به گزارش خبرگزاری ایمنا، رضا سوخته سرایی کشتی گیر نامدار سنگین وزن ایران و دارنده دو مدال نقره جهان و سه طلا و یک نقره بازیهای آسیایی پس از تحمل یک دوره طولانی بیماری، شب گذشته (یکشنبه ۲ شهریور ۱۴۰۴) دار فانی را وداع گفت.
زندگینامه رضا سوخته سرایی
سوخته سرایی که متولد ۱۱ بهمن ۱۳۲۸ در دارکلاته رامیان در استان گلستان بود، از معدود کشتی گیران تاریخ ایران بود که در هر دو رشته آزاد و فرنگی صاحب مدال شد.
سوخته سرایی در مسابقات جهانی ۱۹۷۸ مکزیکوسیتی و ۱۹۸۱ اسکوپیه به مدال نقره سنگین وزن جهان رسید.
او که رقیب و البته رفیق صمیمی مرحوم علیرضا سلیمانی بود، در سه دوره بازیهای آسیایی ۱۹۸۲, ۱۹۸۶ و ۱۹۹۰ پرچمدار کاروان ایران بود که در هر سه دوره به مدال طلا رسید.
در بازیهای آسیایی ۱۹۸۶ سوخته سرایی تصمیم گرفت در سنگین وزن کشتی فرنگی مسابقه دهد تا علیرضا سلیمانی در کشتی آزاد ملی پوش شود که هر دو نیز به مدال طلا رسیدند.

سوختهسرایی یکی از بهترین کشتیگیران دستهٔ فوق سنگین تاریخ کشتی ایران بهشمار میرود، با اینکه رشتهٔ تخصصی او کشتی آزاد بود اما در کشتی فرنگی نیز سابقهٔ قهرمانی بازیهای آسیایی را دارد. اوج دوران ورزش قهرمانی او در دههٔ ۱۳۶۰ بود که ایران کمتر در رقابتهای بینالمللی حاضر میشد و سوختهسرایی به همین دلیل رقابتهای قهرمانی جهان متعدد (۱۹۷۹، ۱۹۸۳، ۱۹۸۶ و ۱۹۸۷)، و دو المپیک ۱۹۸۰ مسکو و ۱۹۸۴ لسآنجلس را از دست داد.
دوران ورزشی و افتخارات
سوخته سرایی همچنین مدال نقره بازیهای آسیایی ۱۹۷۴ تهران را هم در کارنامه دارد و با سه طلا و یک نقره، یکی از پرافتخارترین ورزشکاران تاریخ ورزش ایران در بازیهای آسیایی به حساب میآید.
اوج دوران ورزش قهرمانی او در دههٔ ۱۳۶۰ بود که ایران به دلیل جنگ تحمیلی کمتر در رقابتهای بینالمللی حاضر میشد و سوختهسرایی به همین دلیل رقابتهای قهرمانی جهان متعدد (۱۹۷۹، ۱۹۸۳، ۱۹۸۶ و ۱۹۸۷) و دو المپیک ۱۹۸۰ مسکو و ۱۹۸۴ لسآنجلس را از دست داد.
سوختهسرایی همچنین در کشتی پهلوانی تبحر داشت و یک دوره به عنوان پهلوان پایتخت انتخاب شد.
این کشتیگیر در چندین دوره از مسابقات جام دانکولوف به عنوان قهرمانی رسید و از وی به عنوان یکی از رکوردداران این مسابقات نام میبرند. این مسابقات از معتبرترین مسابقات کشتی است که بهترین کشتیگیران جهان در آن شرکت میکنند و سوختهسرایی بیشتر قهرمانان سنگینوزن جهان را در آن شکست داد. بسیاری از کارشناسان کشتی آن زمان سوختهسرایی را لایق سکوهای اول المپیک و جهان میدانستند و اعتقاد داشتند اگر مسائل سیاسی که مانع شرکت وی در رقابتهای جهانی و المپیک شدند وجود نمیداشت، وی به نشانهای بیشتری در رقابتهای مختلف دست پیدا میکرد. الکساندر مدوید در مورد سوختهسرایی گفتهاست: «حریفی برای او نمیشناسم.»

علت فوت
سوختهسرایی پس از تحمل یک دوره طولانی بیماری، شب گذشته (یکشنبه ۲ شهریور ۱۴۰۴) دار فانی را وداع گفت.



نظر شما