کمبود آب در مناطق زلزله‌زده ترکیه و پیامدهای انسانی

زلزله‌های ویرانگر ترکیه در سال‌های اخیر بحران کمبود آب را تشدید کرده‌اند. تخریب زیرساخت‌ها، تغییرات اقلیمی و بازسازی کند، دسترسی میلیون‌ها نفر به آب سالم را با چالش جدی روبه‌رو کرده است و نیاز به اقدامات فوری برای تأمین آب پایدار و بهداشتی در مناطق زلزله‌زده احساس می‌شود.

به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، ترکیه در سال جاری همچنان با بحران شدید کمبود آب روبه‌روست که پس از زلزله‌های ویرانگر سال ۲۰۲۳ و ۲۰۲۵ تشدید شده است. این بحران، نتیجه ترکیبی از بلایای طبیعی، تغییرات اقلیمی و مشکلات مستمر در مدیریت منابع آب است که سلامت و زندگی میلیون‌ها نفر را به خطر انداخته است.

زلزله‌های اولیه در تاریخ ششم فوریه ۲۰۲۳ که ۱۱ استان جنوب شرقی ترکیه را تحت‌تأثیر قرار داد، موجب تلفات جانی بسیار و تخریب گسترده زیرساخت‌ها از جمله شبکه‌های آبرسانی و فاضلاب در این کشور شد. بیش از ۵۳ هزار نفر جان خود را از دست دادند، بیش از ۳۱۳ هزار ساختمان ویران شد و میلیون‌ها نفر بی‌خانمان شدند.

زیرساخت‌های تأمین آب در منطقه به‌شدت آسیب دید و شرایط را برای زندگی در شهرها و روستاها دشوارتر کرد. بسیاری از مردم هنوز در پناهگاه‌های موقت همچون چادرها و کانکس‌ها زندگی می‌کنند که دسترسی به آب سالم و قابل شرب از معضلات بسیار مهم برای آن‌ها به‌شمار می‌رود. کمبود آب در این مناطق موجب ایجاد صف‌های طولانی برای دریافت سهمیه روزانه آب شده و خطر ابتلاء به بیماری‌های قابل انتقال از طریق آب به‌دلیل آلودگی بالا را افزایش داده است.

کمبود آب در مناطق زلزله‌زده ترکیه و پیامدهای انسانی

علاوه‌بر این، ترکیه با کمبود آب رو به رشد به‌دلیل عوامل محیطی نیز روبه‌روست. طبق گزارش سازمان ملل متحد در سال جاری، ۸۸ درصد از مساحت ترکیه در معرض خطر بالای بیابان‌زایی قرار دارد که این کشور را در مسیر کمبود شدید آب تا سال ۲۰۳۰ قرار می‌دهد. این روند ناشی از تغییرات اقلیمی و بهره‌برداری غیرپایدار از منابع خاک و آب است. منطقه جنوب شرقی آناتولی که بیشترین آسیب زلزله را دیده است، به‌طور ویژه نسبت‌به خشکسالی حساس است و تغییرات سریع اقلیمی و کاهش رطوبت خاک، شرایط خشکسالی را در آن تشدید کرده است. منابع آب زیرزمینی با سرعت زیادی در حال کاهش است که این امر با استفاده بیش‌ازحد در بخش کشاورزی تشدید و منجر به ایجاد فروچاله‌ها و بحران‌های اضطراری آب شده است.

تلاش‌های بازسازی پس از زلزله ادامه دارد، اما به‌دلیل کمبود شدید مسکن و مشکلات فنی در بازسازی زیرساخت‌ها، روند کندی دارد. دو سال پس از زلزله اولیه، کمتر از یک‌سوم منازل تخریب‌شده بازسازی شده‌اند. بسیاری از آوارگان هنوز در شهرک‌های کانکسی زندگی می‌کنند که خدمات اولیه همچون آب و برق در آن‌ها محدود یا با کسری روبه‌روست. دولت به‌تازگی با وجود شرایط سخت، دریافت قبوض آب را در مناطق زلزله‌زده از سر گرفته است که این امر فشار بیشتری به این مردم وارد می‌کند.

نهادهای مالی بین‌المللی همچون بانک اروپایی بازسازی و توسعه (EBRD) وارد عمل شده‌اند و پروژه‌های زیرساختی آب را با سرمایه‌گذاری قابل‌توجه حمایت می‌کنند. در سال ۲۰۲۵، بانک اروپایی بازسازی و توسعه مبلغ ۱۹۵ میلیون یورو به ساخت شبکه‌های فاضلاب و آب سطحی در شهرهای آسیب‌دیده‌ای همچون آدیامان و هاتای اختصاص داده است که برای بازیابی خدمات بهداشتی و دسترسی ایمن به آب حیاتی است. همچنین بانک جهانی بیش از چهار میلیارد دلار برای بازسازی زیرساخت‌ها از جمله سیستم‌های توزیع آب به این منطقه تأمین مالی کرده است.

کمبود آب در مناطق زلزله‌زده ترکیه و پیامدهای انسانی

فعالیت لرزه‌ای جدید به بزرگی ۶.۱ درجه در استان بالیکسیر در شمال غرب ترکیه در آگوست ۲۰۲۵، نگرانی‌ها را درباره ریسک‌های ساختاری و احتمال اختلال در خدماتی همچون آبرسانی افزایش داده است. هرچند این زلزله به اندازه زلزله ۲۰۲۳ خسارات نداشت، اما تکرار این حوادث بر زیرساخت‌های آسیب‌دیده فشار مضاعف وارد و لزوم اقدام فوری برای تضمین امنیت آب را برجسته می‌کند.

بحران کمبود آب در مناطق زلزله‌زده ترکیه بحرانی چندوجهی است که شامل تخریب زیرساخت‌های حیاتی، بی‌خانمانی مستمر، کاهش منابع آب ناشی از تغییرات اقلیمی و روند کند بازسازی می‌شود. این وضعیت ضرورت استفاده از رویکردهای شتاب‌دهنده و یکپارچه در بازسازی سیستم‌های مقاوم آب، اجرای مدیریت پایدار منابع زمین و آب و ارائه کمک‌های انسان دوستانه به جوامع آسیب‌دیده را برجسته می‌کند.

این بحران در حال تحول، نیازمند توجه مستمر ملی و بین‌المللی است تا اطمینان حاصل شود که جمعیت‌های آسیب‌دیده به منابع آب پایدار، ایمن و قابل اطمینان دسترسی داشته باشند که برای سلامت عمومی، بهداشت و بازسازی بلندمدت و ثبات منطقه حیاتی است.

کد خبر 894197

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.