به گزارش خبرگزاری ایمنا از قزوین، روحالله عباسپور عصر امروز _پنجشنبه دوم مرداد_ در نخستین نشست شورای عالی راهبردی استان قزوین، اظهار کرد: این جلسه با تدبیر آیتالله مظفری تشکیل شده و با گردهم آوردن بزرگان استان، بیتردید ثمرات و برکات فراوانی به همراه خواهد داشت. باید با اعتمادبهنفس به آینده نگریست و گامهای بلندی در مسیر تحقق اهداف برداشت.
وی ادامه داد: یکی از چالشهای مهم استان در حال حاضر، مسئله تأمین آب، اعم از آب شرب و کشاورزی است. متأسفانه کمبود منابع آبی، کشور و بهویژه پایتخت را بهطور جدی تهدید میکند و استان قزوین نیز از این بحران مصون نخواهد ماند. این موضوع، بهراستی یک فاجعه ملی است و حتی انتقال پایتخت نیز بهعنوان یکی از راهحلهای کارشناسی مطرح شده است.
عضو کمیسیون صنایع و معادن مجلس با اشاره به محدودیتهای سد بالاخانلو در تأمین آب شرب استان گفت: این سد در حوزه کشاورزی نیز تنها قادر است بخش کوچکی از مشکلات جنوب استان را پوشش دهد. بنابراین اگر بخواهیم اقدامی اساسی انجام دهیم، باید از یکسو به «تولید آب» بپردازیم و از سوی دیگر، منابع آبی پایدار برای استان فراهم کنیم.
عباسپور تأکید کرد: مقصود از تولید آب، ساماندهی پسابهای فاضلابی استان و استفاده از بخشی از این منابع در حوزه صنعت و آبیاری درختان غیرمثمر است. گرچه اقداماتی هرچند اندک در این زمینه صورت گرفته، اما نیازمند عزمی جدیتر و همتی بالاتر هستیم.
وی همچنین اظهار کرد: سالانه حدود ۸۰۰ میلیون مترمکعب آب در شمال استان قزوین جریان دارد که ۱۷۵ کیلومتر از مسیر آن به دریای خزر میریزد و کشورهای حاشیه خزر بهخوبی از این منابع بهرهمند میشوند. در مقابل، مناطق طارم و الموت تنها حدود ۱۵۰ میلیون مترمکعب از این منابع را مصرف میکنند که البته برای تأمین نیازهایشان کافی نیست.
نماینده مردم آوج و بویینزهرا با یادآوری سخنان رهبر معظم انقلاب در سفر سال ۱۳۸۲ به قزوین، مبنی بر لزوم احیای دشت قزوین، گفت: با اتکا به منابع آب الموترود میتوانیم آب شرب پایداری برای استان تأمین کرده و در مسیر احیای دشت قزوین نیز گامهای مؤثری برداریم.
عباسپور در پایان افزود: محدودیتهایی که برای استفاده از آبهای کشاورزی سد طالقان ایجاد شده و انتقال آن به کلانشهر تهران و استان البرز، نشاندهنده لزوم تدوین یک راهبرد جدید است. اگر نگاهی آیندهنگر داشته باشیم، باید الموترود را محور اصلی برنامههای تأمین آب استان قرار دهیم؛ راهی جز این نداریم.
نظر شما