آینده و جامعه دیجیتالی

به گزارش خبرگزاری ایمنا، جامعه شامل گروهی به هم پیوسته از اقشار و خانوارهای مختلف است که در کنار یکدیگر و در بسترهای مختلف روستایی، عشایری، شهری زندگی می‌کنند و روزگار می‌گذارند، این اقشار و گروه‌های مختلف و متکثر، هر کدام در طول شبانه روز نیاز به خدمات و امکانات مختلفی دارند که هر کدام از این موارد بر بستر یک زیرساخت تعریف می‌شوند.

زیرساخت عبارت است از امکانات، سامانه‌ها و بناهایی که به یک شهر یا کشور خدمت‌رسانی می‌کنند؛ مانند راه‌ها، مدارس و زیرساخت‌های آموزشی و پرورشی، این واژه در زمینه‌های متفاوت معانی گوناگونی می‌دهد و ممکن است اشاره به زیرساخت نرم یا سخت باشد. اما واژه زیرساخت بیشتر امتداد اشاره به زیرساخت شهری مانند جاده‌ها، پل‌ها، شبکه آب و فاضلاب، خدمات عمرانی و مشابه آن دارد.

این سازه‌های گوناگون به‌طورمعمول زیرساخت عمومی نامیده می‌شوند، اگرچه ممکن است به عنوان بخش خصوصی یا تشکیلات اقتصادی دولتی گسترش یافته و اداره شوند، ممکن است در دیگر موارد کاربردی، زیرساخت در جهت اشاره به فناوری اطلاعات، کانال‌های غیررسمی و رسمی ارتباطات، ابزارهای گسترش نرم‌افزاری، شبکه‌های سیاسی و اجتماعی، یا اعتقادات مشترکی که اعضای گروه‌های خاص حفظ کرده‌اند؛ به کار رود.

با این وجود به‌طور کلی می‌توان گفت که زیرساخت تشکیلات ساختاری را فراهم آورده و سامانه یا سازمان خادم را حمایت می‌کند، خواه این سامانه یک شهر، یک ملت، یا یک اجتماع بزرگ مردمی باشد، زیرساخت‌های عمومی از دیرباز وجود داشته‌اند اما گسترش سریع و همه‌جانبه آن‌ها پس از جنگ‌های جهانی و مسائل مدیریتی به وجود آمده باعث شد اهمیت بیشتری پیدا کنند.

سطح رشد اقتصاد دیجیتال، امروزه جز شاخص‌ها و معیارهای توسعه یافتگی کشورها محسوب می‌شود، زیرا نقش کلیدی در رشد اقتصادی، افزایش بهره‌وری و ایجاد فرصت‌های شغلی دارد، از سویی توسعه زیرساخت دیجیتال، از جمله اینترنت پرسرعت، هوش مصنوعی و فناوری‌های نوین ابری، زمینه‌ساز نوآوری، بهبود خدمات عمومی و افزایش دسترسی افراد به بازار می‌شود. این زیرساخت‌ها نه‌تنها موجب رقابتی‌تر شدن کسب‌وکارها و مشاغل می‌شوند بلکه پایه‌های ایجاد جامعه دیجیتالی و هوشمند را پی‌ریزی می‌کنند.

در دنیای امروز، نقش زیرساخت دیجیتال به عنوان ستون فقرات تحول سریع در سازمان‌ها و شرکت‌ها بیش از پیش برجسته شده است، فناوری‌های دیجیتال، سازمان‌ها را قادر می‌سازند تا با سرعت بیشتری به تغییرات پاسخ دهند و بدین ترتیب رقابتی‌تر عمل کنند. این تغییرات نه تنها بر کارایی و بهره وری اثر مستقیم می‌گذارند بلکه موجب بازنگری در ساختارها و فرایندهای عملیاتی سازمان‌ها می‌شوند.

زیرساخت دیجیتال، شامل شبکه‌های ارتباطی، سیستم‌های ذخیره‌سازی و پردازش داده‌ها و نرم‌افزارهای مختلف، به سازمان‌ها امکان دسترسی لحظه‌ای به اطلاعات و منابع را می‌دهد و بستری مناسب برای نوآوری و رشد فراهم می‌آورد، آینده زیرساخت دیجیتال چشم‌انداز جذابی را برای تحول در صنایع مختلف به تصویر می‌کشد. در صنعت خدمات مالی، تکنولوژی‌های دیجیتال منجر به ظهور مفاهیمی مثل بانکداری باز و فین‌تک‌ها شده است که تجربه مشتریان را به شکل قابل توجهی بهبود می‌بخشند.

دیجیتالی شدن در بخش‌های مختلف

در حوزه تولید، سیستم‌های تولید هوشمند و اتوماسیون فرآیندها، کارایی و دقت را افزایش می‌دهند. همچنین، در بخش بهداشت و درمان، سامانه‌های داده‌محور و هوش مصنوعی به پزشکان کمک می‌کنند تا تشخیص‌های دقیق‌تری ارائه دهند و مراقبت‌های بهداشتی را بهبود بخشند.

هرچه پیش رفته و جلوتر می‌رویم، تکنولوژی‌های جدیدی مانند بلاک‌چین و واقعیت افزوده نیز وارد عرصه خواهند شد که می‌توانند تغییرات اساسی در روش‌های اعمال و ارزیابی عملیات سازمانی ایجاد کنند، در حقیقت، زیرساخت دیجیتال ممکن است زمینه‌ساز موفقیت‌های بزرگی در آینده نزدیک شود که تاکنون برای ما غیرقابل تصور بوده است، آینده‌ای که آینده سازانش باید در همه این بسترها آموزش ببینند و با ظرفیت خلاقانه در هر کدام، یک متخصص درجه یک برای کشور و سرزمینشان باشند.