به گزارش خبرگزاری ایمنا و به نقل از ساینس دیلی، نتایج یک پژوهش تازه از دانشگاه میامی نشان میدهد که ماهیهای «مزوپلاژیک» (زیستکننده در اعماق میانی دریا) همچون ماهیهای کمعمقتر، در تولید و دفع مواد معدنی کربناته فعال هستند. این کشف مهم، نخستین تأیید تجربی از نقش گسترده این گروه از ماهیان در چرخه زیستی کربن است و میتواند دقت مدلهای اقلیمی را بهطور قابلتوجهی افزایش دهد، این مطالعه که توسط محققان مدرسه علوم دریایی، جوی و زمینشناسی دانشگاه میامی انجام شده، تمرکز خود را بر گونهای به نام ماهی رزفیش شکمسیاه (Helicolenus dactylopterus) قرار داده که در عمق ۳۵۰ تا ۴۳۰ متری اقیانوسها زندگی میکند. این ماهی به دلیل نداشتن کیسه شنا و امکان زندهماندن در شرایط آزمایشگاهی، گزینهای مناسب برای بررسی دقیق فرآیندهای فیزیولوژیک در اعماق دریا شناخته شده است؛ بر پایه نتایج این تحقیق، این ماهیان در هر ساعت حدود پنج میلیگرم کربنات از طریق دستگاه گوارش خود دفع میکنند؛ رقمی مشابه گونههای سطحیتر. محققان تأکید کردهاند که فرآیند دفع این «ایکتیوکربنات» نهتنها تحت تأثیر عمق یا فشار زیاد قرار نمیگیرد، بلکه سازوکار آن در تمام لایههای اقیانوسی یکسان است.
مارتین گروسل، نویسنده اصلی مقاله و رئیس دپارتمان زیستشناسی دریایی دانشگاه میامی، میگوید: پیشتر تصور میشد ممکن است فشار بالا و دمای پایین مانع تولید کربنات در ماهیان اعماق شود؛ اما اکنون با دادههای مستقیم ثابت کردیم که اینگونه نیست.
دکتر آماندا اولرت، دانشیار زمینشناسی دریایی و از دیگر نویسندگان این پژوهش نیز میگوید: با توجه به اینکه ماهیان مزوپلاژیک تا ۹۴ درصد از توده زیستی ماهیان جهان را تشکیل میدهند، نادیده گرفتن سهم آنها در چرخه کربن یک خلأ مهم علمی بود که اکنون پر شده است.
نتایج کلیدی پژوهش:
- ماهیان اعماق، کربنات را با نرخ و ترکیبی مشابه ماهیان سطحی تولید میکنند.
- این یافتهها فرضیههای قبلی درباره سهم این ماهیان در بودجه کربن اقیانوس را تأیید میکند.
- ترکیب مواد کربناته در هر عمقی تقریباً مشابه است و این بر نحوه رسوبگذاری یا انحلال آنها در اقیانوس اثر دارد.
به گفته پژوهشگران، این کشف تازه میتواند به بهبود مدلهای پیچیده «سامانه زمین» (Earth System Models) کمک کند؛ مدلهایی که تعاملات فیزیکی، شیمیایی و زیستی در مقیاس جهانی را برای پیشبینیهای اقلیمی بررسی میکنند، مقاله کامل این پژوهش با عنوان «تنظیم اسمزی در دستگاه گوارش ماهیان دریایی در اعماق و پیامدهای آن برای چرخه جهانی کربن» در تاریخ پانزده ژوئیه ۲۰۲۵ در Journal of Experimental Biology منتشر شده است؛ این پروژه با حمایت بنیاد ملی علوم آمریکا (NSF) و دپارتمانهای زیستشناسی و زمینشناسی دانشگاه میامی به انجام رسیده است.
نظر شما