به گزارش خبرگزاری ایمنا، مرحومآیت الله حائری شیرازی در سخنانی از نسبت اسلام و امام حسین میگوید: اگر اسلام به صورت یک قلعه باشد، حسین بن علی (ع) یک درختی است که از این قلعه سر بیرون کرده است. کسانی که قلعه را قبول ندارند، زیر سایه این درخت مینشینند! سایه این درخت، از قلعه بیرون زده است، دیوارهای قلعه زیر آن است، بیرونیها هم میتوانند زیر سایه آن بنشینند و چه قدر کسانی هستند که از غیر اسلام میآیند و به این آقا پناه میبرند و به او اعتقاد دارند!
این عالم ربانی با ذکر خاطرهای بیان میکند: یک وقتی از کوچههای محلۀ کلیمیها در شیراز عبور میکردم، خانمی کلیمی آمد و گفت بچۀ هجده سالهای دارم که حال او بد است؛ بر روی یک پولی، حمدی بخوان که من با آن پول چیزی بخرم، نباتی بگیرم و بدهم به این برای شفا! گفتم خانم شما کلیمی هستی، حمد مربوط به قرآن است. گفت: ما به حمد عقیده داریم! ما به امام حسین (ع) عقیده داریم! ما به حضرت عباس (ع) عقیده داریم! من هرچه گشتم، پول در جیبهایم نبود. خود او گشت و یک چیزی پیدا کرد. من بر آن حمد خواندم که او با آن برای بچهاش نبات بگیرد. این اعتقاد آنهاست.
مرحوم حائری با اشاره به علمایی که برای دیگر ادیان روضه خواندند میگوید: ما بعضی علما داشتیم که میرفتند در مسجد (عبادتگاه) کلیمیها روضه میخواندند! کلیمیها زار زار گریه میکردند! کلیمیهای آن وقت و کلیمیهای حالا، چه تفاوتی دارند؟ نمی دانم! در اینها هم انسانهای برجستهای هستند؛ یعنی قوم پیچیدهای هستند. اگر خوب بشوند، در خوبی کم نظیر هستند و اگر هم بد بشوند، خیلی اعجوبههایی هستند.
نظر شما