نهایی را تضعیف کرده‌اند.
  • نگاه ساده‌انگارانه به جامعه: همه ثروتمندان فاسدند و فقرا نماد خوبی؛ این دوقطبی نگاهی غیرواقعی و تصنعی به جهان داستان داده است.
  • اثر متوسط و فراموش‌شدنی: برخی منتقدان آن را اثری بدون خلاقیت و متوسط می‌دانند که نتوانسته است انتظارات را برآورده کند.

کد خبر 898735

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.