به گزارش خبرگزاری ایمنا، ستارهشناسان با استفاده از تلسکوپ فضایی جیمز وب (JWST) موفق شدند در کهکشانهایی که در حال ادغام با یکدیگرند، تودههایی عظیم و متراکم از ستارگان تازهمتولدشده را شناسایی کنند. این تودهها که شباهتی به ساختارهای موجود در کهکشان راهشیری ندارند، میتوانند درک ما از شکلگیری کهکشانها در آغاز عالم و حتی سرنوشت کهکشان خودمان را دگرگون کنند.
این کهکشانها که با عنوان کهکشانهای فروسرخ درخشان (LIRGs) و فوقدرخشان (ULIRGs) شناخته میشوند، بهندرت در کیهان نزدیک دیده میشوند. تنها ۲۰۲ نمونه از این نوع کهکشانها در فاصلهای کمتر از ۱.۳ میلیارد سال نوری از زمین شناسایی شدهاند. این کهکشانها اغلب در حال ادغام با یکدیگر هستند و ویژگیهایی مانند دو هسته کهکشانی یا دُمهای کشیدهشدهی گرانشی دارند.
شأن لیندن، پژوهشگر دانشگاه آریزونا، درباره نتایج این مطالعه میگوید: «این کهکشانها بسیار پرتوده و ناآرام هستند، شبیه آنچه در جهان نخستین رخ داده است. این تودههای ستارهای همان آجرهای سازنده کهکشانها در کیهان اولیه بودهاند.»
در پروژهای به نام GOALS، دادههای جمعآوریشده از تلسکوپهای اسپیتزر، هابل، چاندرا و گالکس با مشاهدات فروسرخ تلسکوپ جیمز وب ترکیب شد تا دقیقترین تصویر از این کهکشانها بهدست آید. مشاهدات نشان میدهد در برخی از این تودهها، تا میلیونها خورشید در ناحیهای کوچک در حال تولد هستند؛ ساختاری که در کهکشان راهشیری دیده نمیشود.
پیشتر، تلسکوپ هابل نیز این تودهها را رصد کرده بود، اما تنها JWST با توانایی عبور از غبارهای ضخیم کیهانی، موفق به آشکارسازی دقیق آنها شد. این دادهها همچنین پیشبینیهای شبیهسازیهای رایانهای درباره فرگشت کهکشانها را تأیید میکند.
از سوی دیگر، این یافتهها نگاهی به آیندهی کهکشان ما نیز میاندازند. طبق پیشبینیها، برخورد راهشیری با کهکشان آندرومدا طی چند میلیارد سال آینده میتواند فرآیند مشابهی از زایش ستارهای شدید را آغاز کند.
نظر شما