نهنگ قاتل بخشنده‌تر از صهیونیست‌ها

به گزارش خبرگزاری ایمنا و به نقل از ساینس دیلی، نهنگ‌های قاتل، این شکارچیان اقیانوس، همیشه تصویری ترسناک در ذهن ما داشته‌اند، موجوداتی بزرگ و سریع با دندان‌هایی تیز که بی‌رحمانه طعمه خود را شکار می‌کنند، اما حالا پژوهشی. بین‌المللی، چهره‌ای متفاوت از آن‌ها نشان داده است؛ چهره‌ای که شاید برای بسیاری از انسان‌ها الهام‌بخش باشد.

پژوهشگران از کشورهای کانادا، نیوزیلند و مکزیک، در مطالعه‌ای که به‌تازگی منتشر شده، ۳۴ مورد مستند از رفتار عجیب و محبت‌آمیز نهنگ‌های قاتل را ثبت کرده‌اند. در این موارد این جانوران باهوش، به‌صورت داوطلبانه و با آرامش کامل، طعمه‌هایی همچون ماهی را به انسان‌ها (چه در دریا، چه در قایق، چه حتی روی ساحل) هدیه داده‌اند، نکته جالب اینجاست که همیشه، پس از اینکه انسان طعمه را قبول نکرده، نهنگ دوباره تلاش کرده است؛ گویا انتظار داشته واکنش محبت‌آمیزی دریافت کند.

جرد تاورز، یکی از محققان این پروژه، می‌گوید: «در دنیای نهنگ‌ها، اشتراک غذا نشانه‌ای از اعتماد، رابطه‌سازی و رفتار اجتماعی است. شاید وقتی آن‌ها با انسان‌ها هم غذا تقسیم می‌کنند، در حال ابراز تمایل برای ارتباط و شناخت بیشتر ما هستند.»

اکنون اجازه دهید چشم از عمق اقیانوس برداریم و نگاهی به سطح خاک بیندازیم؛ به غزه…

در این نوار باریک و محصور، بیش از دو میلیون انسان در میان دیوارهای بتنی و محاصره هوایی و زمینی، برای زنده‌ماندن می‌جنگند، برای آن‌ها نه ماهی وجود دارد، نه نان، نه دارویی که بتوانند بیماریشان را تسکین دهند، رژیم اشغالگر قدس گذرگاه‌ها را بسته و کاروان‌های امدادی را هدف قرار می‌دهد و مانع ورود مواد غذایی می‌شود. گرسنگی در غزه دیگر تنها یک بحران نیست؛ یک سلاح جنگی است.

تفاوت را ببینید؛ نهنگی که هیچ دین و مذهب و زبان مشترکی با ما ندارد، شکار خودش را با ما قسمت می‌کند، اما رژیمی که مدعی دموکراسی و تمدن است، با بی‌رحمی کامل اجازه نمی‌دهد حتی نان خشک به کودکان در غزه برسد.

در روزهایی که کودکان غزه از گرسنگی، زباله می‌خورند و مادران از شیر خشک خبری ندارند، کمک‌های جهانی پشت مرزها می‌ماند. جایی که نهنگ از دل اقیانوس به ما هدیه می‌دهد، اسرائیل از پشت سیم‌خاردار حتی نفس را ممنوع می‌کند.

رفتار نهنگ قاتل، اگرچه در ظاهر ساده است، اما معنایی عمیق دارد؛ جانوری که ما «قاتل» می‌نامیم، می‌تواند بخشنده باشد، اما کسانی که خود را نگهبان تمدن و حقوق بشر معرفی می‌کنند، در سکوت جهانیان، مردم بی‌دفاع را به مرگ تدریجی محکوم می‌کنند، شاید وقت آن رسیده باشد که مفاهیممان را بازنویسی کنیم. شاید «وحشی» آن‌هایی نیستند که در دریا شکار می‌کنند، بلکه آن‌هایی‌اند که بر سر نان و آب، انسان می‌کشند، نهنگ قاتل شاید قاتل طعمه‌اش باشد، اما قاتل انسان نیست. کاش می‌شد این را به برخی آدم‌ها آموخت.