۱۸ مرداد ۱۴۰۴ - ۰۷:۵۴
روایتگران تا آخرین نفس

آن‌ها فقط خبر نمی‌نوشتند، جان می‌دادند تا حقیقت زنده بماند؛ از جبهه‌های دفاع مقدس تا کوچه‌های غزه و خیابان‌های بوسنی، خبرنگاران شهید با قلم و لنز خود در خط مقدم ایستادند و روایت کردند، حتی اگر آخرین سطرشان با خون نوشته شود.

به گزارش خبرگزاری ایمنا، خبرنگار دروازه‌بان حقیقت است و خبرنگاران با دیده‌ای کنجکاو و قلمی منصف تلاش می‌کنند تا آنچه را در حقیقت رخ می‌دهد به مردم نشان بدهند؛ در طول تمام سال شاید فقط امروز باشد که کسی از خبرنگارها بنویسد و همیشه این خبرنگارها هستند که از دیگران روایت می‌کنند؛ از آنچه اتفاق می‌افتد و از تحلیل آنچه پیش‌تر رخ داده است؛ خبرنگاران با تعهدی قلبی و حرفه‌ای در هر مرحله و مقامی که باشند به خیر و مصلحت جامعه ایمان کامل دارند و تلاش می‌کنند تا حقیقت را در نزدیک ترین زمان ممکن و از قریب ترین زاویه به مضمون روایت کنند.

"شهادت" یکی از نزدیک ترین واژه‌ها به "خط مقدم" است؛ به جایی که ابتدای تمام ماجراها است و البته ابتدای عاشقی، خبرنگارهای شهید در خط مقدم روایت‌های دست اول از ایثارها و مقاومت‌ها هستند، در خط مقدم رساندن صدای حق در میان انبوه خاموشی‌ها و در خط مقدم شکستن وصف‌های دروغین دشمن از میدان؛ در مسیر جهاد روایتگری و در مقام تبیین حقیقت‌ها؛ خبرنگار نماینده حاضر مردم در صحنه است، از مردم می‌گوید و با مردم گفتگو می‌کند و سوال مردم را می پرسد و همین نقطه‌ای است که او را به خدا نزدیک می‌کند؛ از آنجا که مردم خانواده خداوند هستند و محبوب ترین آنها نزد خدا کسی است که بیشترین خدمت را به مردم بکند؛ در این گزارش به گوشه‌ای از زندگینامه شهدای خبرنگار از زمان دفاع مقدس تا جنگ دوازده روزه رژیم صهیونیستی علیه ایران پرداخته شده است.

از خبرنگاری تا طراحی عملیات

شهید حسن باقری خبرنگار جوانی بود که نابغه جنگ لقب گرفت؛ غلامحسین افشردی معروف به حسن باقری در سال ۱۳۵۸ با ورود به روزنامه جمهوری اسلامی در سرویس فرهنگی و سیاسی فعالیت خود را آغاز کرد به عنوان خبرنگار سفر ۱۵ روزه‌ای به لبنان و اردن انجام داد و گزارش تحلیلی جامعی از اوضاع نابسامان مسلمانان در آن منطقه تهیه کرد، با شروع جنگ همراه با عده‌ای از اعضای سپاه پاسداران راهی جنوب کشور شد؛ در این دوره با استفاده از تجربیاتی که در زمان خبرنگاری خود در ایران و لبنان به دست آورده بود، به جمع‌آوری اطلاعات، نقشه‌ها و کالک‌های عملیاتی و ضبط صدا در جبهه‌های ایران پرداخت و این اسناد را به گزارش‌های سازمان‌یافته تبدیل کرد و به مؤسس شاخه اطلاعات سپاه پاسداران انقلاب اسلامی تبدیل شد؛ این نابغه جنگ در روز ۹ بهمن‌ماه سال ۱۳۶۱ وقتی در منطقه فکه مشغول شناسایی منطقه و آماده‌سازی عملیات والفجر مقدماتی بود، در سنگر دیده‌بان، مورد اصابت گلوله خمپاره قرار گرفت و همراه با توکل قلاوند، معاون اطلاعات قرارگاه نجف و مجید بقایی شهید شد.

دفترچه‌ای که عاقبت به خیر شد

شهید علی‌اکبر طحانی، بعد از شهادتش وسایل خبرنگاری‌اش پیدا نشد؛ او در روزنامه کیهان به عنوان خبرنگار افتخاری کار می‌کرد و همیشه یک کیف کوچک دنبالش بود که درون آن یک عدد دوربین ۱۳۵ میلیمتری قرار داشت که البته روی آن برچسب مؤسسه کیهان خورده بود؛ هر کجا می‌رفت آخر روز می‌نشست و خاطراتش را ثبت می‌کرد. مانند دیگر خبرنگارها خرچنگ قورباغه می‌نوشت که حتی بعد از نوشتن، خط خودش را به سختی می‌توانست بخواند؛ او در ۱۱ فروردین‌ماه سال ۱۳۶۷ در شاخ شمیران به شهادت رسید. بعد از شهادت علی‌اکبر، نه دوربین پیدا شد و نه دفترچه‌های ۴۰ برگ که گزارش‌ها و خاطراتش را نوشته بود.

شیوه جنگ، اینجا متفاوت است

سیدمحمدحسین نواب، شهید خبرنگار، طلبه و فعال فرهنگی؛ بیست و سوم شهریور ۱۳۴۵ در شهرستان شهرضا در استان اصفهان به دنیا آمد، او تحصیلات خود را در زمینه‌های فلسفه، قرآن و علوم و معارف اسلامی زیر نظر حضرت آیت الله جوادی آملی ادامه داد، این در حالی است که این شهید بزرگوار به زبان‌های عربی و انگلیسی تسلط کامل داشت و به زبان بوسنیایی نیز در حد گفت وگو و تفاهم کامل مسلط بود و به عنوان خبرنگار روزنامه کیهان فعالیت می‌کرد؛ او که پس از پذیرش قطعنامه بی صبرانه در انتظار جبهه‌ای دیگر به سر می‌برد، از این رو همزمان با آغاز هجوم وحشیانه جنایتکاران به سرزمین اسلامی بوسنی و هرزگوین، عاشقانه راهی آن دیار شد.

این شهید شیوه نوین جنگ در بوسنی را درک کرد و در کنار فعالیت‌های خبری حتی اسلحه به دست می‌گرفت و می‌جنگید و در آنجا کار فرهنگی می‌کرد و حتی حتی بوسنی بنیاد شهید را راه‌اندازی کرد؛ محمد حسین نواب در مهربانی و توجّه به دیگران، عنایت خاصّی داشت، از مردم دستگیری می‌کرد و این دستگیری کردن تنها به موارد مالی معطوف نبود؛ گاهی فردی از نظر مالی در اوج است ولی از نظر روانی آسیب دیده است، در فامیل می‌گشت و احیاناً برخی از خانم‌هایی که مَحرم بودند و مثلاً سالی بود یا چندسالی بود که زیارت حضرت امام رضا نرفته بودند، خودش شخصاً رانندگی اینها را بر عهده می‌گرفت و به مشهد می‌برد؛ محمدحسین تا پایان حیات مظلومانه اما پربرکت خویش به طور مستمر و فعال در آن دیار حضور داشت به گونه‌ای که سرانجام در غروبی خونین و غریب در شهر موستار بوسنی ربوده شد و پس از ۱۵ روز تحمل شکنجه‌های فراوان و در سال ۱۳۷۳ با ضرب شش گلوله ندای حق را لبیک گفته و به درجه رفیع شهادت نائل گشت.

پخش زنده شهادت از کانال مقاومت

به گزارش رسانه‌های فلسطین، «شذی صباغ» خبرنگار و دانشجوی رشته خبرنگاری دانشگاه آزاد قدس شنبه شب در حین پوشش حوادث و درگیری‌های اردوگاه جنین واقع در کرانه باختری در جریان حوادث اردوگاه جنین به شهادت رسید، خانواده این خبرنگار شهید که خواهر شهید معتصم الصباغ بود گفتند: شذی در حالی که در حال خروج از خانه خود بود توسط نیروهای امنیتی تشکیلات خودگردان فلسطین در جنین مورد حمله قرار گرفت و بر اثر اصابت گلوله به سرش به شهادت رسید.

فرشته‌ای که به بهشت بازگشت

شهیده فرشته باقری، به گفته همکارانش خبرنگاری پویا و پرتلاش بود؛ درحالی‌که اغلب خبرنگاران به‌دلیل سختی‌های کار، از انجام گزارش‌های فوری و میدانی اجتناب می‌کردند، او همیشه داوطلب اینگونه مأموریت‌ها بود، بدون هیچ شکایتی؛ به‌ویژه اصرار داشت در پوشش خبری تشییع پیکر شهدا حضور داشته باشد، یک‌بار در معراج‌الشهدا به یکی از همکارانش گفته بود: «کاش روزی مثل عمویم شهید شوم.» در آن لحظه تعجب کردم و گفتم: «در این شرایط صلح، چه شهادتی؟» همانجا جواب داد: «تمام کتاب‌ها و دستنوشته‌های عمویم را خوانده‌ام. خاطرات شهدای دیگر را هم مطالعه کرده‌ام و لحظه به لحظه به شهادت فکر می‌کنم.»

او در زمان زمان اعلام شهادت سیدحسن نصرالله از همه ما بیشتر متأثر شده بود. حتی اجازه نمی‌داد خبر را منتشر کنیم و می‌گفت صبر کنید، شاید تکذیب شود! نمی‌خواست باور کند و آرزو می‌کرد به غزه برود تا به مردم مظلوم فلسطین و لبنان کمک کند؛ گاهی با همکارانمان به شوخی می‌گفتیم: «این دختر واقعاً عجیب است! چطور ممکن است دختر یک سرلشکر باشد و اینگونه بی‌ادعا، ساده و بی‌آلایش، در یکی از سخت‌ترین مشاغل، یعنی خبرنگاری میدانی، فعالیت کند؟» وقتی به شوخی می‌گفتیم: «تو روزی مدیرعامل خبرگزاری می‌شوی!» با قاطعیت پاسخ می‌داد: «هرگز!»

شاید اگر خبرنگاران شهید آن‌سوی مرزهای این دنیا گرد هم می‌آمدند و خبرگزاری و روزنامه و پایگاه خبری می‌گذاشتند و اسمش را می‌گذاشتند "شهید آنلاین" یا مثلاً "شهیدان امروز" یا "پیامِ شهیدان" خبرها طور دیگری به دست ما می‌رسید؛ خارج از برخی حواشی و به دور از برخی کاستی‌ها و اضافه‌ها، شاید پیام شهیدان برای امروز ما این باشد: که تمام شما آدم‌ها خبرنگارید، همه مسئول رساندن پیام جبهه حق و صدای مظلومان به مردم هستید و همه موظف اید وظایف محول در جامعه اسلامی را تا رسیدن به نتیجه پیگیری کنید و تلاش کنید یک روز (که زیاد هم نباید دور باشد) در تمام سایت‌های جهان به طور مشترک یک خبر قرار داده شود: "منجی موعود، مهدی زهرا (عج) آمد.

کد خبر 892921

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.