پسرانی که روزی راه پدر را خواهند رفت

کنار مزارش، پسرهایش با لباس‌های نظامی کوچک نشسته‌اند، انگار بخواهند از پدر که حالا قهرمان زندگی‌شان شده‌است، تقلید کنند، یکی از پسرها با دقت و آرامش گلبرگ‌هایی را بر چهره قاب‌شده پدر می‌ریزد. نمی‌داند شهادت دقیقاً یعنی چه، اما می‌فهمد که پدر برای چیزی رفته است که باید باقی بماند.

علی حسن خاوی، از رزمندگان حزب‌الله لبنان، در حمله رژیم صهیونیستی به شهادت رسید و اکنون مزارش، نه فقط جای وداع، بلکه نقطه آغاز است؛ آغاز مسیری که این دو کودک، روزی در آن قدم خواهند گذاشت؛ با همان لباس پدر، با همان آرامش و باور.

این تصویر، لحظه‌ای از سوگ نیست؛ لحظه‌ای است که راه، از پدری به پسرانش سپرده می‌شود، بی‌نیاز از کلام و وصیت‌نامه. پدر نشسته و نگاه می‌کند، شاید در دل آرام خویش، می‌داند که آنچه را آغاز کرده، پسرانش روزی به پایان خواهند برد.